«زندانیان دیگر طالبان به جای افراد مورد اختلاف رها می شوند»

حکومت افغانستان گفته است که ۵۹۲ زندانی از مجموع ۵۰۰۰ زندانی گروه طالبان را به دلایل مختلف از جمله ارتکاب جرایم جنایی رها نمی‌کند. حالا قرار است به جای این تعداد زندانی، زندانیان دیگر گروه طالبان رها شوند.

جاوید فیصل، سخنگوی شورای امنیت ملی افغانستان به دویچه وله گفت که ۵۹۲ زندانی گروه طالبان به دلایل مختلف از قید رها نمی‌شوند و به جای این تعداد زندانی، زندانیان دیگر گروه طالبان رها می‌شوند.

برخ رسانه های افغانستان گزارش داده اند که گروه طالبان یک فهرست جدید را با دولت افغانستان شریک کرده است که به جای ۵۹۲ فرد قبلی آزاد خواهند شد.

گروه طالبان تا حالا در این رابطه به صورت رسمی چیزی نگفته است. این گروه قبلاً به آزادی زندانیان اش مطابق لیستی که به حکومت افغانستان داده، پافشاری کرده است.

تا اکنون ۴۰۱۹ زندانی گروه طالبان از سوی حکومت افغانستان رها شده اند و گروه طالبان ۷۳۷ زندانی دولت افغانستان را رها کرده است.

رهایی ۵۰۰۰ زندانی گروه طالبان و ۱۰۰۰ زندانی دولت افغانستان یکی از بخش های توافقنامه ایالات متحده امریکا و طالبان است. قرار است با رهایی این زندانیان مذاکرات صلح میان حکومت افغانستان و طالبان آغاز شود.

خلیل صافی، رئیس انستیتوت صلح افغانستان به دویچه وله گفت: «رهایی زندانیان گروه طالبان با مشکل مواجه شده است و تیم تخنیکی هر دو طرف تلاش می‌کنند تا راه حل برای این مشکل پیدا کنند تا ۵۰۰۰ زندانی گروه طالبان از سوی حکومت افغانستان رها شوند و بعد از آن گفتگوی صلح بین الافغانی آغاز گردد.»

فرستادن لیست جدید زندانیان از سوی گروه طالبان امیدواری به پایان یافتن تبادله اسیران و شروع مذاکرات بین المللی ایجاد کرده است. اما محمد جواد پناهی، تحلیلگر مسائل سیاسی در این زمینه به دویچه وله گفت: «این احتمال وجود دارد که این مشکل در لیست زندانیان تازه طالبان نیز وجود داشته باشد.»

مساله آزادی زندانیان از دو جانب تا حد زیادی پیش رفته است. حدود ۸۰ درصد زندانیان طالبان و ۷۴ درصد زندانیان دولت آزاد شده اند، اما خشونت در افغانستان کاهش نیافته و حتی شدت گرفته است.

اخیراً اشرف غنی رئيس جمهور افغانستان نیز گفته است که تداوم خشونت ها از سوی گروه طالبان چالش جدی در برابر مذاکرات صلح است.

محمد جواد پناهی در این زمینه گفت: «توافقنامه دوحه نتیجه مثبتی برای کاهش خشونت‌ها و تامین امنیت در افغانستان نداشته است و تنها این توافقنامه برای تامین منافع کشورهای همسایه افغانستان و امریکا موثر بوده است.»