تظاهرات در اعتراض به اخراج دختران از دانشگاه کابل

در این تظاهرات معترضان شعار «امنیت، آموزش» و «تحصیل خط سرخ ما است» را سر دادند. معترضان گفتند که از انفجارها، کشتار افراد بی‌گناه، بازداشت‌های خودسرانه و اخراج دانشجویان دختر از دانشگاه به ستوه آمده اند.

یک تن از اشتراک کنندگان این تظاهرات به دویچه وله گفت: «این تظاهرات که در آن حدود ۵۰ دختر شرکت کرده بودند، در اعتراض به منفک شدن دختران از دانشگاه کابل، نسل‌کشی و کوچ اجباری به راه انداخته شد.»

مرتبط: دختران دانشجو در هرات و بامیان تظاهرات کردند

این دختران شعار می‌دادند که «ما را به جرم درس خواندن از دانشگاه اخراج کردند.»

معترضان با نشر ویدیویی از جریان تظاهرات گفته اند که اعتراض شان حدود نیم ساعت دوام کرد و «طالبان امروز یک بار دیگر مانع تظاهرات ما شدند و با تهدید و توهین، ما را از انتحار و انفجار ترساندند.»

اخراج دانشجویان

دختران معترض به دویچه وله گفتند که چندی پیش زمانی که دختران لیلیه می‌خواستند در اعتراض به حمله انتحاری بر آموزشگاه کاج تظاهرات کنند، پیش از برگزاری تظاهرات مسموم شدند. گزارش شده است که دختران اخراج شده از قوم هزاره اند. 

یکی از این معترضان گفت که دختران در لیلیه مسموم شدند تا نتوانند در تظاهرات شرکت کنند. او افزود که پس از رسانه‌ای شدن این موضوع، طالبان شماری از دختران هزاره را از لیلیه و دانشگاه اخراج کردند.

تاکنون مشخص نیست که چه تعداد از دختران از دانشگاه کابل اخراج شده اند. در یک ویدیو که در شبکه‌های اجتماعی نشر شده، این دختران در حالی که کتاب‌ها و وسایل شان را جمع می‌کنند، می‌گویند: «امروز تاریک‌ترین روز زندگی ما بود.»

وزارت تحصیلات عالی طالبان اخراج دختران از دانشگاه کابل را تأیید کرده و به رسانه‌های محلی گفته است که وزارت تحصیلات عالی لوایحی دارد و با هر کسی که از این لوایح سرپیچی کند، برخورد می‌شود.

مرتبط: طالبان تظاهرات زنان در کابل را سرکوب کردند

در قطعنامه‌ای که از سوی معترضان منتشر شده آمده است که وزارت تحصیلات عالی طالبان «در مورد اخراج دختران از دانشگاه کابل تجدیدنظر کند.»

قطعنامه همچنین از طالبان خواسته است تا مکتب‌های دخترانه بالاتر از صنف ششم را باز کنند: «از رهبری وزارت معارف می‌خواهیم که هرچه زودتر زمینه حضور دختران در صنف‌های درسی مکاتب را فراهم نماید.»

بعد از تصرف قدرت توسط طالبان در ماه آگست سال ۲۰۲۱، زنان با وجود محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان به تکرار دست به اعتراض می‌زنند. این اعتراض‌ها اغلباً با خشونت از سوی طالبان سرکوب می‌شوند.