شروع سال تعلیمی؛ دختران با چشمان اشک‌بار به خانه برگشتند
۱۴۰۱ فروردین ۳, چهارشنبه
انعام الله سمنگانی، سخنگوی طالبان به خبرگزاری فرانسه «ای اف پی» گفت که گزارش‌ها در مورد پس فرستادن شدن دختران از مکاتب درست است. سمنگانی گفت که فعلا درباره دلایل آن اظهار نظر نمی‌کند، در حالی که عزیز احمد ریان، سخنگوی وزارت معارف طالبان گفت: «ما اجازه نداریم در این باره اظهار نظر کنیم.»
یک تیم خبرگزاری فرانسه در لیسه زرغونه مصروف ثبت ویدیو برای پوشش خبری شروع مکاتب دخترانه بود که یک معلم وارد صنف شد و گفت که مکتب بسته می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، دانش آموزان که بعد از چند ماه تازه به صنف مکتب حاضر شده بودند، بسیار ناراحت شدند و اشک‌ریزان وسایل شان را جمع آوری کرده و از صنف بیرون شدند.
پلوشه، معلم یک مکتب دخترانه در کابل گفت: «من دانش آموزانم را می‌بینم که گریه می‌کنند و دوست ندارند از صنف بیرون شوند». او گفت: «این که دانش‌آموزانم گریه می‌کنند، برایم خیلی دردناک است.»
دیبورا لاینز، فرستاده سازمان ملل گزارش‌ها راجع به مسدود شدن مکاتب را «نگران کننده» خواند. او در شبکه اجتماعی توییتر نوشت: «اگر (این خبر) درست باشد، دلیل احتمالی آن چیست؟»
وقتی که طالبان در اگست سال گذشته قدرت را به دست گرفتند، مکاتب به خاطر همه گیری کووید ۱۹ مسدود بود. اما دو ماه بعد فقط به پسران و دختران تا صنف ششم اجازه داده شد که درس‌های شان را از سر بگیرند.
در آن زمان نگرانی‌هایی وجود داشت که طالبان ممکن است دختران را از همه امکانات آموزشی و تحصیلی محروم کنند، همان کاری که آن‌ها در سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ انجام داده بودند.
جامعه بین المللی حق تحصیل برای همگان را یک شرط اصلی در مذاکرات راجع به دریافت کمک و به رسمیت شناختن رژیم جدید طالبان می‌داند. چند کشور و سازمان مختلف اعلام کردند که حاضر به پرداخت معاش معلمان هستند.
با وجود این، روز چهارشنبه در برخی مناطق مکاتب باز و دوباره مسدود شدند. در نقاط دیگری مکتب‌های لیسه و متوسطه دخترانه اصلاً باز نشدند. چند مکتب متوسطه دخترانه در پایتخت و مناطق به شمول هرات و پنجشیر، دست کم به صورت موقت باز شدند.
لطیفه همدرد، مدیر لیسه گوهرشاد بیگم در هرات به خبرگزاری فرانسه «ای اف پی» گفت: «همه دانش آموزانی که ما امروز این‌جا می‌بینیم، بسیار خوش هستند و با شوق به این جا آمده اند.» اما معلوم نیست که این مکتب در ادامه باز می‌ماند یا مسدود می‌شود.
طالبان بر این پافشاری داشتند که می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که دختران بالاتر از صنف ششم در صنف‌های جداگانه تدریس شوند و نحوه تدریس براساس شریعت اسلامی باشد.
طالبان محدودیت های زیادی بر زنان وضع کرده اند و آن‌ها را از بسیاری از مناصب حکومتی بیرون رانده اند. آن ها همچنین بسیاری از فعالان حقوق زنان را بازداشت کرده اند.
حتی اگر لیسه‌های دخترانه دوباره گشوده شوند، موانع زیادی در برابر بازگشت دختران به صنف‌های درس وجود دارد. بسیاری از خانواده ها نسبت به طالبان مظنون هستند و از فرستادن دخترانشان به بیرون از خانه اکراه دارند. شماری هم فکر می‌کنند که درس خواندن دختران فایده چندانی ندارد.
هیله حیا، دختر ۲۰ ساله از قندهار که تصمیم گرفت مکتب را ترک کند، گفت: «آن دخترهایی که تحصیلات شان را تمام کرده اند در آخر خانه نشین شدند و آینده شان نامعلوم است. آینده ما چه خواهد بود؟»
وزارت معارف طالبان اذعان کرد که نهادهای دولتی با مشکل کمبود معلم مواجه هستند. چرا که ده ها هزار تن پس از تصرف قدرت توسط طالبان از کشور فرار کردند. سخنگوی وزارت معارف گفت: «ما به هزاران معلم نیاز داریم و سعی داریم برای حل این مشکل معلمان موقتی استخدام کنیم.»
Me, af (AFP)