رواندا: ۲۵ سال بعد از نسل کشی

از نسل کشی در رواندا ۲۵ سال می گذرد. امروز این کشور کوچک افریقای شرقی به عنوان الگو برای ثبات مورد تمجید قرار می گیرد: قبل از همه وضعیت اقتصادی این کشور در ۲۵ سال اخیر بهبودی خوبی داشته است.

اما نسل کشی توسط اکثریت افراطی هوتو تبارها علیه توتسی ها و میانه رو های هوتوها در سال ۱۹۹۴، کشور را عمیقاً وحشتزده کرده است. جمعیت دوازه ملیونی مردم در صلح باهم زندگی می کنند، اما خاطره های کشتار ها در یاد ها باقی است: میان ماه اپریل و جولای ۱۹۹۴، حدود ۸۰۰ هزار انسان جان باختند و زیرساخت ها به کلی ویران شدند.

این موفقیت ها و دستاوردهای کشور در قدم اول به رئیس جمهور پل کاگامه نسبت داده می شود. پاتریک هجایاندی کارمند انستیتوت افریقایی برای عدالت و آشتی (IJR) در مصاحبه با دویچه وله در باره کاگامه گفت: "او موفق به انجام کار های درخشانی شده است. او رشد و انکشاف کشورش را به پیش برده است و سرمایه گزاران بین المللی را به کشور راه داده است، کشوری که بعد از نسل کشی ویران شده بود، حالا به خوبی اداره می شود و سرمایه گزاران خارجی را جلب می کند."

"حامی توتسی ها"

رواندا نیز کشوری است که از نگاه سیاست داخلی و خارجی قویاً متاثراز تاریخ گذشته اخیرش می باشد. نسل کشی تاثیرات آشکاری به جا گذاشته است. فیل کلارک استاد دانشگاه مطالعات شرقی لندن در مصاحبه دویچه وله دراین باره توضیح داد:

"مبالغه نخواهد بود اگر ما ادعا کنیم که  نسل کشی ۱۹۹۴ در حق توتسی ها، در فکر رئیس جمهور کاگامه اهمیت زیادی دارد. رواندا نخستین حکومتی است که تلاش می کند نابرابری های اقتصادی و اجتماعی میان دو گروه قومی توتسی و هوتو ها را از میان بردارد."

از دید این استاد، شیوه رهبری رئیس جمهور قدرتمدار، براساس همین سیاست قرار دارد. از دید کاگامه مقاومت های سیاسی فقط باعث ایجاد ناآرامی ها می شود. به این دلیل مساله حقوق بشر برای رئیس جمهور رواندا در دستور سیاست روز قرار ندارد. هدف اساسی او این است تا از شعله ورشدن خشونت به هر قیمتی جلوگیری کند.

Krippahl, Cristina