«Το Ιράν, αν θέλει τη βόμβα, θα την κατασκευάσει»
2 Μαΐου 2006
Σε μία νέα φάση έχει εισέλθει η διένεξη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, με την οριστική απόφαση της Τεχεράνης να συνεχίσει τον εμπλουτισμό ουρανίου. Τα μέλη του ΣΑ διαβουλεύονται για την επόμενη απόφαση του οργάνου, προκειμένου να ενταθεί η πίεση στο Ιράν. Η επίσημη γραμμή της Ουάσιγκτον είναι, τέρμα στο κρυφτό, το Ιράν θέλει να κατασκευάσει τη ατομική βόμβα και πρέπει οπωσδήποτε να εμποδιστεί. Αυτό ουσιαστικά επανέλαβε η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις στις προχθεσινές της δηλώσεις: «Η διεθνής κοινότητα συμφωνεί σε ένα πράγμα. Ένα Ιράν με ατομικά όπλα στην πιο εύφλεκτη περιοχή του κόσμου κανείς δεν θέλει ούτε αποδέχεται».
Αλλά τί ακριβώς εννοούμε, όταν λέμε πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν; Και τι ξέρουμε γι΄ αυτό; «Ελάχιστα», παραδέχεται ο Τέντ Κάρπεντερ από το Ινστιτούτο Cato της Ουάσιγκτον για την αμυντική και εξωτερική πολιτική: «Σύμφωνα με τις πιο ασφαλείς εκτιμήσεις των μυστικών μας υπηρεσιών το Ιράν σε πέντε με δέκα χρόνια μπορεί να κατασκευάσει την ατομική βόμβα. Μάλλον σε πέντε παρά σε δέκα. Αλλά είναι αδύνατο να την κατασκευάσει νωρίτερα σε τρία ή τέσσερα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε ένα πιεστικό χρονικό ορίζοντα. Έχουμε αρκετό χρόνο να σταθμίσουμε όλες τις πολιτικές δυνατότητες».
Επί τριάντα χρόνια τώρα το Ιράν ακολουθεί το δικό του πυρηνικό πρόγραμμα. Ακόμη και αν το ποσοστό εμπλουτισμού ουρανίου που έχει επιτύχει είναι μικρό, μία από τις εκδοχές που εξετάζει η Ουάσιγκτον είναι ο βομβαρδισμός ατομικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Επιφυλακτικός είναι επ΄ αυτού ο γνωστός αναλυτής στρατηγικής ασφαλείας Ο Μάικλ Ο Χάνλον που διακρίνει τους ενδεχόμενους στόχους σε δύο κατηγορίες: «Τον πυρηνικό αντιδραστήρα στο Μπουσέρ δυστυχώς δεν μπορούμε εύκολα να τον καταστρέψουμε. Το Ιράν δεν μπορεί να μας εμποδίσει σε μία τέτοια επίθεση και αυτό είναι ένα μεγάλο στρατιωτικό πλεονέκτημα, συνδέεται όμως με ένα εξίσου μεγάλο δίλημμα, που είναι οι υπόγειες εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου. Ορισμένες εγκαταστάσεις μπορούμε να βομβαρδίσουμε, αν και εκεί μπορεί σε λίγο να δούμε σχολεία ή νοσοκομεία ως ανθρώπινες ασπίδες, αλλά το πρόβλημα είναι οι υπόγειες εγκαταστάσεις, για τις οποίες συζητείται η χρήση ατομικών όπλων, που σημαίνει ότι με συμβατικά όπλα δεν μπορούμε να τις καταστρέψουμε και οι επόμενες εγκαταστάσεις θα είναι πιο βαθιά. Συμπέρασμα: μπορούμε να καθυστερήσουμε τον εμπλουτισμό ουρανίου, αλλά μόνο για μερικά χρόνια».
Την ίδια γνώμη έχει και ο πρώην αρχηγός της CIA Τζέιμς Γούσλεϊ, που επισημαίνει ότι οι πληροφορίες που υπάρχουν για το Ιράν προέρχονται από ομάδες αντικαθεστωτικών και είναι άκρως ελλιπείς. Όλοι πάντως πιστεύουν ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας εξαιτίας των διαφωνιών μεταξύ των μονίμων μελών δεν μπορεί να βάλει φρένο στο Ιράν. Ο Μάικλ Ο Χάνλον μάλιστα θεωρεί δεδομένο η πορεία του Ιράν προς την ατομική βόμβα δεν μπορεί να ανακοπεί. «Το ζήτημα είναι να φτιάξουμε ένα πακέτο κινήτρων και απειλών, ώστε το Ιράν και ο διάδοχος του Αχμαντινετζάτ να εγκαταλείψουν αυτή τη φιλοδοξία. Ακόμη και ένας εμπορικός αποκλεισμός, ή η απαγόρευση εξαγωγών πετρελαίου θα κόστιζε στο Ιράν 40 δισεκατομμύρια δολάρια έσοδα. σημειώνει ο Μάικλ ο Χάνλον και συμπληρώνει: «Αν λοιπόν το Ιράν θέλει τη βόμβα, θα την κατασκευάσει».
Επιμέλεια: Γιώργος Παππάς