جنجال جاسوسی میان دوستان

انگلا مرکل صدر اعظم آلمان در واکنش به افشای یک جاسوس دوگانه احتمالی "بی این دی" یا اداره استخبارات خارجی آلمان که ممکن است اطلاعات را در اختیار سازمان استخبارات ایالات متحده امریکا قرار داده باشد، گفت: «اگر چنین باشد، این یک قضیه بسیار جدی است.»

مرکل این سخنان را زمانی بر زبان آورد که در سفر چین به سر می برد و بیان کننده تقبیح شدید این قضیه از زبان اوست.

خانم لورا انا ویلولا، پروفیسور سیاست خارجی و امنیتی در انستیتوت جان ایف کندی در دانشگاه برلین در این باره گفت: «این اظهارات یک علامت هشدار دهنده دیپلوماتیک است که انگلا مرکل آن را در سفرش اظهار کرده است. خیلی غیرمعمول است که او حین سفر درباره یک موضوع مرتبط با سیاست داخلی سخن می گوید.»

فرانک والتر اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان در واکنش به این قضیه گفت: «اگر گزارش دهی ها در این باره درست باشند، در این صورت ما از قضایای کوچک سخن نمی گوییم.»

قضیه مانند یک داستان پولیسی است که براساس آن گفته می شود یک کارمند "بی این دی" یا اداره استخبارات خارجی آلمان طی دو سال، 218 سند را در اختیار سازمان استخبارات ایالات متحده امریکا قرار داده است.

گفته شده است که او این کارها را در بدل 25 هزار یورو انجام داده که برای بسیاری ها خنده آور است. او مظنون است که معلوماتی را در یک فلش دیسک ضبط کرده و سپس در اختیار امریکایی ها قرار داده است که البته گفته شده ارزش اطلاعاتی چندان بزرگ نداشته است.

کاترین گورینگ اِکارت، معاون جناح پارلمانی حزب سبزهای آلمان در این باره به رادیوی آلمان گفت: «آدم فکر می کند که حین تماشای یک فیلم جاسوسی بد قرار دارد.» اما به هر صورت قضیه "جاسوس دوجانبه" اگر ثابت شود بر مناسبات ایالات متحده امریکا و آلمان آسیب وارد می کند.

توماس اوپرمن، رهبر جناح پارلمانی حزب سوسیال دموکرات آلمان گفت که این یک «حمله بی مانند بر پارلمان و نهادهای دموکراتیک ماست.»

روپرت پولنتس، رئیس پیشین کمیسیون وزارت خارجه آلمان از حزب سوسیال مسیحی آلمان با ابراز نگرانی گفت: «من واقعاً هراس دارم که با این پیش آمد، ممکن است تفاهم های اساسی میان دو کشور زیان ببینند، تفاهماتی که سیاست آلمان نباید با آن وداع گوید. آلمان در جهان قرن 21 به شرکایی مورد اعتماد نیاز دارد.»

قبلاً نیز قضیه جاسوسی اداره امنیت ملی ایالات متحده امریکا رهبران سیاسی آلمان را خشمگین کرده است، اما پیامدهای مشخص در پی نداشته است. حکومت های هردو کشور در دیدارهای شان تلاش داشته اند تا قبل از همه بر روابط دوستانه و علاقمندی های مشترک تاکید کنند.

اما حالا بعد از قضیه اخیر به نظر می رسد که ابراز خشم دیگر کافی نیست و صداها برای پیامدهای مشخص ناشی از آن بلندتر می شود.