یک و نیم قرن مبارزات زنان برای برابری

نخستین ابتکارعمل زنان برای تحقق حقوق برابر در کشورهای اروپایی شکل گرفت.  جنبش کارگری سوسیالیستی و نهضت سوسیال دموکرات قبل از جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸) شکل گرفت. در سال ۱۹۱۰ جنبش بین المللی زنان سوسیالیست در کوپنهاگن، تصمیم گرفت که هر سال یک روز را با اقدامات ویژه برای مبارزه زنان برای حقوق و بهبود شرایط زندگی بهتر اختصاص بدهند.

در اوایل ماه مارچ سال ۱۹۱۱، حدود یک میلیون زن در آلمان، دنمارک، اتریش- مجارستان و سویس در خیابان ها دست به تظاهرات زدند. اولین خواست آنان، داشتن حق رای برای زنان بود که در آلمان در سال ۱۹۱۸ به اجرا درآمد. به تاریخ ۱۹ جنوری سال ۱۹۱۹، زنان برای اولین بار توانستند در انتخابات سراسری، برای انتخاب مجلس شورای ملی شرکت کنند. زنان همچنین برای ساعات کمتر کار در برابر دستمزد یکسان با مردان، برای تنزیل بهای مواد غذایی، تضمن منظم تهیه غذا برای شاگردان مکاتب و موارد قانونی سقط جنین، دست به مبارزه زدند.

در طول جنگ جهانی اول و سپس تحت دیکتاتوری نازی ها تعطیلات «سوسیالیستی» ممنوع گردید. نازی ها در عوض، روز مادر را تبلیغ می کردند؛ این امر با تصویری که نازی ها از زنان داشتند، بیشتر صدق می کرد. اما با آنهم تجلیل از روز زن در خفاء صورت می گرفت : مثلا هر که در هشتم مارچ، لباس‌های سرخ را در پنجره به بهانه خشک کردن قرار می داد، به معنی نشان دادن موضع سیاسی به شمار می رفت.

پس از سال ۱۹۴۵، جنگ سرد روز زن را نیز تحت تاثیر قرار داد. در غرب این روز اهمیت خود را از دست داد، سپس عمدتاً توسط جنبش زنان و جنبش صلح از اواخر دهه ۱۹۶۰ به بعد تجلیل می شد. در جمهوری دموکراتیک آلمان (دی دی آر)، تاریخ ۸ مارچ بیشتر به روز «مادر سوسیالیستی» تبدیل شد که در این روز اطفال به مادرشان گل هدیه می دادند یا برای مادران شان نقاشی می نمودند. 

سرانجام در سال ۱۹۷۷، سازمان ملل متحد روز جهانی زن را به عنوان روز رسمی سازمان ملل متحد معرفی کرد. ایالت برلین یگانه ایالت آلمان است که در سال ۲۰۱۹ روز زن را به عنوان یک روز تعطیلی رسمی اعلام کرد.

nk, nf (epd)