1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

روز جهانی مهاجران: چه کسانی و به کجا مهاجرت می‌کنند؟

رودریگو مِنِگات شوینسکی
۱۴۰۳ خرداد ۳۱, پنجشنبه

یک گزارش جدید سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که ۱۱۷ میلیون نفر در سطح جهان آواره اند. در این گزارش توضیح می‌دهیم که کدام کشورها بیشترین آواره را دارند و کدام کشورها بیشترین مهاجران را پذیرفته اند.

https://p.dw.com/p/4hJle
USA | Mexiko | Asylsuchende in der Grenzregion
در پایان سال ۲۰۲۳ حدود ۱۱۷ میلیون نفر در جهان آواره شده اندعکس: Jose Luis Gonzalez/REUTERS

آخرین گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان نشان می‌دهد که منازعه‌ها، تعقیب و آزارها و دیگر خطرات باعث شده‌اند که در پایان سال ۲۰۲۳ حدود ۱۱۷ میلیون نفر در جهان آواره باشند.

آماری که توسط این اداره ملل متحد نشر شده است شامل آن‌هایی که در سطح بین‌المللی محافظت و پناهندگی دریافت کرده اند، آن‌هایی که دوسیه‌های شان زیر کار است و همچنین بیجاشدگان داخلی می‌شود.

نمودارهای زیر نشان می‌دهند که کدام کشورها بیشترین آواره و بیجاشده را دارند و کدام کشورها بیشترین میزان مهاجران را پذیرفته و جا داده اند.

۱. امروز نسبت به ۱۰ سال قبل شمار بیشتری آواره اند.

در سال ۲۰۱۴ در سطح جهان از هر ۱۰۰۰ نفر هشت تن به عنوان آواره محسوب می‌شدند. در سال ۲۰۲۳ از هر ۱۰۰۰  نفر ۱۴ تن آواره بوده اند.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

در ارقام مطلق، در اخیر ۲۰۲۳ در سطح سطح جهان حدود ۵۸ میلیون انسان بیشتر از سال ۲۰۱۴ از زادگاه شان آواره بوده اند. اگر مقایسه کنیم، این رقم برابر تمام جمعیت ایتالیا می‌باشد.

۲. اکثریت آوارگان در داخل کشورهای خود بیجا شده اند

از حدود ۱۱۷،۳ میلیون آواره در سطح جهان که توسط کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان ثبت شده اند، ۶۸،۳ میلیون آن‌ها آوارگان داخلی بوده اند. آن‌ها مجبور به ترک خانه‌ها و محل‌های زندگی شده اند، اما در داخل مرزهای کشور خود مانده اند. این رقم برابر با تمام جمعیت بریتانیا می‌باشد.

 کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان فقط آوارگانی را می‌شمارد که بر اثر خشونت‌ها و جنگ آواره شده اند. مرکز بین‌المللی نظارت بر بیجاشدگان گفته است که حدود ۷،۷ میلیون نفر دیگر به دلیل فاجعه‌های طبیعی و تغییرات اقلیمی مجبور به ترک زادگاه شان شده اند.

۳. اکثریت بیجاشدگان داخلی در افریقا و خاورمیانه به سر می‌برند

از جمعاً ۶۸،۳ میلیون بیجا شده داخلی در سطح جهان، حدود ۴۸ درصد آن‌ها از کشورهای افریقایی و حدود ۲۱ درصد دیگر از خاور میانه اند.

تنها سودان با حدود ۹ میلیون بیجاشده داخلی، ۱۴ درصد مجموع بیجاشدگان در سطح جهان را دارد. در سوریه ۷،۲ میلیون نفر، در جمهوری دموکراتیک کنگو ۶،۷ میلیون نفر و در یمن ۴،۵ میلیون نفر به عنوان آواره داخلی زندگی می‌کنند.

از ده کشوری که بیشترین بیجاشدگان داخلی را دارند، فقط سه کشور در افریقا یا خاورمیانه موقعیت ندارند، یعنی کلمبیا در امریکای لاتین با ۵ میلیون بیجا شده، افغانستان در آسیا با ۴،۱ میلیون بیجا شده و اوکرایین در اروپا با ۳،۷ میلیون آواره داخلی.

۴. برخی کشورهای اروپایی نیز بیجاشده داخلی دارند

اما در دیگر مناطق، مثلاً در اروپا، نیز بسیاری از مردم از زادگاه شان آواره شده اند. مثلاً در قبرس، جایی که بیش از ۲۴۰ هزار نفر، حدود یک پنجم جمعیت آن، به عنوان بیجاشده داخلی محسوب می‌شوند. عامل آن قبل از همه منازعه میان قبرس و ترکیه بر سر قلمرو می‌باشد که از پنج دهه به این سو ادامه دارد.

در گرجستان، آذربایجان، صربستان و بوسنیا هرزگوینا وضعیت مشابه است. اغلب بیجاشدگان دهه‌ها و حتی در نسل‌های بعدتر به زادگاه خود برنمی‌گردند. 

۵. نه دهم آوارگان از ۱۰ منطقه هستند

براساس گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، حدود ۴۳،۴ میلیون نفر در جهان در خارج از کشورهای خود آواره اند که به عنوان پناهنده پذیرفته شده یا دیگر اشکال محافظت بین‌المللی یا اقامت بشردوستانه کسب کرده اند. این تعداد نیز بیشتر جمعیت پولند است.

۸۷ درصد مجموع این مهاجران از کشورهای افغانستان، سوریه، ونزوئلا، اوکرایین، مناطق فلسطینی، سودان جنوبی، سودان، میانمار، جمهوری دموکراتیک کنگو و سومالیا هستند.

۶. اکثریت آوارگان به کشورهای همسایه پناه می‌برند

اغلباً کشورهایی اکثریت آوارگان را می‌پذیرند یا جا می‌دهند که با مناطق دچار بحران‌های بشری یا منازعه همجوار هستند. براساس گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، ۶۹ درصد از کسانی که در سال ۲۰۲۳ در بیرون از کشور خود آواره بوده اند، در یک کشور همسایه به سر می‌برده اند.

ایران، ترکیه، کلمبیا و اردن به بیشترین آورگان جا داده‌اند که قبل از همه از افغانستان، سوریه، ونزوئلا و مناطق فلسطینی فرار کرده اند.

در میان دیگر کشورها، آلمان بزرگ‌ترین استثنا است که صدها هزار نفر را از دورترین کشورها مانند اوکرایین، سوریه، افغانستان، عراق و اریتریا پذیرفته است.

۷. کشورهای در حال توسعه به صورت نامتناسب پناهجویان بیشتری را می‌پذیرند

آلمان قبل از همه پناهجویان از کشورهای اتحادیه اروپا را پذیرفته است که شمار آن‌ها در پایان سال ۲۰۲۳ بیشتر از ۲،۵ میلیون نفر بوده است. اما این هم آشکارا کمتر از تعداد مهاجرانی است که در کشورهای مثل ایران، ترکیه، اردن یا کلمبیا زندگی می‌کنند.

اردن که ۱۱ میلیون نفر نفوس دارد، به تناسب جمعیت‌اش به بیشترین آوارگان پناه داده است: بیش از سه میلیون آواره که اکثراً از مناطق فلسطینی هستند، در اردن زندگی می‌کنند. به این ترتیب در هر ۱۰۰ باشنده اردن، حدود ۲۷ مهاجر در این کشور زندگی می‌کنند.

برخی از فقیرترین کشورهای جهان، به بزرگ‌ترین شمار آوارگان جا داده اند. مثلاً چاد به بیش از یک میلیون نفر جا داده است، با وجودی که یکی از کم‌توسعه‌یافته‌ترین کشورهای جهان می‌باشد.

۸. درخواست‌های پناهندگی زیادی زیر رسیدگی قرار دارند

در کنار شمار آوارگان داخلی و آن‌هایی که در کشورهای دیگر پناهندگی گرفته اند، در سطح جهان حدود هفت میلیون نفر منتظر رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی خود هستند.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!

شمار تصمیم گیری‌های پناهندگی در حال حاضر با شمار درخواست‌ها متناسب نیست. در سال ۲۰۲۳ در سطح جهان ۵،۶ میلیون درخواست جدید پناهندگی ارائه شده است، اما فقط به ۱،۴ میلیون آن‌ها رسیدگی شده است.

شکاف میان تعداد درخواست‌ها و بررسی آن‌ها هیچ وقتی مانند امروز بزرگ نبوده است. تاخیر در رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی، باعث طولانی‌تر شدن سردرگمی مهاجران می‌شود.

۹.  آوارگان اغلباَ به کشورهایی برمی‌گردند که ناامن اند

در سال ۲۰۲۳ حدود ۱،۱ میلیون آواره به کشورهای خود برگشته اند. چنین بازگشت‌هایی اغلباَ مصون نیست. اکثریت بازگشت‌کنندگان در حالی به کشورهای خود بازگشت می‌کنند که در آن‌ها جنگ و منازعات حاکم است، مثلاً در سودان جنوبی یا اوکرایین.