«Γερμανικό το πάρτι στο Ρίο»

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου: «Στον τελικό η γερμανική ομάδα προσπάθησε να κάνει πράξη την ιδέα του Γιόαχιμ Λεβ (Jogi bonito) για το ωραίο ποδόσφαιρο. Έδειξε σεβασμό, αλλά όχι φόβο απέναντι σε μια άμυνα από γρανίτη. Μπορεί η γερμανική ομάδα να μην είχε υπό έλεγχο κάθε αντεπίθεση αστραπή που ξεκινούσε ο Μέσι, ωστόσο σε γενικές γραμμές ήταν η κυρίαρχος του αγώνα».

«Ο παγκόσμιος αυτός τίτλος είναι το αποτέλεσμα ενός μακροχρόνιου και λεπτομερούς σχεδιασμού», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung και επισημαίνει: «Τα θεμέλια αυτής της νίκης μπήκαν πριν από 10 χρόνια. Χωρίς τις επενδύσεις στην εκπαίδευση και την τεχνική, σε ταλέντα και σε κέντρα ανάδειξης δεξιοτήτων, δεν θα ήταν εφικτός αυτός ο θρίαμβος, μετά από την τελευταία κατάκτηση του τίτλου το 1990. Ο τίτλος του Μαρακανά ανταμείβει το θάρρος της επιλογής νέων δρόμων».

«Ο Λεβ και η ομάδα του άξιζαν αυτό το θρίαμβο»

Στο ίδιο μήκος κύματος και το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel που σημειώνει ότι «ο τίτλος είναι το αποκορύφωμα μιας προσπάθειας που ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια. Οι Κλίνσμαν και Λεβ άλλαξαν εκ βάθρων το γερμανικό ποδόσφαιρο. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές συνδυάζουν πλέον το ονειρεμένο ποδόσφαιρο με την αρετή. (…) Όποιος κερδίζει τον τελικό του Μουντιάλ με το γκολ της χρονιάς έχει φυσικά και τύχη. Ωστόσο η προϊστορία δείχνει ότι μπορείς να δουλέψεις για την τύχη σου. Ο Λεβ και η ομάδα του άξιζαν αυτό το θρίαμβο».

Η Washington Post: «Όταν η Γερμανία άρχισε να συγκαταλέγεται όλο και συχνότερα στα φαβορί, ένας παραδοσιακά σκεπτικός λαός παραδόθηκε στην αισιοδοξία. Το τελευταίο βράδυ αυτό οδήγησε σε μια έκρηξη που σπάνια βλέπει κανείς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: στην έκρηξη ενός κύματος γερμανικής περηφάνιας».

Για «χτύπημα στην καρδιά» κάνει λόγο η εφημερίδα του Μπουένος Άιρες La Nacion: «Το γεγονός ότι η ομάδα μας προκρίθηκε στην τελική φάση του Μουντιάλ οφείλεται αναμφίβολα στον Λιονέλ Μέσι. Γιατί κατά τα άλλα η ομάδα εξέπεμπε περισσότερο αμφιβολία παρά ασφάλεια. Εναντίον της Ολλανδίας και της Γερμανίας όμως ο Μέσι δεν είχε την επίδοση την οποία θα περίμενε κανείς από αυτόν».

«Μας έκλεψαν την ελπίδα»

Η επίσης αργεντίνικη Olé σημειώνει: «Μας έκλεψαν την ελπίδα, ένα εθνικό πλήγμα. Η εθνική ομάδα έχασε στην παράταση από ένα εκπληκτικό γκολ του Γκέτσε και η Γερμανία μας κέρδισε και πάλι όπως το 1990. Η Αργεντινή έκανε ένα πολύ αξιότιμο παιγνίδι. Στο δεύτερο ημίχρονο ο ιταλός διαιτητής δεν σφύριξε ένα καθαρό πέναλτι στον Ιγκουαΐν. Παρά τον πόνο θα πρέπει να χειροκροτήσουμε τα παιδιά».

Η ιταλική La Gazzetta dello Sport: «Τέταρτος τίτλος για τη Γερμανία, κρίθηκε από τη μαγεία του επιθετικού της Μπάγερν Γκέτσε μετά το γύρισμα του Σίρλε. Δύο παιδιά που ήρθαν από τον πάγκο και οι οποίοι δείχνουν πόσο δυνατή είναι αυτή η ομάδα και πόσο άξιζε την επιτυχία».

Η La Repubblica: «Το πάρτι στο Ρίο είναι γερμανικό. Για το ποδόσφαιρο είναι μια ιστορική μέρα. Ο πρώτος θρίαμβος μιας ευρωπαϊκής ομάδας στη νότια Αμερική. Νίκησε η ισχυρότερη ομάδα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ως προς αυτό. Μπορεί στον τελικό η ομάδα να μην έδειξε το καλύτερό της πρόσωπο, ωστόσο έδειξε χαρακτήρα και προσωπικότητα».

Σε έναν απολογισμό του Μουντιάλ της Βραζιλίας προχωρά η ισπανική El Mundo: «Ποδοσφαιρικά η Βραζιλία απέτυχε σε αυτό το Μουντιάλ. Η διοργάνωση όμως ήταν ικανοποιητική. Παρά τους φόβους που είχαν εκφραστεί, τα γήπεδα ήταν έτοιμα εγκαίρως. Υπήρξαν ελάχιστα επεισόδια. Οι διαμαρτυρίες που απειλούσαν το Μουντιάλ, υποχώρησαν και δεν αναζωπυρώθηκαν μετά την παταγώδη αποτυχία της βραζιλιάνικης ομάδας. Η Βραζιλία ζούσε μια ψευδαίσθηση. Για μερικές ημέρες το ποδόσφαιρο επισκίαζε τα προβλήματα της χώρας. Ο πρώην πρόεδρος Λούλα ντα Σίλβα ήθελε να παρουσιάσει στον κόσμο ‘το βραζιλιάνικο θαύμα’, εντούτοις προχώρησε σε λαϊκίστικα μέτρα τα οποία ενίσχυσαν τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά. Η μαθήτριά του Ντίλμα Ρούσεφ δεν άλλαξε τίποτε. Η φτώχεια και η ανισότητα είναι τα μεγάλα προβλήματα της χώρας».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης