Η Ρωσία θα παραμένει στρατηγικός εταίρος της Γερμανίας και μετά τις εκλογές της 18ης Σεπτεμβρίου

Η χθεσινή επίσκεψη Πούτιν στο Βερολίνο βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο των σχολίων του γερμανικού τύπου.

Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Η επίσκεψη Πούτιν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στις τακτικές επιτυχίες του Σρέντερ, γιατί ο Πούτιν δεν θα ξαναβρεί έναν τόσο ένθερμο υποστηρικτή στη Δύση, αλλά επειδή είναι ρεαλιστής πολιτικός δεν πρόκειται να κλείσει τις πόρτες ούτε στη Μέρκελ.»

Tageszeitung: «Με μια χριστιανοδημοκρατική κυβέρνηση οι εγκάρδιες σχέσεις Μόσχας Βερολίνου είναι σίγουρο ότι θα γίνουν πιο συμβατικές. Η τρόικα Παρισιού-Βερολίνου-Μόσχας που προσφερόταν για εσωτερική κατανάλωση, τόσο στη Ρωσία, όσο και στις άλλες δύο μεγάλες χώρες, είναι πια παρελθόν. Το σίγουρο όμως είναι ότι ο Πούτιν δεν φοβάται την κυβερνητική αλλαγή στη Γερμανία. Και με τη Μέρκελ καγκελάριο οι γερμανορωσικές σχέσεις θα συνεχίσουν να είναι στρατηγικής σημασίας.»

Süddeutsche Zeitung: «Μπορεί να προσωποποιείται η γερμανορωσική φιλία, αλλά στην ουσία πρόκειται για μια μακρόχρονη διαδικασία σύνδεσης της Ρωσίας με την Ευρώπη. Σ’ αυτό οφείλει να βοηθήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση αναδειχθεί στις εκλογές της 18ης Σεπτεμβρίου. Και μάλιστα κάθε γερμανική κυβέρνηση οφείλει να επισημαίνει στον Πούτιν ότι για την ευρωπαϊκή επανασύνδεση της Ρωσίας δεν χρειάζεται μόνον η οικονομική σταθερότητα, αλλά και ο εκδημοκρατισμός.»

Η κυβερνητική κρίση στην Ουκρανία και ο ευρύς ανασχηματισμός της κυβέρνησης στον οποίο προχωρεί ο πρόεδρος Γιουστσένκο σχολιάζεται από όλες τις γερμανικές εφημερίδες.

Frankfurter Rundschau: «Όχι, η πορτοκαλί επανάσταση της Ουκρανίας δεν έφαγε τα παιδιά της, διότι καλά-καλά δεν πραγματοποιήθηκε. Εκείνο που συνέβη είναι η πολιτική αλλαγή εντός της ελιτ της χώρας. Η μια ελίτ αντικατέστησε την άλλη. Εξ αρχής μάλιστα η διαφθορά, τα μικροπολιτικά συμφέροντα και η πελατειακή συμπεριφορά ήταν έντονη. Ο Γιουστσένκο αναγκάστηκε να εκδιώξει την κα Τιμοσένκο. Ο νέος μεταβατικός πρωθυπουργός κατάγεται από τη Ρωσία και εκπροσωπεί την ανατολική Ουκρανία. Μπορεί άραγε να φέρει την συμφιλίωση; Ποια συμφιλίωση όμως, ποιού με ποιόν; Μάλλον πάλι πρόκειται για αλλαγή εντός της κλίκας που κατέχει την εξουσία. Και ο λαός που προσπάθησε το χειμώνα να αρθρώσει τις πολιτικές του επιλογές; Μάλλον πρέπει να ξαναρχίσει από την αρχή.»

Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Μετά την ευφορία και τον μεταρρυθμιστικό ζήλο στο Κίεβο κυριαρχεί πια η διαφθορά. Ο Γιουστσένκο και η Τιμοσένκο αποτελούσαν ένα δίδυμο σκοπιμότητας που γονάτισε με τα λεφτά, την ακτινοβολία του και την ρητορική του δεινότητα το καθεστώς Κούτσμα. Δεν ήταν ποτέ γάμος με πολιτικούς στόχους. Τον ερχόμενο χρόνο στις εκλογές στην Ουκρανία οι δύο πρωταγωνιστές θα είναι αντίπαλοι.».