Τζουμχουριέτ, η τελευταία επικριτική φωνή

Συνεχίζεται σήμερα στην Κωνσταντινούπολη η άκρως αμφιλεγόμενη δίκη εναντίον 18 εργαζομένων της αντιπολιτευόμενης τουρκικής εφημερίδας Τζουμχουριέτ, που είχε ξεκινήσει τον φετινό Ιούλιο. Σύμφωνα με διεθνείς παρατηρητές, οι κατηγορίες που τους βαραίνουν -με βασικότερη την υποστήριξη τρομοκρατικών οργανώσεων- είναι αόριστες και δεν στοιχειοθετούνται. Τέσσερις εργαζόμενοι της Τζουμχουριέτ εξακολουθούν να βρίσκονται προφυλακισμένοι, τονίζει ο Γκύντερ Βάλραφ, διακεκριμένος γερμανός δημοσιογράφος, γνωστός για τις αποκαλυπτικές του έρευνες.

Ο Βάλραφ ταξίδεψε στην Τουρκία και παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη δίκη. Σε συνέντευξή του στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk παρατηρεί ότι «εδώ υπάρχει μεγάλη… το να πούμε αβεβαιότητα είναι λίγο. Πρέπει κανείς να περιμένει τα πάντα. Κάθε στιγμή διατρέχει κίνδυνο, εφόσον ασκήσει κριτική, να συλληφθεί με οποιεσδήποτε προφάσεις. Και ο Ερντογάν καταφέρνει με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί να εκφοβίζει πολλούς, οι οποίοι εν συνεχεία δεν λένε τίποτα πια».

«Η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί…»

Ωστόσο, ο Γκύντερ Βάλραφ παρατηρεί ταυτόχρονα ότι υπάρχουν δημοσιογράφοι στην Τουρκία που δεν εκφοβίζονται και συνεχίζουν το έργο τους ακόμη κι αν κινδυνεύουν να φυλακιστούν. Όπως εκτιμά, «η Τζουμχουριέτ είναι το τελευταίο όργανο, η παλαιότερη εφημερίδα με κύρος (…) που εξακολουθεί να αντιστέκεται ασκώντας κριτική και την οποία γονάτισαν τόσο πολύ οικονομικά ώστε κινδυνεύει η ίδια της η ύπαρξη. Αλλά οι συνάδελφοι εδώ, αυτοί που βρίσκονται σε φυλακή και άλλοι που κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να συλληφθούν, είναι αξιοθαύμαστο το πώς συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους».

Ερωτηθείς για το αν η προ ημερών απελευθέρωση του γερμανού ακτιβιστή Πέτερ Στόιτνερ στην Τουρκία συνιστά τεκμήριο ότι η τουρκική δικαιοσύνη εξακολουθεί να λειτουργεί, ο Γκύντερ Βάλραφ απαντά κατηγορηματικά: «Ακριβώς το αντίθετο. Η απελευθέρωσή του έγινε με άνωθεν εντολές. Υπήρξε μια συμφωνία. Θα θέλαμε να ξέρουμε ποιο ήταν το αντάλλαγμα. Αυτό σημαίνει ότι η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί ως τέτοια. Πρόκειται για ένα κράτος αδικίας και για αυθαιρεσία και οι εισαγγελείς που αφήνουν κάποιον ελεύθερο χωρίς να έχουν λάβει σχετικές εντολές χάνουν κατόπιν τη δουλειά τους ή πρέπει να υπολογίζουν ότι θα συλληφθούν».

Ο γερμανός δημοσιογράφος διακρίνει πάντως μια ελπιδοφόρα, όπως λέει, δυσφορία σε ευρύτερα στρώματα της τουρκικής κοινωνίας για τους πολιτικούς χειρισμούς του τούρκου προέδρου.

Τέλος, δεν παραλείπει να ασκήσει κριτική στη στάση της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία: «Στη χώρα υπάρχουν 55.000 πολιτικοί κρατούμενοι, 170 δημοσιογράφοι στη φυλακή –περισσότεροι από ό,τι στην Κίνα- και πρόκειται για μία χώρα που εξελίσσεται σε ένα καθεστώς για το οποίο στη Γερμανία εκφέρεται άποψη με υπερβολικά διστακτικό τρόπο».

Ντιρκ-Όλιβερ Χέκμαν (dlf) / Άρης Καλτιριμτζής