سر بریدن پدر و پسر هزاره در ارزگان؛ چرا طالبان ساکت اند؟
۱۴۰۲ شهریور ۳۱, جمعه
مردم محل در ناحیه هزاره‌نشین ولایت ارزگان در جنوب افغانستان می‌گویند که یک پدر و پسرش به شکل فجیعی به قتل رسیده اند.
بیشتر بخوانید: آیا کشتار هزاره‌ها در افغانستان «نسل کشی» است؟
جزئیات این خشونت‌ها روشن نیست، چون رسانه‌ها و خبرنگاران به این منطقه در ولایت ارزگان دسترسی ندارند و طالبان از نشر معلومات خودداری می‌کنند. این رویدادها در منطقه جوی نو ولسوالی خاص ارزگان اتفاق افتاده، جایی که هزاره‌ها و پشتون‌ها در همسایگی هم زندگی می‌کنند.
فعالان جامعه هزاره از هفته‌ها به این سو شکایت دارند که شماری از مردم محل کشته شده و مزارع شان تخریب شده است. در تصاویری که در شبکه‌های اجتماعی از چندی به این سو دست به دست می‌شود، سوختاندن خانه‌ها و کشتزارهای مردم دیده می‌شود.
یک باشنده محل که به خاطر مسایل امنیتی نخواست نامش فاش شود، به دویچه وله گفت که در ادامه این قتل‌ها، یک پدر و پسر هزاره روز چهارشنبه همین هفته سر بریده شده اند.
بیشتر بخوانید: جنجال میان کوچی‌ها و روستاییان در مناطق مرکزی افغانستان
این منبع افزود که حاجی حسین همراه با پسرش علی که از منطقه پشتون نشین خاص ارزگان به مقصد روستای سیاه بغل در حرکت بودند، نخست دستگیر و بعداَ تیرباران شده اند. او افزود که گلوی این پدر و پسر نیز بریده شده است.
فعالان جامعه هزاره می‌گویند که چندی پیش شماری از باشندگان هزاره ارزگان نامه‌ای «حاوی مستندات از قتل‌ها، سوزاندن زمین‌ها و قطع درختان» را به دفتر سازمان ملل متحد و گزارشگر ویژه این سازمان در بخش حقوق بشر فرستاده بودند.
بیشتر بخوانید: عفو بین‌الملل طالبان را به قتل هدفمندانه شش هزاره متهم کرد
بر بنیاد آمار باشندگان محل، با قتل این پدر و پسر تعداد کسانی که در هفته‌های اخیر در منطقه جو نو کشته شده اند به ۱۷ نفر رسیده است.
عبدالله شفایی، تحلیلگر حقوقی مقیم خارج که خودش از ارزگان است و با مردم محل تماس دارد، به دویچه وله می‌گوید که مردم ارزگان مشکلات شان را با ریچارد بنت، گزارشگر امور حقوق بشر ملل متحد و دیگر سازمان‌های حقوق بشری در میان گذاشته اند، اما هیچ اقدامی در این باره صورت نگرفته است.
بیشتر بخوانید: در زابل دست کم ۱۴ مسافر یک بس ربوده شده اند
عبدالله شفایی که حالا در دانشگاه پادوا در ایتالیا به عنوان محقق کار می‌کند و در نظام گذشته عضو کمیسیون نظارت بر تطبیق قانون اساسی بود، می‌گوید: «مردم دادخواهی شان را به مراجع مختلف داخلی و بین‌المللی ارائه کرده اند و در گزارش ریچارد بنت نیز به این موضوع اشاره شده بود. اما هیچ نهادی در این باره توجه نکرده و تاثیری به وضعیت مردم که هر روز در معرض کشتار هستند، نداشته است.»
بیشتر بخوانید: گزارشگر ویژه ملل متحد: حمله به مراکز آموزشی هزاره‌ها متوقف شود
داکتر محمد امین احمدی، عضو هیئت گفتگوکننده حکومت پیشین با طالبان که اصلاَ از ارزگان است، در صفحات اجتماعی فعالانه در رابطه به این حوادث می‌نویسد. او در رشته پیام‌هایی در صفحه اکس با اشاره به سر بریدن دو باشنده هزاره ارزگان گفته است: «گلو‌های بریده هزاره‌ها در ارزگان، آیا وجدان نخبه‌گان پشتون و غیرپشتون را بیدار می‌کند؟»
بیشتر بخوانید: ۴۶ تن از ۵۳ قربانی انفجار غرب کابل را دختران تشکیل می‌دهند
او مدعی شده است که «سر بریدن یک پدر با فرزندش به سلسله قتل‌های زنجیره‌ای قبلی برای کوچ دادن اجباری مردم جوی نو ارزگان خاص انجام می‌شود.»
برخی کاربران در شبکه‌های اجتماعی این رویدادها را به اعمال سابقه یک قوماندان محلی به نام «شجاعی» مرتبط دانسته اند که در نظام سابق عضو قوای خاص و سپس عضو پولیس محلی بود و گزارش‌هایی در مورد نارضایتی مردم از او وجود داشت.
انیستاگرام دویچه وله دری را دنبال کنید
احمدی در فیس‌بوک نوشته است که شجاعی از ولسوالی مالستان ولایت غزنی است که اگر مشکلی در مورد او وجود دارد باید شخص خودش مسئول اعمال‌اش قلمداد شود، نه مردم جوی نو ارزگان.
حاجی محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و عضو رهبری حرکت مخالف طالبان «شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان» گفته است: «قتل این پدر و پسر با انگیزه قومی، مذهبی و کوچ اجباری انجام شده است.» محقق از خاموشی جامعه جهانی در رابطه به آنچه «کشتار سیستماتیک هزاره‌ها در ارزگان» خوانده، انتقاد کرده است.
یک تن از باشندگان محل که دویچه وله با او صحبت کرد، مدعی شد که دزدی، غارت و تخریب اموال ساکنان منطقه جوی نو به اوج خود رسیده است و آنان در معرض کوچ اجباری قرار دارند.
این باشنده محل گفت که مردم از «سوی همسایگان شان اذیت می‌شوند، اما مقام‌های محلی طالبان به شکایت‌های آنان هیچ توجهی نکرده اند.»
بیشتر بخوانید: مقام‌های ارزگان: ۲۸ نیروی دولتی بعد از تسلیم شدن به طالبان کشته شدند
شهرزاد اکبر، رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر در نظام سابق و عضو سازمان حقوق بشری «رواداری» می‌گوید که بررسی‌ها را درباره قتل‌های هدفمند و سیستماتیک هزاره‌ها در ارزگان آغاز کرده اند و جزئیات را بعد از این بررسی‌ها شریک می‌سازند.
چرا طالبان ساکت اند؟
طالبان نه تنها در این زمینه هیچ اقدامی نکرده اند، بلکه از اظهارنظر نیز خودداری می‌کنند. سخنگوی والی و ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان در ولایت ارزگان به سوال دویچه وله در این زمینه پاسخ ندادند و سخنگویان طالبان در کابل نیز حاضر به صحبت نشدند و معمولاَ مسایل ولایتی را به مقام‌های ولایتی راجع می‌سازند. اما سخنگوی والی طالبان در ارزگان در پاسخ به بی‌بی‌سی این موضوع را «نزاع قومی بین خود هزاره‌ها» عنوان کرده است.
ویدیوهای جدید را در یوتیوب دویجه وله تماشا کنید
اسدالله ندیم، کارشناس امور سیاسی به این باور است که از آنجایی که در میان برخی از اعضای طالبان در باره مذهب شیعه و هزاره‌ها حس نفرت وجود دارد، در مورد قتل هزاره‌ها بی‌تفاوتی اختیار می‌کنند.
اسدالله ندیم علاوه می‌کند: «حکومت فعلی در باره این نوع قتل‌ها بی‌تفاوت است، چون [افراد] قومی که سبب قتل شده اند مورد حمایت شان است و بیشتر می‌کوشند سکوت کنند تا این مسئله رسانه‌ای نشود.»
شعیب کریمی، تحلیلگر امور اجتماعی این سکوت و بی‌تفاوتی طالبان را ناشی از «ایدیولوژی ضد شیعی و ضد هزاره طالبان» می‌داند و می‌گوید: «آن ادبیات سیاسی که طالبان در رسانه‌ها به کار می‌برند، زمین تا آسمان با رفتار پیروان آنان تفاوت دارد.»