Γιοχάνες Φλόορς: Ανάμεσα στο σπριντ και τη μέταλ μουσική

Ο ήλιος λάμπει, δεν υπάρχει ούτε ένα σύννεφο στον ουρανό και το θερμόμετρο έχει ήδη ξεπεράσει τους 30 βαθμούς Κελσίου. Στην αίθουσα προπονήσεων στις εγκαταστάσεις Φριτς Γιακόμπι στο Λεβερκούζεν η θερμοκρασία είναι υψηλή. Κάποιοι αθλητές ωστόσο, παρά τη ζέστη, ετοιμάζονται για την προπόνησή τους.

Σε έναν πάγκο κάθεται ο Γιοχάνες Φλόορς. Αλλάζει τα τεχνητά μέλη και αρχίζει κάποιες ασκήσεις διατάσεων. Ο 29χρονος σπρίντερ είναι χαλαρός και συγκεντρωμένος στην προπόνησή του. Είναι η κρίσιμη φάση πριν από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι.  Μετά τους Αγώνες Ρίο ντε Τζανέιρο 2016 και Τόκιο 2021, είναι η τρίτη συμμετοχή του Φλόορς. «Θέλω να σπάσω τα παγκόσμια ρεκόρ μου», λέει με σιγουριά σε συνέντευξή του στην DW και συμπληρώνει: «Στόχος μου είναι να κατακτήσω το χρυσό μετάλλιο στα 400 μέτρα». Θα ήταν η δεύτερη νίκη του σε Παραολυμπιακούς μετά το Τόκιο.

Είναι επίσης κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 100 μέτρα (10,54 δευτερόλεπτα), στα 200 μέτρα (20,69) και επίσης στα 400 μέτρα (45,78). Φέτος, κατέκτησε και τον τέταρτο συνεχόμενο παγκόσμιο τίτλο του στα 400 μέτρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Κόμπε της Ιαπωνίας. Χωρίς αμφιβολία, είναι ένας από τους καλύτερους αθλητές του κόσμου στην κατηγορία.  Ο Γιοχάνες Φλόορς είναι περήφανος για τα ρεκόρ του, αλλά για αυτόν η επιτυχία δεν μετριέται μόνο με μετάλλια. «Όταν η σκληρή δουλειά αξίζει τον κόπο και καταλήγει σε κάτι για το οποίο μπορείς να είσαι περήφανος, αυτό είναι επιτυχία για μένα», λέει ο αθλητής του στίβου.

Μεγάλωσε 20 εκατοστά σε μια νύχτα

Ο Γιοχάνες Φλόορς γεννήθηκε το 1995 με ένα πρόβλημα στην περόνη, μια δυσπλασία των ποδιών.  «Γεννήθηκα με τα πόδια μου και τις κνήμες μου και στις δύο πλευρές παραμορφωμένες. Η ορθοστασία ή το περπάτημα για περισσότερο από δέκα λεπτά δεν ήταν δυνατή σε ηλικία 14 ή 15 ετών. Πονούσα τρομερά», εξηγεί.

Μετά από μακροχρόνιες συζητήσεις με τον γιατρό του, αποφάσισε να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό στις αρχές του 2011, σε ηλικία 16 ετών. «Ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου, γιατί μετά τον ακρωτηριασμό δεν έχω πλέον πόνους», δήλωσε σε συνέντευξή του στην DW. Ο πόνος, λέει, ήταν ένας λόγος, αλλά μεγάλωσε επίσης 20 εκατοστά μέσα σε μια νύχτα χάρη στα προσθετικά μέλη.

Επίσης, όπως λέει, έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση από ό,τι πριν από την επέμβαση. Δεν έχει τόσους περιορισμούς. Μπορεί να κάνει καταδύσεις, πεζοπορία και επίσης πήρε το απολυτήριο του αθλητικού λυκείου. Το 2015 κέρδισε το χρυσό στα 4x100 μέτρα με τη σκυταλοδρομία σπριντ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα. Ποτέ δεν φανταζόταν μια τέτοια πορεία στον αθλητισμό πριν από τον ακρωτηριασμό, όπως λέει.

Δεν είναι όλα αθλητισμός

Η ζωή του Γιοχάνες Φλόορς δεν περιστρέφεται όμως μόνο γύρω από τον αθλητισμό. «Κάνω πολλά πράγματα, που δεν έχουν καμία σχέση με τον αθλητισμό. Μπορεί να διαβάσω ένα καλό βιβλίο, αλλά μπορεί να είναι και η μουσική», λέει. «Η metal μουσική μπορεί να μου προκαλέσει πολλά συναισθήματα. Μπορεί να με ανεβάσει, μπορεί να με προετοιμάσει καλά για έναν αγώνα, αλλά μπορεί επίσης να με κάνει να κατεβάσω στροφές. Του αρέσει επίσης να παίρνει μέρος σε ένα mosh pit σε μια συναυλία ή σε ένα μέταλ φεστιβάλ. Όταν δηλαδή το πλήθος σχηματίζει έναν κύκλο κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον.

Στον Γιοχάνες Φλόορς αρέσει πάνω από όλα να είναι ο εαυτός του: «Δεν θέλω να προσποιούμαι. Θέλω να με βλέπουν γι' αυτό που είμαι. Με τις αξίες που πρεσβεύω», λέει ο 29χρονος και χαμογελάει: «Αν κάποιος πει ότι μπορεί να ταυτιστεί με κάποιον που δεν έχει πόδια και ακούει μέταλ μουσική, τότε αυτό είναι τέλειο».

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου