جوجه مرغ برای خدایان
هندوباوران برای کسب رضایت خدواندان کوهها، همه ساله انواع میوه، سبزیجات و حیوانات زنده را در پای آتشفشان برومو در اندونیزیا صدقه میکنند. این سنت تاریخچه ۶۰۰ ساله دارد.
بالا رفتن در غبار صبحگاهی
در شب روز چهاردهم جشنواره "یادنیا کسادا" در شهر پروبولینگو در جاوای شرقی در اندونیزیا، قبیله تینگر به سوی دهانه آتشفشان برومو راه می افتند.
سرنوشت غمانگیز
این بز سرنوشت ترسناکی دارد. پس از طی مسافت طولانی صعودی تا لبه دهانه آتشفشان، آنرا به دهانه پایین میاندازند.
همه قربانی ها به خاطر فزونی نسل
تینگر های هندوباور در چارچوب مراسم جشن "یادنیا کسادا"، اولتر از همه فرزندان بیشتر را برای خود آرزو میکنند. آنها همزمان این قربانی ها را به خاطر آرام باقی ماندن کوه برومو، که ۲۳۲۹ متر ارتفاع دارد و یکی از فعالترین آتشفشان های اندونیزیا به شمار میرود، انجام میدهند.
رقاصه ها با شکوه و جلال رنگارنگ
مراسم جشن با رقاصه های معابد هندوان دور و بر کوه آتشفشان، همراهی میشود.
مزد خدایان
این رسم به قرن ۱۵ میلادی برمیگردد. در آنزمان زوج سلطنتی قبیله تینگر فرزند نداشتند. آنها به کوه آتشفشان بالا رفتند و از خدایان کمک طلبیدند. خدایان این آرزوی آنها را برآورده کردند، اما در بدل آن آخرین کودک تولد شده شان را مطالبه کردند. اما وقتی ۲۵ ومین طفل آنها به دنیا آمد، پدر و مادر حاضر به پرداخت این بها نشدند. زمانی که خدایان از این کوه با پاشاندن آتش و سلفر تهدید کردند، آنها اطاعت کردند.
اعانه به تنگدستان
بخش فقیر قبیله در پایین دهانه آتشفشان انتظار میکشند تا با دستان خالی و یا به وسیله تور، قربانی ها را بدست بیاورند.