Το πρωτοδικείο της Βόννης απορρίπτει την αγωγή 35 Σέρβων για καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα του Βαρβαρίν.

Η Γερμανία τελικά δεν υποχρεούται στην καταβολή αποζημίωσης για τους δέκα νεκρούς και δεκαεπτά τραυματίες της νατοϊκής αεροπορικής επίθεσης στην ασήμαντη στρατιωτικά γέφυρα του Βαρβαρίν, στα τέλη Ιουνίου του 1999 κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Πρώην Γιουγκοσλαβία. Αυτή ήταν η απόφαση του Πρωτοδικείου της Βόννης, στο οποίο προσέφυγαν οι 35 συγγενείς των θυμάτων ζητώντας συνολική αποζημίωση ύψους 3,5 εκ. ευρώ.

Ο δικαστής Χάιντς Σόνενμπεργκ, ανέλυσε διεξοδικά τους λόγους για την απόρριψη της αγωγής θέλοντας να δείξει με αυτό τον τρόπο ότι η απόφαση δεν ήταν καθόλου εύκολη. "Οι φωτογραφίες της κατεστραμμένης γέφυρας και των κομματιασμένων θυμάτων δείχνουν το μέγεθος της φρικαλεότητας", ανέφερε ο Σόνενμπεργκ. "Η αγωγή όμως στερείται νομικής βάσης τόσο σύμφωνα με το διεθνές, όσο και σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο. Οι δικαστές έλαβαν υπόψη τους το γεγονός ότι το διεθνές δίκαιο δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που να αποδέχεται τις αγωγές πολιτών που ζητούν αποζημίωση από άλλες χώρες. Μόνον ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να ζητήσει αποζημίωση από άλλα κυρίαρχα κράτη. Δεύτερον: υπάρχει η διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προβλέπει την ακεραιότητα της ανθρώπινης ζωής. Μια νομική βάση που έχει υιοθετήσει και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Στη διάρκεια του πολέμου όμως η Πρώην Γιουγκοσλαβία δεν ήταν μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, οπότε οι ενάγοντες δεν μπορούν να επικαλεστούν τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων".

Μια δραματική κατάσταση για κάποιον που έχασε ένα αγαπημένο, συγγενικό του πρόσωπο και ανακαλύπτει ότι εφόσον η χώρα του δεν είναι μέλος, άρα δεν έχει επικυρώσει και τη διακήρυξη. Αφού όμως η γερμανική κυβέρνηση υπερασπίζεται παντού τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να κάνει το ίδιο και στην προκειμένη περίπτωση. Θα πρέπει λοιπόν να φροντίσει να κλείσουν τα κενά και οι παραλείψεις που υπάρχουν στο διεθνές και στο γερμανικό δίκαιο, αναφέρει η δικηγόρος των θυμάτων Γκιούλ Πινάρ:

"Αντ' αυτού χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να απορρίψει τέτοιες αγωγές, ενώ θα έπρεπε αντίθετα να προσπαθήσει να θεσπίσει νόμους που θα προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν είναι όμως αυτή η κατεύθυνση που επιθυμεί η γερμανική κυβέρνηση. Στόχος της είναι να κλείνει τρύπες έτσι ώστε να απορρίπτονται οι σχετικές αγωγές".

Η απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί συνέχεια της απόφασης του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου τον περασμένο Ιούνιο για το Δίστομο, που απεφάνθη ότι δεν μπορούν να δοθούν αποζημιώσεις σε ιδιώτες. Η δικηγόρος Πινάρ ωστόσο είχε υπογραμμίσει ότι για την απόφαση του Διστόμου είχε ληφθεί υπόψη το διεθνές δίκαιο που ίσχυε εκείνη την περίδο που τελέστηκαν τα εγκλήματα. Είχε όμως αφεθεί ανοιχτό το ενδεχόμενο τί γίνεται μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και αν με το διεθνές δίκαιο όπως αυτό διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια, θα μπορούσαν και ιδιώτες να εγείρουν αξιώσεις. Η απόφαση ωστόσο δεν προκάλεσε έκπληξη στους ενάγοντες.

Ο Ζόραν Μιλένκοβιτς δήμαρχος του Βαρβαρίν που έχασε τη 15 χρονη κόρη του στον βομβαρδισμό της γέφυρας, ανακοίνωσε ότι θα ασκήσει έφεση, παρά το γεγονός ότι αμφιβάλει αν έτσι κατορθώσει να αλλάξει η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου:

"Είναι ελάχιστες οι πιθανότητες καταδίκης της γερμανικής κυβέρνησης από ένα γερμανικό δικαστήριο. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε αυτόματα και αναγνώριση όλων των θυμάτων του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία το 1999 και θα προκαλούσε ένα τεράστιο κύμα προσφυγών. Διότι η Διεθνής Κοινότητα θα αντιλαμβανόταν πως το ΝΑΤΟ διέπραξε εγκλήματα πολέμου όχι μόνο στο Βαρβαρίν, αλλά και σε πολλά άλλα σημεία".