Βερολίνο, 9 Νοεμβρίου 1989: Η Πτώση του Τείχους

Στις 9 Νοεμβρίου του 1989 ανοίγουν, περισσότερο από σύμπτωση, τα ερμητικά σύνορα μεταξύ ανατολικού και δυτικού Βερολίνου. Το Τείχος που χώριζε στα δύο το Βερολίνο για 28 χρόνια καταρρέει χάρη στην πολιτική του τελευταίου σοβιετικού ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και των μαζικών αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων στην Ανατολική Γερμανία.

Η αποκαλούμενη East Side Gallery στον ποταμό Σπρέε της συνοικίας Φριντριχσχάιν είναι το τελευταίο εναπομείναν κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου μήκους 1,3 χλμ. Από το 1990 φιλοξενεί έργα διαφόρων καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Σήμερα ανήκει στους πιο δημοφιλούς τουριστικούς προορισμούς της γερμανικής πρωτεύουσας.

Σε κανένα άλλο σημείο της πόλης δεν γίνεται τόσο σαφές στους επισκέπτες πόσο απροσπέλαστο ήταν το Τείχος του Βερολίνου. Για τις ανάγκες του μνημείου ανακατασκευάστηκε εδώ τμήμα του Τείχους με το φυλάκιο και τη νεκρή ζώνη που χώριζε κάποτε ανατολικό και δυτικό Βερολίνο. Στο μνημείο αυτό τιμώνται όσοι έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια να περάσουν στο δυτικό Βερολίνο.

Σχεδόν ό,τι απέμεινε από το Τείχος του Βερολίνου έχει απομακρυνθεί τα τελευταία 30 χρόνια. Σήμερα μόνο ένα λιθόστρωτο δείχνει στους περαστικούς από πού περνούσε το Τείχος του Βερολίνου, που χώριζε τη γερμανική πόλη από το 1961 μέχρι το 1989.

Το σημείο ελέγχου Τσάρλι (Checkpoint Charlie) επισκέπτονται κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες. Από εδώ περνούσαν από τον αμερικανικό τομέα στο ανατολικό Βερολίνο μόνο ξένοι πολίτες και διπλωμάτες. Λίγο μετά την κατασκευή του Τείχους, τον Αύγουστο του 1961, παραλίγο να δημιουργηθεί εδώ θερμό επεισόδιο μεταξύ αμερικανικών και σοβιετικών δυνάμεων.

Το «Παλάτι των δακρύων» πήρε το όνομά του από τους γεμάτο πόνο αποχαιρετισμούς μετά τις επισκέψεις Ανατολικογερμανών και Δυτικογερμανών πολιτών σε ανατολικό και δυτικό Βερολίνο. Σήμερα οι επισκέπτες μπορούν να περάσουν από τους ελέγχους και να πάρουν μια γεύση από το πώς ένιωθαν κάποτε οι κάτοικοι της γερμανικής πρωτεύουσας.

Την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου πολλές από τις σημαντικές ανταλλαγές κατασκόπων μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ γίνονταν μέσω της γέφυρας Γκλίνικε που ένωνε το Βερολίνο με το Πότσνταμ. Εδώ γυρίστηκε η ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Η γέφυρα των κατασκόπων».

Το διαδραστικό Μουσείο Κατασκοπείας κοντά στην πλατεία Πότσνταμ παρουσιάζει στους επισκέπτες τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στον Ψυχρό Πόλεμο και στο ρόλο του Βερολίνου ως τόπο δράσης μυστικών πρακτόρων. Ένα από τα πιο δημοφιλή εκθέματα είναι ένα ανατολικογερμανικό Trabant εξοπλισμένο με κάμερα υπέρυθρων ακτινών.