Κομισιόν εναντίον Συμβουλίου Υπουργών: Διαμάχη αρμοδιοτήτων μεταξύ των δύο θεσμικών οργάνων;

Κατά του Συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ για την απόφασή του να ανασταλούν οι διαδικασίες του Συμφώνου Σταθερότητας για τα υπερβολικά δημοσιονομικά ελλείμματα Γαλλίας και Γερμανίας αποφάσισε να προσφύγει η Κομισιόν. Στην απόφασή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο των υπουργών υιοθέτησε συμπεράσματα που δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα και δεν έλαβε απόφαση με σαφείς νομικές επιπτώσεις, παραβιάζοντας έτσι το γράμμα και το πνεύμα του Συμφώνου Σταθερότητας. Συγκεκριμένα η Κομισιόν θεωρεί ότι τα συμπεράσματα του Συμβουλίου των υπουργών συνιστούν παραβίαση του μηχανισμού ελέγχου που θεσπίζεται με το άρθρο 104 της Συνθήκης και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Στο σχετικό άρθρο προβλέπεται η επιβολή κυρώσεων κατά των απείθαρχων δημοσιονομικά κρατών – μελών. Η Κομισιόν ζήτησε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να εξετασθεί η προσφυγή με επιταχυμένη διαδικασία, έτσι ώστε να υπάρξει σχετική απόφαση μέχρι το καλοκαίρι.

Οπως δήλωσε πάντως ο εκπρόσωπος τύπου της Κομισιόν Γεράσιμος Θωμάς, η προσφυγή αφορά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και δεν στρέφεται κατά της ουσίας ή ενάντια στις πολιτικές και οικονομικές πτυχές της υπόθεσης. Τί σημαίνει όμως αυτό; Οπως επεσήμανε στο πρόγραμμά μας η γερμανίδα επίτροπος Μιχαέλε Σράιερ, αρμόδια για θέματα δημοσιονομικής πολιτικής, πρόκειται περισσότερο για μία διαμάχη μεταξύ δύο θεσμών, που θα πρέπει επιτέλους να επιλυθεί:

"Η Κομισιόν", μας είπε η κ. Σράιερ, "είναι η θεματοφύλακας των συμφωνιών. Αυτό σημαίνει ότι οφείλει να ελέγχει, εάν τηρούνται όλοι οι κανόνες που έχουν θεσπισθεί. Τήρηση των συμφωνιών σημαίνει ότι όλα τα κράτη – μέλη έχουν ίση μεταχείριση. Γι΄αυτό η Κομισιόν αποφάσισε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό ότι το ζητούμενο αυτής της υπόθεσης δεν είναι η επιβολή ή μη κυρώσεων κατά της Γαλλίας και της Γερμανίας. Πρόκειται περισσότερο για τη διαμάχη δύο θεσμικών οργάνων σε θέματα αρμοδιοτήτων. Και αυτό θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσει".

Το Σύμφωνο Σταθερότητας, μας είπε στη συνέχεια η κ. Σράιερ, έχει στόχο τη διασφάλιση ενιαίων κατευθυντήριων γραμμών στην οικονομική πολιτική της Ενωσης. Πρόκειται για κοινούς κανόνες που σημαίνει ότι πρέπει να τηρούνται από όλους χωρίς εξαίρεση. Γιατί όμως το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών δεν προχώρησε τότε στην επιβολή κυρώσεων στις περιπτώσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας; είναι το επόμενο ερώτημα που απευθύναμε στη γερμανίδα επίτροπο:

"Καταρχήν", μας είπε, "πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η Κομισιόν και το Συμβούλιο δεν αξιολόγησαν με διαφορετικό τρόπο την κατάσταση. Ο κάθε θεσμός έκανε για τον ίδιο μία ανάλυση της κατάστασης και οδηγήθηκε σε κάποια αποτελέσματα. Εδώ όμως θα πρέπει να πούμε ότι και οι δύο πλευρές αξιολόγησαν τα ελλείμματα αυτά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και συμφωνούν επίσης και ως προς το περιεχόμενο των μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν μελλοντικά. Το Συμβούλιο των υπουργών ωστόσο δεν ήθελε την επιβολή κυρώσεων. Δεν πρόκειται για έναν πόλεμο μεταξύ των δύο θεσμικών οργάνων. Η ΕΕ διέπεται από τις αρχές του δικαίου και όταν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σε θέματα αρμοδιοτήτων τότε η δικαστική οδός είναι η πλέον κατάλληλη για να λυθεί το ζήτημα".

Βέβαια δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκφράζουν τις ανησυχίες τους ότι η όλη υπόθεση μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες για το Σύμφωνο Σταθερότητας. Γιατί να μην ακολουθήσουν μελλοντικά και άλλες χώρες το κακό παράδειγμα Γαλλίας και Γερμανίας, όταν ξέρουν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπάρξουν κυρώσεις εναντίον τους;

"Πρόκειται για μία λάθος εκτίμηση της όλης κατάστασης", μας απαντά κατηγορηματικά η κ. Σράιερ: "Το ότι δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει αίσθημα ευθύνης για την διαφάλιση μίας σταθερής και υγιούς οικονομικής πολιτικής. Οι διεθνείς οικονομικές συγκυρίες ήταν και εξακολουθούν να είναι αρκετά δύσκολες και οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα. Ωστόσο συμφωνούμε όλοι ότι θα πρέπει να προσπαθήσουμε από κοινού για να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα και κυρίως να καταφέρουμε να παρουσιάσουμε σύντομα και πάλι ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Αυτό δεν εξυπηρετεί μόνο τη σταθερότητα του ενιαίου νομίσματος, ούτε γίνεται απλά για να είναι ευχαριστημένη η Κομισιόν. Το ζητούμενο είναι μία υγιής δημοσιονομική πολιτική", κατέληξε η γερμανίδα επίτροπος.