یکی از مهاجمان حمله بر کابل از زندان آزاد شده بود

شمار تلفات انفجار کابل افزایش یافت. 64 خانواده به ماتم نشستند. 347 خانواده عزیزان شان زخمی و یا معیوب شدند.

حشمت الله قبادیان تازه 30 ساله شده بود و حدود سه سال از عروسی اش می گذشت. صبح وقتی برای پیشبرد دوره آموزشی اش رفت، نمی دانست که ممکن است دیگر حاسنات دخترش را نبیند. خانمش هم نمی فهمید حشمت دیگر برنمی گردد.

این تقریبا برای خیلی از افغان ها عادی شده است که وقتی از خانه بیرون می شوند، مطمئن نیستند دوباره برگردند. نجیب الله رسا برادر حشمت الله وقتی صدای انفجار را شنید به این فکر کرد که "باز چند خانواده عزادار شد، باز چند مادر و پدر و زن و فرزند به ماتم نشست". اما هنوز ساعتی از انفجار نگذشته بود که یکی از شش برادر دیگرش با وی تماس گرفت و خبر مرگ برادر کوچکترش را به او داد.

براساس آمار نهایی وزارت داخله افغانستان در انفجار کابل که بزرگترین انفجار پس از انفجار در منطقه شاه شهید کابل در سال گذشته بود، 64 خانواده مثل خانواده حشمت به ماتم نشستند. 347 خانواده دیگر نیز اندوهگین عزیزان شان هستند که زخمی شده اند.

بیشتر قربانیان این حمله تروریستی که مسئولیتش را طالبان به عهده گرفته اند افراد ملکی بوده اند؛ اما حشمت تازه می خواست پا در نظام بگذارد و دوره آموزشی "آموزش حفاظت از رجال برجسته" را در ریاست امنیت ملی آغاز کرده بود. نجیب الله می گوید که حشمت رشته انجینیری تکنالوژی معلوماتی را در روسیه خوانده بود و به افغانستان برگشت تا در بخش ملکی خدمت کند.

اما دیری نگذشت که حشمت به خاطر وضعیت امنیتی و سیاسی در کشورش تصمیم گرفت وارد نظام شود و برای حفاظت کشورش در مقابل شورشیان تلاش کند. به گفته برادرش او در بخش امنیتی ریاست اجراییه افغانستان وظیفه گرفت و دوره آموزشی اش را در ریاست 10 امنیت ملی افغانستان پیش می برد: «روزی که انفجار رخ داد و وی شهید شد، روز امتحان نهایی شان بود و قرار بود که فردایش سند فراغت بگیرند».

حالا خانواده حشمت عزادار است. مادر و پدر پیر حشمت داغ اولین فرزندشان را دیده اند، اما شش پسر دیگر دارند. نجیب الله از دولت انتقاد می کند و سران حکومتی را به کم کاری و سهل انگاری در مبارزه با تروریسم متهم می کند؛ کسانی که برادرش به گفته وی برای حفاظت از آنان آموزش می دید: «بیشتر قربانیان افراد ملکی هستند. دولت افغانستان بسیار ضعیف و ناتوان است. رهبران مصروف رقابت برسر قدرت هستند و به فکر مردم عادی اصلا نیستند».

نمی خواهیم مهاجر شویم

برادر حشمت با انتقاد از سران حکومتی به "ستون پنجم" در درون نظام اشاره کرده و می گوید که "حمله اخیر در کابل نشان داد که کسانی هستند که با خون مردم افغانستان تجارت می کنند و برای شان مهم نیست چقدر انسان کشته می شود". وی به این باور است که شورشیان بدون همکاری عوامل داخل حکومت قادر نیستند لاری مملو از مواد منفجره را به قلب کابل و در یک مکان حفاظت شده امنیتی انتقال بدهند.

اما چرا نجیب الله و خانواده اش با این همه ضعفی که دولت دارد، جلو حشمت برای پیوستن به اداره امنیت ملی افغانستان را نگرفتند؟ نجیب الله در پاسخ به این پرسش می گوید افغانستان کشورش است و نمی خواهد همانند صدها هزار افغان دیگر "آواره مملکت های خارجی" شود: «ما در افغانستان زندگی می کنیم و به یک ساختار دولتی و حکومت و نظام نیاز داریم. ما باید خسته نشویم و بازهم شهید بدهیم. ما نمی توانیم طالب وحشی شویم. اگر دولت را با این همه کاستی اش تنها رها کنیم سقوط می کند. پس مجبوریم کار کنیم و پیش برویم».

وی اما با انتقاد از سران حکومت می گوید از آنجایی که "افغان ها در تمام دنیا آرام نیستند" و کشتار روزمره شورشیان "باعث شده که خون افغان ها برای جهان کم بها" شود، دولت نباید طالبانی که به قیمت خون افرادی چون برادرش بازداشت می شوند را با دادن پاداش دوباره رها کند. اما یک ویدیوی تبلیغاتی طالبان در شبکه های اجتماعی نشان می دهد که یکی از حمله کنندگان بر کابل می گوید زمانی در زندان دولت بوده و پس از رها شدنش دوباره به طالبان پیوسته و به صورت داوطلبانه برای انجام "عملیات استشهادی" ثبت نام کرده است.

خیلی از مردم افغانستان هم به رویداد خونین کابل واکنش نشان داده و از دولت افغانستان خواسته اند به خاطر نشان دادن قاطعیتش در مبارزه با تروریسم، زندانیان طالبان را اعدام کند و مذاکرات صلح با این گروه را لغو نماید. ارگ ریاست جمهوری افغانستان به نقل از محمد اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان نوشته است: «ما انتقام هر قطره خون هموطنان خود را می گیریم». رئیس جمهور افغانستان خطاب به شورشیان گفته است: «شما در میدان جنگ ناکام شده اید، آیا می دانید که به چه تعداد شما از سوی نیروهای امنیتی و دفاعی ما کشته شده اند، ما اراده کشتار شما را نداشتیم، شما ما را مجبور ساختید».

اما مردم افغانستان این واکنش های ریاست جمهوری را دیروقت می خوانند. اویس توخی یکی از کاربران فیسبوک در صفحه ارگ ریاست جمهوری پای این اظهارات اشرف غنی خطاب به وی نوشته است: «از تو منحیث یک جوان افغان خواهش می کنم که به حرف هایی که امروز از روی احساسات زدی ایستاده باش و دیگر با طالبان که نوکران پاکستان و دشمنان مردم کشور ما هستند از در رحم و مهربانی صحبت نکن. شورای نابکار صلح را لغو کن و مفت خورهای آنرا رخصت کن. با طالبان با همان زبانی صحبت کن که آنها سالهاست با ما صحبت می کنند».

در عین زمان انتقادهای شدیدی هم متوجه ریاست اجرائیه و عبدالله عبدالله است. نیروهای امنیتی افغانستان هم پس از این رویداد با انتقادهای شدیدی از سوی مردم روبرو شده اند. نجیب الله برادر حشمت به این باور است که نیروهای امنیتی افغانستان تلاش شان را در حد توانشان برای برقراری امنیت می کنند، اما مشکل اساسی در سیاستمداران کشور است: «ملت افغانستان و نفوس عمومی افغانستان در حال حاضر گروگان سیاستمداران کاذب هستند».

وی با اینکه داغدار برادر کوچکترش است، اما به این باور است که گریز از کشور راه چاره نیست و نمی تواند مشکل نسل آینده افغانستان را حل کند. وی مثال عامیانه "چار باید زیستن، ناچار باید زیستن" را بیان کرده و به خاطر غرق شدن هموطنانش در راه مهاجرت و وضعیت ناگوار مهاجران در کشورهای اروپایی ابراز تاسف می کند. او نمی خواهد مهاجر شود و به گفته خودش "کشورش را برای طالبانی" رها کند که "به نام جهاد در راه اسلام، بدون آگاهی از آموزه های دینی" مسلمانان و مردم بی گناه را قتل عام می کنند.

پروفیسور بوروین بَندِلو، پژوهشگر در زمینه ترس و اضطراب و معاون رئیس کلینیک روان درمانی دانشکده طبی گوتینگن آلمان به این عقیده است که :هدف تروریستان فقط ایجاد ترس و وحشت در میان مردم است". به گفته وی مردم پس از حملات تروریستی نباید هراس عمومی ایجاد کرده و باید برای مبارزه با استراتیژی هراس افگنی تروریستان، دست کم به زندگی روزمره شان ادامه دهند؛ نکته ای که نجیب الله هم به آن در گفته هایش اشاره می کند.