"دلسردي مردم نسبت به مشارکت درانتخابات"

افغانستان که براي دومين بار در تاريخش مي خواهد انتخابات مردمي وسراسري را تجربه کند،روند دموکراتيزه کردن ومشارکت سياسي مردم دراين کشور به چالش هاي جدي روبه رومي باشد. اين درحاليست که انتخابات آينده با همه همکاري ها وتلاش هاي جدي جامعه جهاني همراه است.

اما گذشته ازاين ها اتنخابات درافغانستان با چالش هاي چون نا امني، مشکلات تخنيکي، کم آگاهي وبي باوري مردم نسبت به مشارکت سياسي واعمال زورو قدرت، از طرف زومداران مواجه مي باشد.

البته به باورکارشناسان قانون شکني، انحصارگرايي قدرت، قوم گرايي، اتنيک ستيزي، تقلب وجعل درفراگرد هاي سياسي دموکراتيک از جمله شاخصه کشور هاي چون افغانستان مي باشد.

يکي ازفعالان حقوق بشرکه نخواست نامش فاش شود، به صداي آلمان گفت: "بررسي ها ونظرسنجي هاي محرمانه اي توسط نهاد هاي معتبربين المللي صورت گرفته است که اکثر قريب به اتفاق مردم افغانستان از مشارکت به انتخابات 29 اسد سال جاري خورشيدي دراين کشور ابا خواهند ورزيد.

" اين منبع همچنان خواستارمحرم نگهداشتن نام اين نهاد شده است که نظرسنجي ها را انجام داده است. ولي وي گفت:" اين بررسي ها طي مصاحبه هاي زيادي با مردم انجام شده است که مردم با دلسردي تمام گفته اند، ديگر به پاي صندوق هاي راي نخواهند رفت."

مهمترين عوامل دلسردي مردم نسبت به سرنوشت سياسي شان چه خواهند بود؟

آقاي محمد رضا ابراهيم، استاد جامعه شناسي دانشگاه درکابل، فريب ووعده هاي بدون عمل اربابان قدرت را درچند سال گذشته يکي از عواملي مي داند که مردم را نسبت به انتخابات دلسرد کرده است.

به باور وي نا آگاهي مردم نيز دال بر بي علاقه گي شان در فرايند سياسي دراين کشور مي باشد، ولي افزايش نا امني، فقر، ناکامي برنامه هاي بازسازي ونوسازي، فساد اداري، اختلاس ومشکلات ديگري که دامن گير حکومت انتخابي افغانستان مي باشند، موجب شده اند که مردم نسبت به انتخابات هم بي باورشوند.

به باورابراهيم :« دموکراسي ودمکراتيزه کردن يک جامعه يک روند طولاني است که پشتکار زياد وحمايت گسترده مردم را مي خواهد. انتخابات تنها دريچه اي است که مي توان با آن به سوي دموکراسي رفت. و يکي ازحقوق اساسي وانساني است که درانتخابات تعميم ومصداق پيدا مي کند به اين خاطراگر انتخابات ومشارکت فعال مردم را نباشد، ميسر دموکراتيزه کردن جامعه ناقص است.»

اما اين شگاف که دموکراسي را درافغانستان به خطر جدي مواجه خواهد ساخت چگونه ترميم وپربايد کرد، ابراهيم به اين باوراست که:« براي روند دموکراتيزه کردن يک جامعه حکومت، نهادهاي مدني ومردم نقش اساسي دارن، ولي حکومت به عنوان نهاد مجري همه برنامه نقش مهمتر اساسي تردارد، جامعه مدني نقش رابط ميان حکومت ومردم وآگاهي دادن به مردم است ونقش مردم هم اينست که ازحقوق شان استفاده درست نمايند».

شايد عمده ترين دليل مردم برعدم مشارکت دراتنخابات اين باشد که برخي ها به اين باورند که غرب هرکه را خواست تعيين خواهد کرد وبرگزاري انتخابات مظاهري بيش نخواهد بود. استاد ابراهيم مي گويد:" اگر تلقي مردم چنين باشد به اشتباه رفته اند وآراي مردم حتا با مداخله جامعه جهاني نيز موثر وتعيين کننده مي باشد."

اما اين موضوع درميان مردم چگونه است؟ آيا واقعاً مردم نسبت به مشارکت درانتخابات بي علاقه اند ويا اين که موضوع دلسردي مردم براي مشارکت يک شايعه است؟

براي بررسي اين شايعات بطورنمونه دريک گردش کوتاه دورشهرکابل اين موضوع را با چندتن ازباشندگان درميان گذاشتم. سيد داود يکي ازشهريان کابل است که هنوز تصميم مشارکت را درانتخابات نگرفته است. اومي گويد« من هنوز شخصي را \{درميان نامزدان\} نمي بينم که براي اين کشور واين مردم دلسوز باشد، بيبينم چه مي شود.\{مردم\}بايد به کسي راي بدهند که اورا بشناسند واو براي اين خاک دلسوز باشد وبراي اين خاک کارکند».

يک مرد ميان سال که شغلش کارگرساختماني است و درکنارخيابان منتظراست تا کسي اورا براي کارروزمزد ببرد، مي گويد:" هرکه مي آيد غم مردم فقيررا بخورد."

بسياري ها هم تا موضوع انتخابات با ايشان مطرح مي شود بردولت تاخت وتازمي کنند ودولت را به بي توجهي به مردم متهم مي کنند. برخي ها با کلمات تند دولتمردان را به چوروچپاول وحق تلفي متهم مي کنند.

عدم مشارکت درانتخابات پيش رو، برعلاوه تعدد نامزدان وناامني واستفاده جويي هاي احتمالي، چالش جدي فرا روي اين انتخابات خواهد بود.

امين بهراد، کابل

ویراستار: یاسر