اعتراضات فرانسه؛ قیام علیه نخبگان سیاست

با آنکه ایف روسو، نماینده حکومت فرانسه هنوز هم متأثر از رویدادهای اعتراضات روز شنبه در فرانسه است که به خشونت گرایید، اما خیلی محتاطانه در مورد سخن گفت و افزود: "شماری از معترضان می خواستند که انسان ها را به قتل برسانند."

به روز شنبه معترضان خشمگین جنبش "واسکت زرد پوشان" دفتر روسو در شهرداری شهرک موسوم به «لو پوی-آن-ولی» را به شدت تخریب کرده و به آتش کشیدند.

این شهرک که در جنوب پاریس و در فاصله بیش از ۵۰۰ کیلومتر از پایتخت فرانسه موقعیت دارد، یک شهرک مذهبی بوده و برای پیروان کاتولیک از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.

اما با وجود انزجارهای شدید مردم در قبال خشونت های روزهای گذشته در این شهر، در وضعیت معمولی تاثیرات سیاسی آن تا پایتخت محسوس نبود.

 

مکاتب به عنوان هدف بعدی معترضان؟

اما در روزهای اخیر وضعیت به گونه ای دیگری می باشد. زیرا موج اعتراضات نامنظم روزهای اخیر با سرعت خیلی زیادی سرتاسر فرانسه را فرا گرفته اند. معترضان تمام جاده ها، شاهراه ها و تانک های تیل و همه شریان های این کشور را متوقف و مسدود ساخته اند. به روز دوشنبه نیز معترضان که واسکت های هشداریه زردرنگ را به تن دارند، تقریباً ۱۰۰ مکتب و کتابخانه های رسمی را مسدود نمودند.

اکنون با چنین وضعیتی ادوارد فیلیپِ، نخست وزیر فرانسه و وزرای کابینه او در برابر چالش بزرگی قرار دارند. زیرا از یک جانب که قدرت رسمی را تمثیل کنند، از جانب دیگر باید همچنان آماده گفتگو با معترضان باشند.

خشم در برابر جناح های رسمی

به گفته  ایمیلیانو گروسمن، دانشمند علوم سیاسی در پاریس حکومت باید به خواست های معترضان توجه نماید. به قول او معترضان از دو بخش تشکیل شده اند. یکی «بابوهای» پاریس یا "چپ های سرمایه دار" که برای حفظ محیط زیست فعال اند و گروه دیگر نیز طبقه فقیر فرانسه که خود را افتاده از چشم حکومت احساس می کنند. او افزود: "از جانب دیگر شمار زیادی نیز از سیاست های ماکرون خشمگین اند که به سرعت پس از آغاز کارش مالیات بر دارایی ها را لغو نمود. یعنی مالیاتی را که فقط سرمایه داران می پرداختند."

اکنون مالیات نفت افزایش می یابد، مالیاتی که همه باید بپردازند. بنابراین به گفته گروسمن در حال حاضر فرانسوی های چپ و نیز راستگرا خود را در حاشیه احساس نموده و به این باور اند که استابلیشمنت یا دستگاه حاکم در پاریس از آنان نمایندگی نمی کند.

علاوه بر آن، آنچه وضعیت سیاست داخلی فرانسه را پیچیده تر ساخته است، اختلافات میان گروه های مختلف در این کشور می باشد. از یک جانب اتحادیه های کارگری و جناح های معترض دچار بحران خیلی شدید اند. احزاب سیاسی به شمول سوسیالیست ها و جمهوریخواهان محافظه کار پس از باخت در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی سر و سامانی نیافته اند.

باآنهم خواست های معترضان منسجم و همآهنگ نبوده و تا حدی نیز متضاد از هم می باشند. با آنکه اعتراضات مردم پس به تظاهرات علیه وضع مالیات نفتی آغاز گردید، اما اکنون وضعیت به گونه ای دیگر انکشاف یافته است و خواست های معترضان نیز تغییر کرده اند.

حالا برکناری ماکرون، انتخابات مجدد، افزایش قدرت خرید شهروندان از جمله مسایلی اند که توسط معترضان مطرح می شوند. به گفته گروسمن "یکی از خواست های معترضان افزایش سطح حداقل درآمد می باشد. "

گفتنیست که اکنون پاک کاری در شهرک «لو پوی-آن-ولی» از خسارات روزهای گذشته آغاز گردیده است. در ارتباط به این اعتراضات ۱۲ تن بازداشت گردیده و ۱۸ پولیس زخمی شده اند.

با وصف آن نگرانی از احتمال شعله ور شدن مجدد این اعتراضات نیز کاهش نیافته است.

نویسنده: اندریاس نول

برگردان: نادیه فضل