Ποινή φυλάκισης για τους αντιρρησίες συνείδησης στην Τουρκία: Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Την ίδια ώρα όμως οι λιγότεροι από αυτούς παραδέχονται δημοσίως ότι αρνούνται να πάνε στο στρατό. Ένας από τους λίγους αυτούς είναι και ο Οσμάν Μουράτ Ούλκε. Γεννήθηκε στη Γερμανία, το 1985 επέστρεψε στην Τουρκία και το 1992 ίδρυσε έναν σύλλογο για όσους αρνούνται να υπηρετήσουν. Το 1997 μάλιστα, και έχοντας πλέον εκτίσει αρκετά χρόνια σε τουρκικές φυλακές ως αντιρρησίας συνείδησης, αποφάσισε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αίτησή του έγινε δεκτή μόλις πέρσι, μετά από 7 χρόνια. Οι δικαστές θα πρέπει να εξετάσουν τώρα εάν υπάρχει παραβίαση του άρθρου 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, εάν δηλαδή οι τουρκικές αρχές έχουν καταπατήσει την ελευθερία συνείδησης. Όπως μας είπε όμως ο Αλπέρ Σιράκογλου, που παρακολουθεί εδώ και χρόνια την υπόθεση:

«Η Τουρκία έχει καταδικαστεί πολλές φορές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για παράδειγμα σε ζητήματα που αφορούν τους Κούρδους. Αυτό δεν σημαίνει όμως απαραίτητα ότι άλλαξε και κάτι».

Και στη Γερμανία υπάρχουν σήμερα πολλοί Τούρκοι που αρνούνται να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία. Ένας από αυτούς είναι και ο Ισάκ Οζτούρκ. Προκειμένου να μην υπηρετήσει έκανε αίτηση για να αποκτήσει τη γερμανική υπηκοότητα. Από εκείνη τη στιγμή άρχιζε η περιπέτειά του:

«Όταν κλήθηκα από τις στρατιωτικές αρχές στην Τουρκία είχα δύο επιλογές. Ή να πληρώσω 5.000 ευρώ και να κάνω μειωμένη θητεία ή να υπηρετήσω κανονικά. Σκέφθηκα λοιπόν να πάρω τη γερμανική υπηκοότητα. Οι γερμανικές αρχές μου ζήτησαν να παραδώσω το τουρκικό διαβατήριο, δηλαδή να χάσω την τουρκική υπηκοότητα. Η Τουρκία όμως δεν το κάνει αυτό, επειδή δεν έχω πάει στρατό».

Η στρατιωτική θητεία για τους Τούρκους του εξωτερικού διαρκεί 18 μήνες. Όσοι πληρώνουν υπηρετούν μόλις έναν μήνα. Ο Ισάκ Οζτούρκ δεν τήρησε τις προθεσμίες και καλείται να πληρώσει τώρα 7.500 ευρώ, εάν θέλει να υπηρετήσει μόνον ένα μήνα. Αφενός δεν έχει τα χρήματα αυτά, αφετέρου, και να τα είχε όπως λέει, δεν θα τα έδινε.

Στην υπόθεσή του υπάρχει όμως και μία ιδιαιτερότητα: ο Οζτούρκ είναι ομοφυλόφιλος. Ο τουρκικός στρατός ορίζει την ομοφυλοφιλία ως αρρώστια και δεν δέχεται ομοφυλόφιλους στις τάξεις του. Υπάρχει όμως μία προϋπόθεση: ο ομοφυλόφιλος πρέπει να μπορεί να αποδείξει την ομοφυλοφιλία του. Και αυτό, σύμφωνα με τον Οζτούρκ, μπορεί να γίνει μόνον με φωτογραφίες που θα απεικονίζουν τον ίδιο την ώρα της σεξουαλικής πράξης. Κάτι που φυσικά αρνείται να κάνει. Μοναδική λύση για τον ίδιο τώρα, να του δοθεί γερμανικό διαβατήριο.