1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

شمارطلاق گرفتنها درولایت هرات بالا رفته است

۱۳۸۸ خرداد ۲۰, چهارشنبه

سه سال پیش تقریباً هر روز یک زن شوهردار درهرات خودش را آتش می زد. مهمترین عامل این خودسوزیها اختلافات لاینحل خانوادگی بود.

https://p.dw.com/p/I72W
عکس: dpa/PA

افزایش خود سوزیها کار را بدانجا کشاند که با کمک چندین کشوریک شفاخانه خاص سوختگیها درآن ولایت تاسیس شد.
عوامل این خودسوزیها عمدتاً ازدواجهای اجباری، تفاوت سن سال بین زن وشوهر، زندگانی مشترک با خانواده شوهر، خشونتهای درون خانوادگی، اعتیاد وفقر بوده اند که زنان فکرمی کرده اند مادام العمرازآن نجات یافته نمی توانند.

در دعواهایی هم که ازجانب زنان درمحاکم شرعی صورت می گرفت، زنان نمی توانستند هزینه محکمه و وکیل مدافع را بپردازند، ومحاکم نیز عادتاً جانب مردان را نگه می داشتند وزنان بازنده می شدند.

"موسسه گزارشدهی ازجنگ وصلح درافغانستان" ، به تاریخ 6 ام جون طی گزارشی ازکمک سازمانهای غیردولتی مانند "مدیکا موندیاله"، "شورای مهاجران ناروی" و "موسسه حقوقی بین المللی " وسایرسازمانهای غیردولتی، به زنان دچارمنازعات خانوادگی درهرات اطلاع می دهد.

بنابراین گزارش، درحالی که میزان خودسوزیهای زنانِ دچارمنازعات خانوادگی درهرات کاهش یافته است، شمارزنانی که تقاضای طلاق می کنند. بیشترگردیده است.

گلثوم صدیقی، رئیس "بنیاد وکلای مدافع وکارشناسان حقوقی" هرات گفته است که بنا برتحقیق او، شمارموارد طلاق گرفتن درسال جاری دوچند شده است. خانم صدیقی گفته است : درسال جاری 200 تن از زنان ازشوهران شان تقاضای طلاق کرده اند. این درحالی است که درسال گذشته صرف 100 زن تقاضای طلاق کرده بودند.

دلایل مختلفی برای تقاضای طلاق ازجانب زنان مطرح می باشند. به طورمثال خانم فاطمه احمدی احمدی زن بیست ساله است. او می گوید:
"من می خواهم طلاق بگیرم " خانم فاطمه احمدی می افزاید:
"شوهرم مرا ناحق می زند...حتا یک بار کوشش کرد مرا بکشد، اما همسایه ها مانع اوشدند...همه بدن من سیاه وکبود است... من دیگرنمی خواهم حتا یک روزهم زیر کنترول شوهرم باشم."

احمدی که مکتب را به پایان رسانده است، می خواهد درفاکولته انجنیری تحصیل بکند وانجنیرشود. او ازشوهرهشت ماه حامله است. اما نمی خواهد کودکش را باخود داشته باشد. خانم احمدی می گوید:
"همینکه طفلم به دنیا آمد، به شوهرم می دهدمش ...من حتا نمی خواهم روی این طفل را ببینم ، زیرا که خون این مرد دربدنش است".

نجیبه خانم دیگری است که دریازده سالگی ازدواج کرده است و 16 سال است که درخانه شوهرش می باشد. اوصاحب 4 طفل است که بزرگترین شان 16 ساله می باشد. نجیبه می گوید:
"من یازده ساله بودم که پدرم مرا به عقد یک مرد 40 ساله درآورد، او معتاد به مواد مخدر است. مرا می زند. به من و اولادهایم نان داده نمی تواند. مرا مجبور می سازد که بروم درمقابل مسجد گدایی بکنم . بچه کلانم را ازمکتب کشیده ام تا بتواند کار کند. زندگی من روز به روز خرابترمی شد".

اکنون نجیبه با کمک وکلای مدافع می خواهد ازشوهرش طلاق بگیرد.. نجبیبه دلیل اینکارش را نجات خود وفرزندانش خوانده ومی گوید:
"من می خواهم خودم واولادهایم را نجات بدهم ".

دربسیاری موارد شوهران مخالف طلاق دادن به زنان شان می باشند. درگذشته ها این مشکل لاینحل بود. اکنون به کمک سازمانهای غیردولتی ، وکلای مدافع نسبتاً با سهولت ازحقوق زنان دفاع می کنند. بااینهم برخی نهاد های حقوقی براین نظراند که دربسیاری ازمواردی را که به طلاق منجرمی شود، می توان با مشورت بین زن وشوهر مصالحه به وجود آورد.

طلاق درهیچ آیین وقانونی یگانه راه برای حل منازعات بین زن شوهرنبوده است. هم درشرع وهم درعرف وقوانین مدنی با شرایط خاصی طلاق مجازشمرده می شود. یعنی طلاق ازسرناگزیری وبه مثابه آخرین راه مطرح می باشد.

درکشورهای غربی نیز محکمه فوراً حکم به جدایی زن وشوهرنمی دهد. زمانی را تعیین می کند تا اگربشود به کمک دوستان مشترک ویا اعضای خانواده راه حلهایی غیرازطلاق جستجو شوند وزندگی خانوادگی متلاشی نگردد.

موسسه گزارشدهی ازجنگ وصلح/ رسول رحیم
ویراستار: رتبیل آهنگ