Κιργισία- Ουκρανία: επιδερμικές οι ομοιότητες – διασπασμένη αντιπολίτευση, χωρίς πλατύ δημοκρατικό κίνημα

Η πιθανολογούμενη άρση του εμπάργκο όπλων κατά της Κίνας από την ΕΕ, η φιλελευθεροποίηση του νερού, η έκρυθμη κατάσταση στην Κιργισία είναι τα θέματα που κυριαρχούν σήμερα στον γερμανικό τύπο.

Όμως αρχίζουμε με ένα σχόλιο της ηλεκτρονικής έκδοσης της Frankfurter Allgemeine Zeitung για την περίπτωση της απαλλαγής Κεντέρη-Θάνου: "Η Εθνική Υπηρεσία Ντόπιγκ ανακοίνωσε ότι η απόφαση του ΣΕΓΑΣ είναι πραγματικό πισωγύρισμα για την καταπολέμηση του ντόπιγκ. Σε δήλωσή του ο καθηγητής Κλάους Μύλερ, διευθυντής του εργαστηρίου Κρέισα για το ντόπιγκ επεσήμανε ότι 'ανέμενε να κλείσουν επιτέλους τα διάφορα παραθυράκια που επιτρέπουν παραβιάσεις."

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει την πιθανότητα άρσης του εμπάργκο κατά της Κίνας από την ΕΕ: «Το εμπάργκο είναι ένα σύμβολο και αυτό ακριβώς πρέπει να αντιληφθούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις: χωρίς την βελτίωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς την άρση του επιθετικού νόμου κατά της Ταϊβάν δεν πρέπει η ΕΕ να άρει το εμπάργκο. Έτσι χωρίς ντροπή, ουσιαστική αιτία και άνευ οποιασδήποτε υποχωρήσεως της άλλης πλευράς, ποιο είναι το πρότυπο που προσφέρει η δημοκρατική Ευρώπη στον κόσμο;»

Παγκόσμια Ημέρα του Νερού χθες και οι σημερινές εφημερίδες βρίθουν από αναλύσεις. Παραθέτουμε χαρακτηριστικό σχόλιο της Süddeutsche Zeitung με τίτλο: «Δίψα για μπίζνες – τα μεγαθήρια α λά Viventi επιδιώκουν μεγαλύτερη φιλελευθεροποίηση στην αγορά νερού»: «Η ιδιωτικοποίηση όμως όπου και αν εφαρμόστηκε δεν προσέφερε τίποτε στον πληθυσμό. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Μεγάλη Βρεττανία: φιλελευθεροποίησε τον τομέα παροχής νερού και ύδρευσης, αλλά τα αποτελέσματα για τον πληθυσμό είναι μοιραία. Υψηλές τιμές, μηδαμινές επενδύσεις, καμία βελτίωση στην ποιότητα πόσιμου νερού ή στην παροχή υπηρεσιών. Στη Γαλλία, αλλά και στη Γερμανία, το Βερολίνο, όπου ο δήμαρχος ιδιωτικοποίησε την παροχή ύδατος, εμφανίζονται τα ίδια συμπτώματα. Φυσικά στη χώρα μας υπάρχουν ακόμη 6.000 κρατικοί φορείς ύδρευσης και πόσιμου νερού και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι στην πλειοψηφία της διατεθειμένη να παραδώσει το νερό σε ιδιώτες. Με τι κίνητρα εξάλλου; Εφ’ όσον οι ιδιωτικές εταιρείες ανεβάζουν τις τιμές και δεν επενδύουν στη ποιότητα του νερού;»

Οι ταραχές στην Κιργισία σχολιάζονται ευρέως από όλες τις γερμανικές εφημερίδες.

Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Παρά τις επιδερμικές ομοιότητες η Κιργισία δεν είναι Ουκρανία, αλλά ούτε και Γεωργία. Από την άλλη είναι σίγουρο ότι η ντόπια αντιπολίτευση δεν χρήζει έξωθεν βοηθείας, διότι είναι τέτοια η οικονομική εξαθλίωση που η αντιπολίτευση μπορεί εύκολα να βρει θιασώτες και οπαδούς.»

Frankfurter Rundschau: «Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχει ένα πλατύ δημοκρατικό κίνημα, όπως υπήρχε στην Ουκρανία ή την Γεωργία, ο διχασμός της χώρας είναι λοιπόν ένα σοβαρό πρόβλημα που ούτε ο Ακάγεφ μπορεί να επιλύσει. ‘Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα’: εάν στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στις περιοχές που εξεγέρθηκαν ή εάν αφήσει τη Ρωσία να παρέμβει, διακυβεύει όντως την εύθραυστη κρατική υπόσταση της χώρας του.»

Süddeutsche Zeitung: «Τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Η Κεντρική Ασία κυβερνάται μόνον από δεσπότες και δικτάτορες, αλλά να μην λησμονούμε ότι το δίκτυο της πελατειακής σχέσης και της οικογενειοκρατίας είναι ισχυρό. Επίσης το γεγονός ότι η αντιπολίτευση είναι διασπασμένη και πέραν από την απέχθειά της προς τον Ακάγεφ δεν έχει να επιδείξει κοινά σημεία πλεύσης και πολιτικού προγράμματος. Ας μην συγχέουμε λοιπόν τόσο γρήγορα τα προβλήματα της κάθε χώρας με τα προβλήματα και τις ανησυχίες κάποιων άλλων έστω και γειτονικών χωρών.»