دست فروشان: طالبان به جای وضع قیودات زمینه کار را فراهم کنند

هزاران نفر در شهر کابل، به خاطر فقر و بیکاری به دست فروشی رو آورده اند. اما آنان می گویند که از سوی نیروهای امنیتی طالبان و ماموران اداره شاروالی کابل مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.

اداره شاروالی طالبان طی اعلامیه استفاده از بلندگو‌ها را از سوی دست فروشان را به خاطر جلوگیری از آلودگی صوتی و بی نظمی در شهر کابل نیز ممنوع اعلام کرده است. دست فروشان در کابل برای جلب توجه مشتریان معمولا از بلندگوها استفاده می کنند.

نعمت الله بارکزی نماینده اداره شاروالی کابل در بخش دست فروشان به دویچه وله گفت که افراد و اشخاصی که مقررات و اطلاعیه های شاروالی را نادیده می گیرند با آنان برخورد جدی و قانونی صورت خواهد گرفت.

بارکزی گفت: «استفاده از بلندگوها از قبل ممنوع شده بود. اما برای اولین بار رسانه ای کردیم تا مردم با خبر شوند. تاکنون صدها بلندگو‌ی دست فروشان از سوی کارمندان شاروالی جمع آوری شده و چندین نفر به ارگان های عدلی و قضایی معرفی شده اند.»

مرتبط: شاروالی کابل: کار دستفروشان باید قانونی شود

دست فروشان در کابل می گویند که علاوه بر این اداره شاروالی طالبان در ماه های اخیر برای آنان، دستور داده اند که برای شان غرفه بسازند و در جاده ها فعالیت نکنند.

رمضان، تنها نان آور خانواده ای هشت نفری اش در دشت برچی کابل است. او می گوید که شاروالی کابل سال گذشته برای ۱۷۰ کراچی دستور داد که بالای جوی آب و کنار سرک غرفه بسازند.

رمضان گفت: «من با رهنمای کارمندان شاروالی یک غرفه را با هزینه ۱۵ هزار افغانی در بالای جوی آب و کنار سرک ساختم، ماهانه یک هزار و ۷۰۰ افغانی به شاروالی کرایه غرفه پرداخت می کنم، کار و بار خوب بود و مصارف ما تامین می شد.»

صفحه یوتیوب دویچه وله دری

رمضان در این غرفه کوچک تربوز فروشی می کرد اما حالا طالبان او و دیگر دست فروشان را به داخل یک سرای انتقال داده و گفته اند که در این محل به کار خود ادامه دهند. به گفته رمضان، فعلا کار و بارش دیگر رونقی ندارد. رمضان گفت: «به داخل سرای کسی نمی آید و میوه و ترکاری نمی خرد. من ماه یک هزار و ۶۰۰ افغانی کرایه سرای و یک هزار و ۷۰۰ افغانی دیگر هم کرایه غرفه می دهم که از سوی طالبان بسته شده است، درآمد هیچ نیست که نان چاشت بخورم، خانواده هم گرسنه است.»

دست فروشان معمولآ در کنار سرک به فروش محصولات زراعتی مانند ترکاری و سبزی، میوه های تازه و همچنان پوشاک می پردازند، تا معیشت خانواده های شان را از این طریق تامین کنند.

غلام سخی یکی از دست فروشان لباس در شهر کابل می گوید که مردم در وضعیت بد اقتصادی قرار دارند. کسب و کار برای مردم نیست و باشنده های کابل با مشکلات اقتصادی زیادی دست و پنجه نرم می کنند.

غلام سخی گفت: «نیروهای طالبان ما را از کنار سرک به داخل یک سرای انتقال دادند. در این محل هیچ گونه کار و بار نیست، ما روزانه کرایه سرای و نان چاشت خود را کار نمی کنیم، حیران ماندیم که چه کار کنیم.»

به خاطر فقر و ناداری، صدها کودک نیز به دست فروشی رو آورده اند. این دست فروشان از طالبان می خواهند که به جای قیودات و مقررات، زمینه کسب و کار را برای مردم محل فراهم کنند.

اما ریاست شاروالی کابل که تحت اداره طالبان است می گوید که به خاطر نظم و مقررات و جلوگیری از انباشته شدن کثافات، این اقدام را انجام داده اند.

بیشتر بخوانید: بحران گرسنگی در افغانستان

اما کارشناسان اقتصادی می گویند که وضعیت مردم به طور فزاینده باعث نگرانی می شود. هزاران نفر مصروف دست فروشی اند و باید مکان خرید و فروش آنان مدیریت شود، اما این کار مانعی سد کار آنان نشود.

محمد آصف مبلغ، کارشناس اقتصادی به دویچه وله گفت که در طی ۲۰ سال گذشته دست فروشی در بین مردم ترویج یافته و نهادینه شده است و آنان مستحق و حق به جانب اند که شکایت کنند.

مبلغ گفت: «مردم در شهر های بزرگ از دست فروشان و محل های قابل دید، مواد اولیه شان را خریداری می کنند که آسان و ساده است، مردم از داخل سرای و مکان های که قابل دید نباشد، زیاد خریداری نمی کنند.»

به صفحه اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید

به گفته مبلغ، بهتر است برای دست فروشان مکان های مشخص و در کنار جاده در نظر گرفته شود، تا هم از بی نظمی شهر جلوگیری شود و هم زمینه کار و درآمد برای دست فروشان فراهم شود.

به اساس معلومات سازمان ملل متحد، فقر و بیکاری در افغانستان افزایش بی سابقه داشته است و به گفته این سازمان در حدود ۳۴ میلیون نفر در این کشور در فقر به سر می برند.