انتقاد فعالان زن افغان از کشورهای غربی

ریتا صافی از کشورهای غربی بخاطر عملی نساختن تعهدات شان به شدت انتقاد می کند.

این فعال افغان می گوید که این کشورها نتوانسته اند به وعده های شان برای کمک به زنان افغانستان زیر حاکمیت طالبان عمل کنند.

ریتا صافی به فرانسه رسیده و در تلاش دریافت پناهنده گی است، اما خواهرش فروزان که مدافع حقوق زنان بود، شانس چندانی نداشت. او در تیراندازی که بانو صافی مدعی است از سوی طالبان انجام شده، کشته شد.

مرتبط: یوناما: درباره سرنوشت زنان بازداشت شده شدیداً نگرانیم

صافی ۲۹ ساله که در پناهگاهی در بیرون از شهر پاریس زندگی می کند، می گوید که اگر خواهرش وعده کمک از سوی کدام کشوری دریافت می کرد، اکنون زنده بود. ریتا صافی افزود: »آنها (کشورهای غربی) می گفتند که ما را کمک خواهند کرد، اما این تنها در حد حرف بود. آنها ما را تنها رها کردند و به این دلیل است که من خواهرم را از دست دادم.«

صافی پس از سقوط کابل به دست گروه اسلام گرای طالبان در آگست ۲۰۲۱، به حمایت بیشتر قدرت های غربی امیدوار بود. اما فهرست نام های اکثریت بزرگی از افغان ها پس از تسلط طالبان بر افغانستان، برای تخلیه تهیه نشد و آنها به امید عفو حاکمان تازه این کشور بودند.

فروزان خواهر بزرگ ریتا یکی از مدافعان برجسته حقوق بشر در شهر مزار شریف در شمال افغانستان بود. جسد او در اکتوبر سال ۲۰۲۱، چیزی بیشتر از دو ماه پس از تسلط طالبان پیدا شد.

بیشتر بخوانید: فعالان: وضع حقوق بشر در افغانستان «تیره و تار» است

فروزان با نشان دادن تصویری از جسد خواهرش در تابوت که در تیلفون اش دارد، به خبرگزاری فرانسه گفت: »او به گونه وحشیانه از سوی طالبان به قتل رسید.« صافی افزود: »او مورد اصابت هفت گلوله قرار گرفته بود و صورتش کاملا نابود شده بود.«

مقام های طالبان گفته اند که آن روز چهار زن کشته شدند و دو تن در پیوند به این کشتار بازداشت گردیدند. ریتا صافی می گوید که خودش نیز بعد از صحبت با رسانه ها در باره این قتل فجیع به مرگ تهدید شد.

بانو صافی در ماه دسامبر همان سال موفق شد به پاکستان فرار کند. او فقط یک ویزه دو ماهه داشت، اما امیدوار بود که یکی از کشورهای غربی به زودی به او پناه خواهد داد. بر عکس او ناگزیر شد که دو سال در اسلام آباد بماند و با ترس مداوم اخراج از پاکستان زندگی کند.

در این مدت، طالبان زنان و دختران را در افغانستان از حوزه‌های بیشتر زندگی عمومی، به شمول مکاتب، دانشگاه ها، پارک ها و همچنان نمایشگاه ها و باشگاه های ورزشی محروم ساختند.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

وضعیت صافی برای دریافت ویزه فرانسه تا زمانی مورد بررسی قرار نگرفته بود که یک خبرنگار فرانسوی از زندگی دشوار او در پاکستان گزارشی ساخت.

او در میان ده ها بانوی افغان بود که در هشتم دسامبر سال روان میلادی به فرانسه رسیدند. همه آنان در خواست پناهندگی کرده اند و احتمالا درخواست های آنان پذیرفته خواهد شد.

گروه های مدافع حقوق بشر گفته اند که افغان های زیادی در پاکستان در بلاتکلیفی رها شده اند و با خطر اخراج از آن کشور روبرو هستند.

حدود ۶۰۰ هزار نفر پس از تسلط طالبان بر افغانستان به پاکستان فرار کرده اند. اما از اکتوبر امسال حدود ۳۴۵ هزار افغان، به شمول اخراج شدگان، به افغانستان برگشته اند.

مارگو بن، خبرنگار فرانسوی که عضو یک گروه کمک به زنان افغان است، گفت: »زنان زیادی مانند ریتا در پاکستان هستند که نزدیکان شان در افغانستان کشته یا ربوده شده اند و یا مورد تهدید قرار گرفته اند.«

بن افزوده که این زنان تا کنون نتوانسته اند با کسانی در غرب که در تلاش برای کمک به چنین افراد هستند، ارتباط برقرار کنند؛ به همین دلیل پرونده های آنان بدون هیچ پیشرفتی باقی مانده اند.

چرینا چرولون، عضو سازمان عفو بین الملل گفته است که در خواست ویزا به حدی زمانگیر و پیچیده است که زنان افغان اساسا در حال خود شان رها شده اند.

بیشتر بخوانید: یوناما در گزارشی از تداوم نقض حقوق بشر در افغانستان خبر داد

فرانسه می گوید که از سال ۲۰۲۱ به این سو  ۱۵هزار ویزا برای افغان ها و عمدتا زنان، مدافعان حقوق بشر، خبرنگاران و قاضیان صادر کرده است.

اما دیلفین رویول، رئیس انجمن "سرزمین پناهندگی فرانسه" گفته که در یک سال گذشته کسانی به مشکل توانسته اند وارد فرانسه شوند. او افزود: »هیچ کسی از افغانستان به فرانسه نرسیده است و تنها یک تعداد بسیار اندک از زنان افغان از پاکستان آمده اند.«

وزارت خارجه فرانسه حاضر به ابراز نظر در این باره نشده است. در افغانستان حدود ۴۰ میلیون تن زندگی می کنند.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!

پس از تسلط طالبان بر این کشور، بریتانیا به ۲۱ و هزار و پنج صد افغان پناه داده است که بیشتر آنان از طریق عملیات تخلیه در اواخر ماه اگست سال ۲۰۲۱ انتقال یافته اند و ایالات متحده امریکا نیز ۹۰ هزار تن را بیشتر در همان سال انتقال داده است.

حدود ۳۰ هزار افغان هم به آلمان رفته اند که به گفته مقام های این کشور بسیاری آنها از اخراج از پاکستان نگران بودند. سویدن و دنمارک هم گفته اند که با وجود سیاست های سخت مهاجرتی به گونه خودکار به زنان افغان ویزه می دهند، اما روشن نیست که چه تعداد از این روند بهره برده اند.

نوین هاشم، فعال حقوق زنان افغان که ۳۲ سال دارد و در ماه سپتامبر امسال به فرانسه رسیده است می گوید که این کافی نیست؛ چراکه اغلب زنان افغان در پاکستان مجردند و بیشتر در معرض آزار و اذیت قرار دارند. او افزوده است: »اگر آنان به افغانستان بازگردانده شوند، قطعا کشته، بازداشت و یا زندانی خواهند شد.« وی اضافه کرد: »غرب از "تمدن، دیموکراسی و حقوق بشر" سخن می زند، اما ما را در چنگ رژیمی رها کرد که همه درها را به روی ما بسته است.«

بانو هاشم امیدوار است خواهرش که در پاکستان به سر می برد، از سوی مقام های فرانسه ویزای این کشور را دریافت کند.