درگذشت استیفن هاوکینگ و نگاهی به تحولات زندگی‌اش

فرزندانش لوسی، روبرت و تیم در این اعلامیه گفته اند: «ما عمیقاً متاثر شدیم که پدر عزیزمان امروز درگذشت. وی یک دانشمند بزرگ و مرد فوق العاده‌ای بود که کارها و میراث وی برای سالیان طولانی زنده خواهند بود».

خانواده‌اش گفت که شجاعت و استقامت وی با درخشش‌اش، برای مردم در سراسر جهان الهام‌بخش است. او زمانی گفته بود: «اگر کسی را برای دوست داشتن نداشته باشی، هیچ جهانی برایت وجود ندارد». کودکانش گفته اند: «ما وی را برای همیشه یاد خواهیم کرد».

در سال ۲۰۱۷ هاوکینگ به بی بی سی گفت: «اصلا انتظار نداشت که به سن ۷۵ سالگی برسد». او وقتی ۲۱ ساله بود به بیماری نورون حرکتی غیرقابل درمان مبتلا گردید، ویلچر نشین شد و برای صحبت کردن و برقرار نمودن ارتباط نیازمند کمپیوتر گردید. 

او در یکی از مصاحبه هایش گفت که وی به این باور بود که بزرگترین دستاوردش کشف این موضوع است که سیاهچاله های فضایی به طور کامل سیاه نیستند، چیزی که برای "درک چگونگی تناقض میان مکانیک کوانتومی و نسبیت عام را حل می کند".

هاوکینگ در سال ۱۹۸۸ با چاپ بیش از ۱۰ میلیون نسخه از کتاب اش "تاریخچه مختصر زمان" به شهرت جهانی رسید.

وی در هشتم جنوری سال ۱۹۴۲ در فامیل روشنفکر به دنیا آمد. این دانشمند بریتانیایی برنده یک بورسیه تحصیلی در دانشگاه آکسفورد گردید و در سال ۱۹۵۹ تحصیل را آغاز کرد. سه سال بعد به دانشگاه کمبریج رفت و به تحقیقات در زمینه کیهان‌شناسی آغاز نمود.

وی در ۳۲ سالگی و در سن کاملآ غیرمعمول همکار انجمن سلطنتی بریتانیا شد که معتبرترین دانشگاه انگلیسی می‌باشد. هاوکینگ در سال ۱۹۷۹ به عنوان پروفیسور لوکاسان ریاضیات منصوب گردید؛ مقامی که فقط یک بار قبل از آن اسحاق نیوتون (آیزاک نیوتن) توانسته بود آن را کسب کند.

وی سپس به بزرگترین کارشناس جاذبه و سیاه‌چاله‌های فضایی تبدیل شد؛ جاهایی که اشیاء به نقطه‌ای می‌رسند که قانون زمان و مکان درهم می شکند.

Rsh/Aj (dpa)