ترس کشورهاي عضو اتحاديه اروپا ازبار مالي حفظ محيط زيست

زيگمار گابريل، وزيرمحيط زيست فدرال آلمان دراين ارتباط خواهان توجه بيشتر کمسيون، به قدرت رقابت اقتصاد آلمان شده است. گابريل مي خواهد به صورت خاص رشته هاي اقتصادي مانند موترسازي، صنايع فلزکاري ، سمنت وصنايع کمياوي درآينده بايد ازاين حق برخوردار باشند که براي توليد گازکاربن داي اکسايد ، ازپرداخت وجه لازم معاف باشند.

ازهنگامي که کشورهاي عضو اتحاديه اروپا ازسياست شان درمورد محيط زيست تجليل کردند، زمان طولاني سپري نمي شود. درست درکنفرانس سران دول سال 2007 بود که انگيلا ميرکل صدراعظم آلمان فدرال اين اهداف را فرا روي سران دول عضو اتحاديه اروپا مطرح ساخت. ميرکل به طور مثال پيشنهاد نمود که تا سال 2020 يک پنجم توليد گاز کاربن داي اکسايد کمتر گردد وتا 20 % از انرژي قابل تجديد کار گرفته شود. قريب يک سال پس ازاين، لحظه حقيقت براي حکومتهايي فرارسيده است که در پايتختهاي آنها، محافل تجليل از ازسياست حفاظت از محيط زيست برپا شده بود. طرحي که دربروسل مطرح شده است بسيارشديد است وهمه کشورهاي عضو اتحاديه اروپا فکر مي کنند که بار بزرگي بردوش آنها گذاشته مي شود. زيگمارگابريل وزيرفدرال براي محيط زيست آلمان نيز ازاين امرمستثنا نيست. گابريل گفته است.:

" بايد متوجه باشيم که نبايد کاري بکنيم که آن قدرت اقتصادي اي را ازدست بدهيم که دراساس به ما اجازه داده است تا يک نقش پيشتاز را درحفاظت ازمحيط زيست بازي بکنيم ."

اداره اتحاديه اروپا براي حراست ازمحيط زيست مي خواهد آلمان را مکلف به توسعه انبوه انرژي مساعد با محيط زيست يا ايکو انرژي بسازد. يعني درخلال دهسال بايد آلمان سهم اين انرژي را دوچند گرداند. اما ابزاري را که بروسل براي اين منظور دراختيار آلمان قرار مي دهد؛ مورد توافق زيگمارگابريل وزير محيط زيست فدرال آلمان نيست.

حکومت پاريس دربرابر جهت يابي اي که بروسل فرا روي کشورهاي عضو قرار مي دهد، نمي خواهد قبول مکلفيت بکند. فرانسه مي خواهد انرژي هستوي را توسعه بدهد . دليل فرانسه آنست که توسعه انرژي اتومي نيز نسبت به محيط زيست تاثير خنثا دارد. بلجيم صرفاً با گران بودن اين طرح بلند پروزانه انرژي مساعد با محيط زيست يا ايکو انرژي مشکل وجود دارد. دراين ميان خوزه مانويل باروزو رئيس کمسيون اتحاديه اروپا بدين مناسبت لازم مي داند تا کشورهاي عضو را به مسئووليت پذيري فراخواند:

" روساي دول وحکومات درمورد اهداف بلند پروازانه به توافق رسيدند. ما نمي توانيم برنامه هايي را پيريزي کنيم وبعداً خودما عليه ابزارهايي که براي تطبيق اين برنامه هالازم اند بيايستيم. اين يک مسئله اعتماد است."

اين تنها اعضاي قديم اتحاديه اروپا نيستند که عليه برنامه هاي بروسل مي ايستند، اعضاي جديد اين اتحاديه نيز عليه آن شوريده اند. اين کشورها به ويژه از طرح کاهش توليد گاز کاربن داي اکسايد متضرر مي شوند. پولند، بلغاريا وچک صرفاً با مصارف گزاف مي توانند به اين اهداف برسند وآنها ازاين بيم دارند که اين کار آهنگ رشد اقتصادي شان را به مخاطره بياندازد.

روزچهارشنبه آينده 23 ام ماه جنوري ؛ يک روز حقيقت براي 27 کشور عضو اتحاديه اروپا مي باشد. آنها براي نخستين بار بايد نشان بدهند که علاوه برحرفهاي بلند بالايي که مي گويند، حفاظت ازمحيط زيست واقعاً براي شان اهميت دارد.