تلفات ماین در افغانستان؛ ماهانه ۱۲۰ کشته یا معیوب

نهادهای ماین‌پاکی با تجلیل از این روز می‌گویند از یکýسو دوام جنگ در افغانستان سبب جاسازی بیشتر ماین توسط طرفین جنگ می‌شوند، از سوی دیگر برنامه‌های ماین‌پاکی با کاهش بودجه روبرو است. در این میان افغان‌هایی که در نتیجه انفجار ماین معیوب شده‌اند از دردها و رنج‌هایی حکایت دارند که لذت زندگی را از آن‌ها گرفته است.

«با یک پا مکتب رفته نتوانستم»

در یکی از روزهای بهاری شازیه ۸ ساله و مادرش در خانه دوستانش مهمانی رفته بودند. در راه برگشت به خانه با اتفاق ناگواری روبرو شدند. شازیه در راه برگشت به خانه، در نتیجه انفجار ماین یک پایش را از دست داد و برای همیشه معیوب شد: «وقتی نان چاشت را خوردیم و بیرون شدیم، چند قدم نرفته بودم که یک صدای مهیب را شنیدم و به زمین افتادم.»

انفجار این ماین یک پای شازیه را برای همیشه از او گرفت و او مجبور است برای راه رفتن از عصا استفاده کند. در اولین روزها او به برای پیشبرد زندگی به همکاری دیگران نیاز داشت و بسیار ناامید شده بود:‌ «در ابتدا ناامید شده بودم و یک نفر باید همراهم می‌بود تا برایم آب و نان می‌داد و فکر می‌کردم که دیگر امیدی برای زندگی نیست. با خود می‌گفتم دیگر هیچ شدم.»

پس از معیوبیت وضعیت روحی و روانی شازیه نیز به شدت آسیب دید. او بسیار ترس داشت و از بیرون رفتن و گشت و گذار در بیرون می‌ترسید و فکر می‌کرد هر کسی که از خانه بیرون شود با سرنوشت او مواجه خواهد شد: «بعد از یک سال که دوباره خانه آمدم همشیره‌ها و برادر زاده‌هایم را اجازه بیرون رفتن نمی‌دادم. حالت روحی ام بسیار خراب بود.»

انفجار ماین نه تنها یک پای شازیه را از او گرفت؛ بلکه خوشی‌ها و بازی‌هایش را نیز از او سلب کرد. او پس از یک سال تصمیم گرفت مکتب برود. اما مکتب رفتن برای شازیه آسان نبود. او نمی‌توانست مانند همصنفی‌های دیگرش سر وقت به مکتب برسد، بدود و بازی کند. شازیه در حالی اشک می‌ریخت گفت: «باد مرا به زمین می‌انداخت. با یک پای راه رفتن بسیار مشکل بود. وقتی به زمین می‌افتادم پر از گل و لای می‌شدم. با خود گفتم که دیگر بس است و به مکتب نمی‌روم.»

۱۲۰ قربانی و معیوب در هر ماه

براساس آمار حکومت افغانستان، هنوز هم بیشتر از ۱۷۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان آلوده به ماین است. وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث می‌گوید هنوزهم در هر ماه ۱۲۰ نفر در نتیجه انفجار ماین کشته یا معیوب می‌شوند. با این هم برنامه‌های ماین‌پاکی در افغانستان پس از سال ۲۰۱۱ با کمبود بودجه مواجه اند.

نجیب آقا فهیم، وزیر دولت در امور رسیدگی به حوادث گفت افغانستان تعهد کرده است که تا سال ۲۰۲۳ این کشور را از وجود ماین‌ها پاک کند، اما نه تنها پیشرفت کافی در این زمینه صورت نگرفته است، بلکه هنوزهم زمین‌های بیشتری در افغانستان ماین فرش می‌شود.

داکتر عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه حکومت در این برنامه گفت که دوام جنگ و استفاده از ماین در چهل سال گذشته از مردم افغانستان قربانی گرفته است. او از طالبان خواست تا به پروسه صلح بپیوندند و بیش از این بار مسئولیت کشتار و معلولیت را به دوش نکشند: «حالا که یک فرصت ایجاد شده از این فرصت استفاده کنند تا فردا در برابر خدا و ملت بیشتر ملامت نباشند.»

دفتر ماین پاکی سازمان ملل متحد در کابل از حکومت افغانستان خواست که با توجه به کاهش کمک‌‌های جهانی برای ماین روبی، برنامه‌های ماین پاکی را از طریق بودجه ملی تمویل کند.

نهادهای ماین پاکی نیز از حکومت خواستند تا حکومت برای ماین پاکانی که در این راه کشته و زخمی شده‌اند خانه اختصاص دهد.

آلبوم عکس از آرشیف

ح. همراز/ کابل