Ενας μύθος ταξιδεύει: το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης εκθέτει έργα τέχνης στο Βερολίνο.

"Η σταρ δεν είναι η ΜoMa, η τέχνη είναι η σταρ", τονίζει ο Γκλεν Λόουρι διευθυντής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, εν συντομία ΜoMa. Ο Λόουρι έχει μεν δίκιο, αλλά είναι μετριόφρων. Είναι διευθυντής ενός μουσείου - μύθου. Eνός ονόματος που αποτελεί συνώνυμο της Μοντέρνας Τέχνης. Η σταρ ήρθε στο Βερολίνο. Αυτό ανακοινώνουν εδώ και εβδομάδες χιλιάδες πλακάτ σε έντονο ροζ χρώμα στην γερμανική πρωτεύουσα, που για πρώτη φορα θα φιλοξενεί από σήμερα και μέχρι της 20 Σεπτεμβρίου στις αίθουσες της Νέας Εθνικής Πινακοθήκης, 200 αριστουργήματα του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, που εδώ και 80 χρόνια δίνει τον τόνο στη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία.

"Αυτό που κάνει μοναδική τη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης, είναι ότι προσφέρει μια συνοπτική παρουσίαση, μια συνοπτική ιστορία της σύγχρονης τέχνης από το 1880 μέχρι σήμερα", δηλώνει ο επιμελητής του Μουσείου Τζον Ελντερφιλντ.

Για την ιστορία, το 1929 τρεις εύπορες κυρίες της Νέας Υόρκης αποφάσισαν να αναλάβουν μια πρωτοβουλία για να καλύψουν την έλλειψη ενός μουσείου σύγχρονης τέχνης στην πόλη τους. Στο πρόσωπο του Αλφρεντ Μπαρ, ένός νεαρού φοιτητή ιστορίας της Τέχνης στο Χάρβαρντ, βρήκαν τον ιδρυτή του Μουσείου. Ο Μπαρ στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ευρώπη το 1927, είχε δει ότι διαφορετικές μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας επηρέαζαν τη σύγχρονη τέχνη και ήθελε από την αρχή ακόμη στο νέο μουσείο της Νέας Υόρκης να συνδυάσει την τέχνη με την καθημερινότητα. Αποτέλεσμα: η δημιουργία ενός εκπληκτικού μίγματος διαφόρων μορφών τέχνης, ζωγραφικής, γλυπτικής που συμπεριλαμβάνει όμως και πιο γνωστές και εμπορικές μορφές τέχνης όπως: γραφιστικά, αρχιτεκτονική, ντιζάιν και φωτογραφία. Στη συλλογή του μουσείου υπάρχουν επίσης σκεύη μαγειρικής και ηλεκτρικές σκούπες.

"Αυτές είναι οι γενικές ιδέες για το τί σημαίνει μοντέρνο. Τί σημαίνει η δημιουργία ενός αισθητικού και διανοητικού λεξιλογίου πέρα από τα όρια της γνώσης μας", συνεχίζει ο διευθυντής Λόουρι. "Κάτι που απαιτεί από μας να βλέπουμε και να σκεφτόμαστε με νέους τρόπους".

Αυτό το τελευταίο συμβαίνει σε κάπως περιορισμένη έκταση στο Βερολίνο, διότι τα 200 έργα που εκτίθενται είναι αυτά που θεωρούνται κλασσικά στο χώρο της μοντέρνας τέχνης. Γλυπτά και πίνακες που κάποτε ήταν τολμηροί για την εποχή τους και σήμερα είναι διάσημοι. Σεζάν, Ματίς, Κλε, Μιρό, Νταλί. Σουρεαλιστές και μινιμαλιστές. Τέχνη μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο Πόλεμο: Τζάσπερ Τζόουνς, Εντουαρντ Χόπερ, Αντυ Γουόρχολ και Ρόι Λιχτενστάιν.

"Η ΜoMa στο Βερολίνο δείχνει αυτό που θα μπορούσε να δημιουργηθεί στη Γερμανία, εάν δεν υπήρχε ο Χίτλερ και ο διωγμός της αόπως την αποκαλούσε εκφυλισμένης τέχνης, χωρίς το ρήγμα με την αστική κοινωνία, χωρίς το γκέτο της Ανατολικής Γερμανίας", υποστηρίζει ο Πέταρ Κλάους Σούστερ, γενικός διευθυντής των κρατικών μουσείων του Βερολίνου, εννοώντας προφανώς ότι η ΜoMa είναι μια "υπόκλιση" στους μεγάλους καλλιτέχνες του παρελθόντος. Ενα υπερθέαμα για τους λάτρεις της τέχνης, για αυτούς που η ΜoMa σημαίνει τριβές και προκλήσεις. Γιατί η μοντέρνα τέχνη του 20ου αιώνα είναι κάτι πολύ περισσότερο από την απλή αναγνώριση καινοτόμων καλλιτεχνών.