1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

جایزه آزادی بیان دویچه وله به انابل هرناندس اعطا شد

۱۳۹۸ خرداد ۷, سه‌شنبه

یک خبرنگار مکسیکویی که در تبعید به سر می برد، جایزه آزادی بیان دویچه وله را به دست آورد. او در سخنرانی اش با ابراز سپاسگزاری از اهدای این جایزه، در برابر جنایت های سازمان یافته هشدار داد و روی اهمیت حقیقت یابی تاکید کرد.

https://p.dw.com/p/3JHaH
Freedom of Speech Award 2019 | 2019 Winner: Anabel Hernández (Journalist, Mexico)
عکس: DW/P. Böll

انابل هرناندس در سخنرانی اش هنگام گرفتن این جایزه توضیح داد: "من ماه های طولانی بر واسکت ضد گلوله ای که حکومت مکسیکو در سال ۲۰۱۶ به من داده بود، خیره می شدم، پیش آنکه جدیدترین کتابم در مورد ناپدید شدن ۴۳ دانشجوی مکسیکویی در ماه سپتمبر سال ۲۰۱۴ نشر شود. این واسکت ضد گلوله برای من یک هشدار بود: به این معنی که تو در تحقیقات ات از حد و اندازه تجاوز کرده ای. اما با وجود آن من نخواستم در باره خودم و خطر فکر کنم. برای من مهمترین نکته، یافتن حقیقت و عدالت بود."

انابل هرناندس در نتیجه تهدیدی که علیه او به عنوان یک خبرنگار وجود داشت، امروز در مکان نامعلومی در تبعید به سر می برد. او از بیست سال به این سو به صورت خستگی ناپذیر در باره فساد مالی، تجارت مواد مخدر، سوءاستفاده های جنسی و بی قانونی گزارش می دهد.

او به خاطر این فعالیت هایش، با جایزه آزادی بیان دویچه وله مورد قدردانی قرار گرفت که در "مجمع جهانی رسانه ها" از سوی دویچه وله در شهر بن آلمان اهدا گردید.

Freedom of Speech Award 2019
میشا گلنی خبرنگار بریتانیایی، انابل هرناندس و پتر لیمبورگ رئیس عمومی دویچه وله (از چب به راست)عکس: DW/P. Böll

"چرا آنها ما را می کشند؟"

هرناندس برعکس بیش از ۱۰۰ خبرنگار دیگری که در مکسیکو در ده سال گذشته کشته شده اند، توانست نجات یابد. مکسیکو به این ترتیب بیشترین آمار قتل خبرنگاران را دارد. هرناندس این پرسش ها را مطرح کرد: "چرا آنها ما را می کشند؟ چرا آنها ما را تهدید می کنند؟ چرا آنها ما را زندانی می کنند؟ چرا آنها می خواهند ما را مجبور به سکوت کنند؟"

او خودش جواب این سوال ها را می داند: "امروز در بسیاری از کشورها این شهروندان نیستند که روزمره در مورد سرنوشت شان تصمیم بگیرند، بلکه گروه های اند که روز به روز قدرت بیشتر سیاسی، اقتصادی، فن آوری و اجتماعی را قبضه می کنند. آنها ذخایر طبیعی را تصاحب می کنند و روح ما را توسط امکانات و وسایل ارتباطی و شبکه های اجتماعی در کنترول خود می گیرند. آنها بر ما شیوه زندگی مطلوب خود شان را تحمیل می کنند، یک تفکر خاص از "موفقیت" و "خوشبختی" را که به آنها سود بیشتری به ارمغان می آورد. برای آنها نه مرزی وجود دارد و نه دیواری، فقط امتیاز و معافیت از مجازات. آنها در خفا عمل می کنند. در مرز میان قانونیت و جنایت."

Buchcover  Anabel Hernandez, A Massacre in Mexico.
عنوان کتاب هرناندس در باره ناپدید شدن ۴۳ دانشجوی مکسیکوییعکس: Verso Books

او افزود که برای این گروه، خبرنگاران یک تهدید است، زیرا این خبرنگاران اند که اعمال نامرئی آنها را برملا می کنند: "فرقی نمی کند که آیا مساله بر سر نخست وزیران، رؤسای جمهور، نمایندگان پارلمان، بانکداران، تاجران، سیاستمداران، رهبران مذهبی و یا سرکرده های کارتل های مواد مخدر باشد."

هرناندس تاکید کرد: "این وظیفه ما به عنوان خبرنگار است تا دریابیم که آنها چه می کنند و چگونه عمل می کنند. چرا آنها دست به این کارها می زنند و چه کسانی همدستان شان هستند. آنها به این دلیل ما را می کشند."

هرناندس نخستین زنی است که با جایزه آزادی بیان دویچه وله مورد قدرانی قرار می گیرد. این جایزه در سال ۲۰۱۵ به رائف بدوی وبلاگ نویس عربستان سعودی تعلق گرفت که تاهنوز در زندان به سر برد.

در سال ۲۰۱۶ این جایزه را سعادت ارگین، سردبیر پیشین روزنامه ترکی "حریت" به دست آورد.

در سال ۲۰۱۷ انجمن خبرنگاران کاخ سفید ایالات متحده امریکا و در سال ۲۰۱۸ صادق زیبا کلام دانشمند علوم سیاسی در ایران این جایزه را به دست آوردند.

مارتین مونو/ ح. م.