نمایش فیلم سنگ صبور در سینمایی در شهر بن آلمان

دانشجویان افغان که عضویت سازمان "تحصیل بدون مرز" را دارند، می گویند که جامعه جهانی کم کم افغانستان را یک بار دیگر به فراموشی می سپارد.

این سازمان روز سه شنبه (8 ثور/ 28 آپریل 2015) فیلم سنگ صبور، ساخته عتیق رحیمی فیلسماز مشهور افغانستان را در شهر بن آلمان به روی پرده سینما آورد تا به این وسیله یک بار دیگر توجه مردم و جامعه جهانی را به وضعیت افغانستان جلب کند.

اشتراک کنندگان در مراسم نمایش این فیلم که در سینمای "ووکی" در شهر بن برگزار شده بود، دانشجویانی از کشورهای مختلف دنیا و همچنان باشندگان بن بودند که اولین سنگ بنای حکومت پس از طالبان در افغانستان در "کنفرانس بن" در همین شهر گذاشته شد.

نقش مرکزی فیلم "سنگ صبور" را گلشیفته فراهانی، بازیگر مشهور سینمای ایران به عنوان همسر یکی از جنگجویان مجاهدین بازی می کند. این فیلم وضعیت زندگی یک زن افغان را در دوران جنگ در این کشور نشان می دهد که شوهرش زخمی می شود و این زن به خاطر تامین مخارج کودکانش حتی مجبور به تن فروشی می شود.

این زن در جریان فیلم رازهای پنهانش را به مردی می گوید که روزی از وی ترس داشت. این فیلم در کل مشکلات مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افغانستان را بازگو می کند.

جلب توجه جهانی

کریستین شوی، یکی از اعضای سازمان تحصیل بدون مرز به دویچه وله گفت که هدف از انتخاب این فیلم نشان دادن مشکلاتی می باشد که پس از 13 سال نبرد بین المللی علیه تروریسم و تلاش برای بازسازی ساختارهای ویران شده در این کشور هنوز هم وجود دارند.

وی افزود دیگر هدف این سازمان جلب توجه به آموزش مردان و زنان این کشور برای تغییر مثبت در جامعه بود: «افغانستان حالا دیگر در رسانه ها آن قدر مطرح نیست. ما می خواهیم به مردم این کشور امید بدهیم که ما هنوز به آنان باور داریم. ما آلمانی ها و کسانی که در جنگ دخیل نیستیم باید از آنان بیاموزیم که در شرایط بسیار بد هنوز هم به زندگی امیدوارند و به پیش می روند.»

وی افزود که سازمان تحصیل بدون مرز از سال گذشته همکاری را در شهر بن با دانشجویان در افغانستان آغاز کرده و چند تن از آنان به خصوص دختران را با دادن بورسیه کمک می کند که بدون خارج شدن از کشورشان، به تحصیل شان ادامه بدهند.

پس از نمایش این فیلم که تاکنون در جامعه سینمایی جهان بحث های متعددی را به دنبال داشته، در شهر بن نیز در مورد این فیلم و وضعیت در افغانستان بحث و تبادل نظر صورت گرفت. نکته جالب این بود که برخی از اشتراک کنندگان تا قبل از تماشای فیلم هیچ تصویری از وضعیت مردم در افغانستان در ذهن نداشتند.

حقیقت وضع زنان

گوربر سینگ، یکی از دانشجویان شرکت کننده که اصلا از اقلیت سیک افغانستان می باشد و در آلمان بزرگ شده با دیدن این فلم به یاد خاطراتی افتاد که از مادرکلانش شنیده است.

وی با انتقاد از نقش گلشیفته فراهانی در این فیلم گفت: «من فکر می کنم فلم خیلی به حقیقت نزدیک بود، تقریبا 90 درصد؛ اما من فکر می کنم اگر زنی این گونه است و این طور فکر می کند، کار آسانی نیست که به یک مرد بیگانه بگوید. وی باید می ترسید، چرا که کشته می شود. من فکر می کنم نقش این زن در این فلم بیشتر از واقعیت شجاعانه بود.»

گوربر افزود که مشکل اساسی جنگ سیزده ساله افغانستان که نتوانست نتیجه مطلوبی داشته باشد این بود که جامعه جهانی از جمله امریکا، آلمان، انگلستان و دیگر کشورهایی که نیرو فرستاده بودند، از واقعیت ها و فرهنگ در افغانستان درک درستی نداشتند.

مژده ابراهیمی، یکی دیگر از دانشجویان افغان در دانشگاه شهر بن که کودکی اش را در جنگ های پراکنده تا اوایل رژیم طالبان در افغانستان گذرانده است، در مورد این فیلم و جامعه افغانستان به سوال های اشتراک کنندگان در مراسم جواب می داد.

مژده به مشکلات زنان در جامعه افغانستان در زمینه های مختلف اشاره کرد و گفت که زنان افغانستان بیشتر از هر کمک دیگری نیاز به آگاهی و بالابردن سطح دانش نیاز دارند تا بتوانند آینده ای بهتر را برای خود رقم بزنند.

ابراهیمی فیلم را تجارتی و کمی دور از واقعیت جامعه آن زمان بیان کرد: «من فکر می کنم فیلمساز تلاش کرده است تا قصه فیلم را با رولی دیگر نشان بدهد. اگر مثل همیشه به نمایش می کشید، فکر نمی کنم که اینقدر در امریکا و اروپا مشهور می شد.»

سازمان "تحصیل بدون مرز" که برای دانشجویان کشورهای درگیر بحران امکانات آموزشی فراهم می کند، بیشتر هزینه هایش را از طریق اعانه و برگزاری مراسم هنری و فرهنگی در مورد این کشورها تامین می کند. این سازمان از طریق اینترنت نیز با شماری از دانشجویان افغانستان در تماس است و به آنان مشوره دهی می کند.