Ο άνθρωπος του Πούτιν στο ΝΑΤΟ κι ένας πόλεμος στο Αιγαίο;

Στην κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικής ρητορικής  με το βλέμμα στραμμένο στο Αιγαίο και τη διαμάχη με την Ελλάδα σε συνδυασμό όμως με την αμφιλεγόμενη στάση της Άγκυρας απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία και τον Βλάντιμιρ Πούτιν, με αφορμή και την τελευταία συνάντησή του την Πέμπτη με τον Ταγίπ Ερντογάν στην Αστάνα, αναφέρεται ανάλυση του Γκερντ Χέλερ για το Δίκτυο Συντακτών Γερμανίας RND. «Επιδιώκει να μεσολαβήσει μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Πρόκειται εν τέλει για το δικό του πολιτικό μέλλον αναφέρει» το ρεπορτάζ. «Ο Ερντογάν τα πάει ιδιαίτερα καλά με τον Πούτιν. Και οι δύο άντρες γνωρίζονται καλά, σκέφτονται παρόμοια και σέβονται ο ένας τον άλλον. Ο Πούτιν χρειάζεται τον Ερντογάν ως ΄άνθρωπό του’ στο ΝΑΤΟ (…) Και ο Ερντογάν χρειάζεται τον Πούτιν. Εξαρτάται από την ανοχή του στη στρατιωτική του επιχείρηση κατά των Κούρδων στη Βόρεια Συρία. Η Ρωσία καλύπτει το 40% των τουρκικών αναγκών σε φυσικό αέροο και πάνω από το ¼ των αναγκών σε πετρέλαιο (…) Οι Ρώσοι αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα τουριστών μετά τους Γερμανούς».

Το ρεπορτάζ συνεχίζει με αναφορές σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο. Παρά τις στενές σχέσεις με τον Πούτιν «ο Ερντογάν απαιτεί από τη Ρωσία να επιστρέψει την Κριμαία και τα άλλα κατεχόμενα εδάφη της ανατολικής Ουκρανίας στους νόμιμους κατόχους τους'. Αλλά πόσο αξιόπιστο ακούγεται αυτό από έναν αρχηγό κράτους, η χώρα του οποίου κατέχει στρατιωτικά το βόρειο τμήμα ενός κράτους της ΕΕ, της Κύπρου καθώς και μεγάλα τμήματα της βόρειας Συρίας;» Ταυτόχρονα το ρεπορτάζ παραπέμπει στις δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, «ότι δεν υπάρχει γι αυτόν». Ο ανταποκριτής χαρακτηρίζει «αντιφατική» και «συγκεχυμένη» εκ πρώτης όψεως την πολιτική Ερντογάν, η οποία έχει έναν μόνο στόχο: «να διασώσει το πολιτικό του μέλλον». Κλείνοντας το ρεπορτάζ παρατηρεί: «Με τον ρόλο του ως ειρηνοποιού στον πόλεμο της Ουκρανίας, ο Ερντογάν θέλει να αποσπάσει την προσοχή από την οικονομική κρίση, όπως ακριβώς κάνει με τους διαξιφισμούς στη Μεσόγειο. Οι πολιτικοί παρατηρητές δεν αποκλείουν να διακινδυνεύσει ακόμη μια στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ελλάδα. Θα μπορούσε να του προσφέρει το πρόσχημα, προκειμένου να αναβάλει τις εκλογές».

Spiegel: Στο φως η έκθεση OLAF για τον ρόλο της Frontex

Το Spiegel Online φέρνει στο φως μαζί με το ‘FragdenStaat’ μετά από καιρό την έκθεση της Eυρωπαϊκής Αρχής Καταπολέμησης της Απάτης OLAF, η οποία βάσει του ρεπορτάζ, οδήγησε στην παραίτηση του πρώην επικεφαλής της Frontex Φαμπρίς Λεζερί. Το Spiegel, στο ρεπορτάζ των δημοσιογράφων Γιώργου Χρηστίδη και Στέφαν Λύντκε, εξηγεί τους λόγους που οδηγούν στη δημοσίευση τώρα της επίμαχης έκθεσης: «Η έκθεση παρουσιάζει μεγάλο δημόσιο ενδιαφέρον: προσφέρει στους Ευρωπαίους την καλύτερη βάση μέχρι σήμερα προκειμένου να συζητήσουν πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι αιτούντες άσυλο στα σύνορά των χωρών τους».

Όπως σημειώνει το ρεπορτάζ: «Η μυστικότητα γύρω από την έκθεση χρησιμεύει κυρίως στο να αποτρέψει μια τέτοια συζήτηση.  Μέχρι σήμερα, κορυφαίοι Έλληνες αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι δεν έχουν διαβάσει την έκθεση. Ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ Μαργαρίτης Σχοινάς δεν θέλει να δηλώσει αν έχει ενημερωθεί για τις σοβαρές καταγγελίες. Και μέχρι σήμερα, η προσωρινή διευθύντρια της Frontex, Αΐγια Καλνάγια, ενεργεί σαν να είχε ακολουθήσει όλους τους κανόνες η υπηρεσία της (…) Ορισμένοι επιστήμονες, όπως η δικηγόρος Λάουρα Σαλζάνο, υποστηρίζουν ότι η ίδια η ΕΕ θα πρέπει να δημοσιοποιήσει την έκθεση -μεταξύ άλλων, επειδή τα θύματα επαναπροωθήσεων μπορούν έτσι να επικαλεστούν τα αποτελέσματα της έκθεσης στο δικαστήριο.Οι πιθανότητες να συμβεί σύντομα αυτό είναι καλές. Δικηγόροι της ΜΚΟ front-LEX έχουν ήδη προσφύγει βάσει της έκθεσης στο ΔΕΕ»

Pushback στον Έβρο: Η Αθήνα διαψεύδει, η Frontex σιωπά

Στην εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου διαβάζουμε ακόμη ένα ρεπορτάζ του Φλόριαν Σμιτς σχετικά με τις φερόμενες  παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών στον Έβρο. «Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιρρίπτουν στις ελληνικές αρχές ότι επιχειρούν συστηματικά να αποτρέψουν ανθρώπους από την πρόσβαση στο δικαίωμα ασύλου.  Οι άνθρωποι αυτοί καταγγέλλουν τη χρήση υπέρμετρης βίας από την ελληνική αστυνομία (…)  Ολόκληρες ομάδες ανθρώπων κρατούνταν παράνομα επί ευρωπαϊκού εδάφους σε  φυλακές  χωρίς πρόσβαση σε νερό, τροφή ή εγκαταστάσεις υγιεινής. Στη συνέχεια επαναφέρονταν στην τουρκική πλευρά μέσω του Έβρου με λαστιχένιες βάρκες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, αιτούντες άσυλο εξαναγκάζονται μάλιστα από τις ελληνικές αρχές να οδηγούν αυτά τα σκάφη,  επειδή φυσικά πρόκειται για παράνομες ενέργειες. 

Όλα αυτά είναι όμως δύσκολο να αποδειχθούν. Ο Έβρος είναι αποκλεισμένη στρατιωτική ζώνη. Κανείς δεν έχει πρόσβαση εδώ εκτός από τις ελληνικές αρχές και κάποιους αγρότες που έχουν τα χωράφια τους στις όχθες του ποταμού. (…) Η Αθήνα αρνείται όλες τις κατηγορίες και κάνει λόγο για τουρκική προπαγάνδα (…) Σε αποστολή στην περιοχή βρίσκονται και μονάδες της Frontex (…) H Frontex απορρίπτει την όποια ευθύνη, διαβεβαιώνοντας ότι αναφέρει οποιοδήποτε περιστατικό υποδηλώνει παράνομες ενέργειες των αρχών. Κατόπιν ερωτήματος της Tagesspiegel, η Frontex ανέφερε ότι το τελευταίο 12μηνο, 15 αποκαλούμενες «αναφορές σοβαρών περιστατικών» στάλθηκαν σε αρμόδιες αρχές για τα θεμελιώδη δικαιώματα».

Δήμητρα Κυρανούδη