Ο Χάντκε για τον Μιλάνοβιτς
2 Σεπτεμβρίου 2011Διαφήμιση
Ποιος θυμάται πια ότι κατά τη διάρκεια των νατοϊκών βομβαρδισμών κατά της Σερβίας το 1999 δυο βόμβες είχαν πλήξει τη μικρή γέφυρα του Βαρβαρίν στον Μοράβα σκοτώνοντας αθώους; Και ποιος ξέρει ότι σήμερα η σερβική δικαιοσύνη κάνει έρευνες εις βάρος του τότε δημάρχου της μικρής πόλης, επειδή είχε παραμελήσει εν καιρώ πολέμου να κλείσει τη γέφυρα, κι ας ήταν η κόρη του ανάμεσα στα θύματα;
Ποιος θυμάται πια ότι τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς μια βόμβα είχε πλήξει στο Βελιγράδι το κτήριο της Σερβικής Ραδιοτηλεόρασης παρασύροντας στο θάνατο δεκαέξι εργαζόμενους; Και ποιος ξέρει ότι μέχρι σήμερα ο τότε διευθυντής της εκτίει ποινή δεκαετούς φυλάκισης καθώς η σερβική δικαιοσύνη τον έκρινε ένοχο, επειδή δεν είχε εκκενώσει έγκαιρα το κτήριο παρά τις προειδοποιήσεις;
Μια γνωστή ιστορία…
Τι έχει να προσθέσει ένας συγγραφέας σε μια υπό κανονικές συνθήκες νομική ή δημοσιογραφική έρευνα; Τη διεύρυνση της σημασίας της. Το κυρίαρχο για τον Χάντκε δεν είναι να διατυπώσει μια κλασσική καταγγελία, αλλά να διηγηθεί χαμηλόφωνα μια ιστορία και μέσα από τις λεπτομέρειες τα μικρά πράγματα να ξετυλίξουν αβίαστα το δικό τους νόημα. Δεν χρειάζεται να μιλήσει ο συγγραφέας για την πραγματική ενοχή και την αδικία. Αυτή η σημύδα όμως, σχεδόν κολλημένη στα χαίνοντα παράθυρα του βομβαρδισμένου κτηρίου, η σημύδα που επιβίωσε του χειρουργικού νατοϊκού πλήγματος μιλά με τον τρόπο της. Το μαγιάτικο αεράκι αναρριπίζει τα φύλλα της κάτω απ’ το γαλάζιο του ουρανού και στην κορφή της φυλλωσιάς τραμπαλίζονται μπερδεμένες ανάμεσα στα κλαδάκια ταινίες από μπομπίνες που τις είχε αρπάξει και εκσφενδονίσει έξω από τα υπόγεια της ραδιοτηλεόρασης η βόμβα.
…και οι απρόσμενοι ακροατές της
Σπύρος Μοσκόβου
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου
Διαφήμιση