سرکوب طالبان درپاکستان ازديدگاه تحليلگران افغانستان

براثر همين فشارها وامتيازدادن هاي جامعه جهاني بود که حدود يک هفته پيش حکومت پاکستان عمليات وسيع نظامي را عليه بنياد گرايان طالب درمناطق قبايلي ودره سوات آغاز کرد.

به باور جنرالان پاکستاني پس از جدايي بنگله ديش، جنگ سوات عليه بنيادگرايان طالب بزرگترين جنگ داخلي درتاريخ پاکستان است.

گفته مي شود براثراين جنگ بيش از 850 تن بنيادگرا به قتل رسيده ودههاتن ديگر به اسارت نيروهاي ارتش پاکستان درآمده اند وهمچنان قسمت اعظم جغرافياي قبايلي که تاکنون تحت نفوذ بنيادگرايان قرار داشت اکنون تحت تسلط نيروهاي حکومتي است.

همچنان براساس اظهارات مقام هاي نظامي پاکستان شواهدي وجود دارد که شماري از طالبان وبنيادگراها ريش هاي خود را تراشيده وموهاي شان را کوتاه مي کنند واز ساحه جنگ فرار مي کنند.

اما درعين حال در اين طرف مرز يعني مناطق قبايلي افغانستان، شاهد خشونت هاي تازه اي از سوي بنيادگرا ها بوده است. حکومت افغانستان ونيروهاي بين المللي دراين کشور دريک حالت کاملاً انفعالي به سر مي برند.

درحالي که به باور کارشناسان نظامي ازهمين فرصت درمبارزه عليه دهشت افگني درافغانستان استفاده خوبي بايد صورت م گرفت.

آقاي اسدالله ولوالجي کارشناس مسايل نظامي افغانستان مي گويد:« درچنين شرايطي که عمليات درسوات عليه طالبان ادامه دارد، بايد از طرف افغانستان هم اقدام صورت مي گرفت، اگر دراينجا قوت هاي ناتو دست به عمل مي زدند ازلحاظ پشتوانه اي، طالبان معنويت خود را درآن طرف از دست مي دادند».

اما آقاي فاضل سانچارکي کارشناس مسايل سياسي افغانستان وسخنگوي جبهه ملي مي گويد: چنين اقدام نظامي از طرف حکومت پاکستان همواره مورد تاکيد ما بوده است. به گفته او حملات هوايي بدون سرنشين امريکايي ها نه تنها کاري را به پيش برده نمي توانند که از لحاظ اجتماعي وسياسي زيانبار هم است.

سانچارکي علاوه براين که اقدام اخيرحکومت پاکستان را مي ستايد مي گويد: اين اقدام هاي نظامي پاکستان نبايد به خاطر جلب کمک ها جامعه جهاني باشد. او مي افزايد که اين عمليات نظامي بايد صادقانه باشد درغير آن بازهم مشکلات را درپي خواهد داشت.

به عقيده سانچارکي اگر از طرف افغانستان هم درعين زمان اقدام هاي نظامي منظم درمرزها روي دست گرفته مي شد ممکن نتيجه بهتري بدست مي آمد. سانچارکي مي گويد:« متاسفانه حکومت افغانستان پيش از آن که به فکر ريشه کن کردن گروهاي تروريستي وهراس افگني باشد به فکراين است که چطور يک ايتلافي را با طالبان وحزب اسلامي به وجود بيارد تا ادامه قدرتش را درافغانستان تحکيم وتضمين بکند. اخيراً گزارش هاي وجود دارد که آقاي کرزي درحالي معامله با گروه هاي است که آنها اصل نظام را قبول ندارد».

سانچارکي اذعان مي دارد که آقاي کرزي با ابراز مخالفت عليه نيروهاي خارجي مي خواهد آراي جنوب، غرب وشرق را بدست آورد؛ به همين دليل به جاي مبارزه باتروريزم راه معامله را درپيش گرفته است.

به عقيده سانچارکي چنين حرکات از سوي حکومت افغانستان تاسف باراست. آقاي شاه حسين مرتضوي ، روزنامه نگار وتحليلگرمسايل سياسي نيزجنگ سوات را يک ضرورت انکار ناپذير مبارزه عليه بنيادگرايي مي داند، ولي به باوراو اين جنگ زماني سامان يافت که زرداري دريک مسافرتي قرار داشت که بايد کمک هاي هنگفت جهان وايالات متحده امريکا را حاصل مي کرد.

مرتضوي به دليل آنچه منافع پاکستان از موجوديت طالبان مي خواند به صداقتمندي پاکستان درهمکاري مبارزه با تروريزم درمنطقه ، باورندارد.

مرتضوي مي گويد:«من به صداقت پاکستان هرگز باروندارم زيرا اين کشور دو سود کلاني را از موجوديت طالبان هميشه نصيب شده است، يکي اين که کمک هاي هنگفتي را طي هفت سال گذشته بيش از12 ميليون دالر را به بهانه مبارزه با تروريزم ازجامعه جهاني دريافت کرده است ولي معلوم نيست که اين پول ها درکجا به مصرف رسيد، درمبارزه با طالبان ويا تقويت طالبان، چون هيچ شواهدي وجود ندارد. ديگر اين که پاکستان از طالبان هميشه درمقابل کشور هاي افغانستان وهند استفاده ابزاري کرده است».

ولي درکل اقدام نظامي اخير حکومت پاکستان درمناطق قبايلي وبخصوص دره سوات که چند روز قبل موجب نگراني شده بود اکنون سبب خوش بيني درجهان ومنطقه شده است.

امین بهراد، کابل

ویراستار: یاسر