بی نتیجه ماندن برنامه برگشت مهاجران روهینگیایی به میانمار

مقامات بنگله دیش و میانمار برنامه ریزی کرده بودند که حدود ۳۵۰۰ مهاجر روهینگیایی را از بنگله دیش به کشورشان بازگردانند و برای این کار به روز پنج شنبه پنج بس و ده موتر لاری را اختصاص دادند. اما هیچ کسی این پیشنهاد را نپذیرفت. کارمندان سازمان ملل متحد در روزهای گذشته به کمپ مهاجران کوکس بازار در بنگله دیش به خانه های فقیرانه مهاجران روهینگیایی رفتند. آنها در جستجوی افرادی بودند که به طور داوطلبانه به میانمار برگردند.

در لیست آنها سه هزار نام از افراد بازگشت کننده احتمالی ثبت شده است که مقامات بنگله دیش ومیانمار به طور مشترک ترتیب کرده اند. صابر احمد یک مرد مسن با لباس سفید مخصوص مسلمانان گفت او ترجیح می دهد مانند بسیاری دیگر بمیرد.

صابر احمدگفت: «آنها به زنان ودختران ما تجاوز کردند، اطفال ما را کشتند و خانه های ما را با تمام دار و ندار ما به آتش کشیدند. بسیاری از نواسه ها و دو کاکایم کشته شدند. ما برای نجات زندگی خود به بنگله دیش آمدیم. در اینجا به یک سرپناه و مقداری آرامش دست یافتیم. اکنون می خواهند ما را به این کشور دچار وحشت و دهشت برگشت دهند. می توانید ما را در اینجا بکشید. به من زهر بدهید، حاضرم آن را بخورم اما مرا هرگز به آنجا بازگشت ندهید.»

رقیه بیگم به یکی از گزارشگران خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که لطفا ما را به اجبار به آنجا بازگشت ندهید: «آنها پدر، مادر و برادرم را کشتند. آنها به زنان قریه فقط به دلیل اینکه ما مسلمان هستیم، تجاوز کردند. بسیاری از مردمان روهینگیایی هم اکنون در زندان ها به سر می برند. در صورتیکه بالاخره در آنجا آرامش حکمفرما شود، خانه های ما دوباره به ما پس داده شود و تابعیت ما به رسمیت شناخته شود، در آن صورت ما می توانیم در مورد برگشت فکر کنیم. لطفا ما را به اجبار به آنجا برگشت ندهید. بهتر است ما را در اینجا بکشید.»

«آنها به روستاهایشان بر نمی گردند»

رادهیکا کوماراسوامی، بازرس سازمان ملل متحد در نیویارک گفته است از آنجایی که خشونت جنسی توسط اردوی میانمار روهینگیاها را تهدید می کند، «آنها به روستاهای شان بر نمی گردند.» یک گزارش سازمان ملل متحد که روز پنج شنبه منتشر شده، نشان می دهد که اردوی میانمار به طور «منظم و سیستماتیک» زنان، دختران، پسران، مردان و تراجنسیتی ها را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده اند.

بازرسان سازمان ملل متحد اعلام کرده اند که این اعمال تا حدی جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و قتل عام می شود. آنها خواستار آن شده اند که اردوی میانمار باید از استفاده از خشونت جنسی برای «ارعاب و مجازات اقلیت ها» دست بکشد. به این دلیل بازرسان سازمان ملل متحد از صدها قربانی و شاهد سوء استفاده خشونت جنسی در ایالت های شمالی کاچین و شان و همچنین در ایالت غربی راخین تحقیق کرده اند.

یک سخنگوی روهینگیاها گفته است که مهاجران نمی خواهند که بنگله دیش را بدون تضمین امنیتی ترک کنند. علاوه بر آن آنها از میانمار خواستار وعده اعطای تابعیت شدند.

آلبوم عکس از آرشیف دویچه وله

اعمال خشونت آمیز در کشور میانمار که اکثریت مردمان آن بودایی اند، در تابستان سال ۲۰۱۷ منجر به فرار بیش از ۷۰۰ هزار مسلمان روهینگیایی شد. کشور همسایه بنگله دیش به دلایل بشردوستانه مرزهای خود را باز گذاشت و مهاجران روهنگیایی را جای داد.

میانمار و بنگله دیش پیش از این نیز توافقات مشابهی برای بازگشت مهاجران روهینگیایی به میانمار کرده بودند اما همواره بی نتیجه مانده است.

 (pa/ si (AFP, DW