«Πολιτική σταθερότητα και μετά ένταξη στο ΝΑΤΟ»
19 Αυγούστου 2008
«Ο πρόεδρος της Γεωργίας Σαακασβίλι πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεξιοτεχνία στις δημόσιες σχέσεις δεν σημαίνει δημοκρατία, ούτε δρομολογεί δημοκρατικές διαδικασίες» γράφει η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung με αφορμή την σημερινή έκτακτη σύνοδο του ΝΑΤΟ για τη Γεωργία:
«Πρέπει επίσης να αντιληφθεί ότι δεν επιτρέπεται να επιλύει τις εδαφικές διαφορές με τη βία.
Μια Γεωργία που θα καθοδηγείται με αυτούς τους κανόνες έχει θέσει στο ΝΑΤΟ και δικαίωμα στη συμπαράστασή του.
Η Ρωσία από την άλλη βλέπει στο ΝΑΤΟ το λιγότερο έναν ανταγωνιστή.
Ο Ντμίτρι Ρογκόσιν, υπεύθυνος της Ρωσίας για τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ, χαρακτηρίζει την κριτική της συμμαχίας προς τη Ρωσίας ως ‘ακατάλληλη’ για την περίπτωση και επισημαίνει ότι οι σχέσεις Ρωσίας και ΝΑΤΟ πρέπει να επανεξεταστούν.
Σ’ αυτό συμφωνούμε και εμείς.»
«Θα ενταχθούν η Ουκρανία και η Γεωργία στο ΝΑΤΟ και μακροπρόθεσμα στην ΕΕ;» αναρωτιέται η γαλλική Liberation:
«Πρώτα όμως πρέπει οι ενδιαφερόμενες χώρες να αποκτήσουν πολιτική σταθερότητα.
Η αποστολή αρκετών παρατηρητών στην περιοχή, η δημιουργία ομάδας επέμβασης και η συζήτηση του θέματος στα ΗΕ είναι οι βασικές προϋποθέσεις.
Κυρίως απαιτείται όμως σαφής γλώσσα, με ξεκάθαρη απειλή για πολιτικά και οικονομικά αντίποινα έναντι εκείνων που επιτέθηκαν στη Γεωργία.»
Όποιος διαδεχθεί τον Μουσάραφ θα είναι μαριονέτα του στρατού»
«Η εποχή του Μουσάραφ, ενός μεταμοντέρνου δικτάτορα και διπλοπρόσωπου συμμάχου, ανήκει από χθες στην ιστορία» παρατηρεί η ιταλική εφημερίδα La Repubblica με αφορμή την παραίτηση του Πακιστανού προέδρου Περβέζ Μουσάραφ:
«Ο μελλοντικός πρόεδρος δεν μπορεί να συμπεριφερθεί χειρότερα από τον Μουσάραφ, τον περιβόητο σύμμαχο στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, που προκαλούσε το φόβο σε όλους.»
«Κατάφερε τελικά να διαφυλάξει το κύρος του» υπογραμμίζει η αυστριακή Die Presse:
«Διότι ο πρώην στρατηγός και πρώην πρόεδρος γνωρίζει ότι στην πακιστανική πολιτική σκηνή η επιστροφή δεν αποκλείεται ποτέ.
Ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν εξόριστος στη Σαουδική Αραβία.
Μπορεί να ελπίζει ο Μουσάραφ σε επιστροφή στην πολιτική σε μερικά χρονάκια;»
«Ανεξάρτητα από ποιος θα διαδεχθεί τον Μουσάραφ θα είναι οπωσδήποτε μαριονέτα του στρατού» υποστηρίζει η γερμανική Frankfurter Rundschau:
«Ο Μουσάραφ ήταν για το στρατό πολύ ισχυρός.
Το Πακιστάν επισήμως θα ακολουθεί φιλική προς τη Δύση πολιτική, αλλά ντε φάκτο οι στρατιωτικοί θα προσπαθήσουν μαζί με τους Ταλιμπάν να μετατρέψουν τη χώρα τους σε ισλαμική δημοκρατία.
Στο Πακιστάν ανοίγει ο δρόμος για ένα θεοκρατικό κράτος.
Όσο η Ουάσιγκτον, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο επιμένουν στο Αφγανιστάν με τον αντιτρομοκρατικό τους πόλεμο, τόσο το Πακιστάν αποσταθεροποιείται.»
«Εάν υπάρχει μια ελπίδα για το Πακιστάν, τότε αυτή βρίσκεται στα ανερχόμενα, μεσαία στρώματα που στηρίζουν την ελευθερία της γνώμης και του τύπου και απαιτούν μια αποτελεσματική κυβέρνηση» σημειώνει τέλος η βρετανική εφημερίδα The Independent:
«Οφείλουμε επίσης να θυμηθούμε ότι η πλειοψηφία των Πακιστανών, παρά την απατηλή εικόνα που υπάρχει, δεν τάσσεται υπέρ των θρησκευτικών, φονταμεταλιστικών κομμάτων.
Ας ελπίσουμε ότι ο διάδοχος του Μουσάραφ θα καταφέρει να σταματήσει τον κατήφορο της χώρας στην άβυσσο.»