Άρση της έκτακτης ανάγκης στη Συρία

Μετά από 50 ολόκληρα χρόνια η κυβέρνηση της Συρίας αποφάσισε την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην οποία βρισκόταν η χώρα. Για την ακρίβεια επεβλήθη το 1963 και με το νόμο αυτό πολλά θεμελιώδη δικαιώματα όπως για παράδειγμα το δικαίωμα του συνέρχεσθαι είχαν τεθεί εκτός ισχύος.

Εδώ και εβδομάδες υπάρχουν διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες κατά του καθεστώτος του προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ. Μια τέτοια όμως σημαντική απόφαση ήταν αναμενόμενη. Ο Φόλκερ Πέρτες, διευθυντής του Ινστιτούτου Πολιτικής και Επιστήμης απαντά:

«Το περίμενα, όχι έτσι ακριβώς αλλά ο πρόεδρος Άσαντ αντέδρασε κάτω από μεγάλη πίεση. Κάνει πάντως λίγα και αντιδρά καθυστερημένα. Προσπαθεί να κάνει μικρές μεταρρυθμίσεις και να παραχωρήσει κάποια δικαιώματα ή αντιδρά με αντίποινα».

Παράλληλα η κυβέρνηση στη Δαμασκό αποφάσισε την κατάργηση του Κρατικού Δικαστηρίου Ασφάλειας, ενώ δήλωσε πως ειρηνικές διαδηλώσεις επιτρέπονται. Από τότε πάντως που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις στη Συρία έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 200 άνθρωποι.

Οι ηγέτες στην Αίγυπτο και την Τυνησία προτίμησαν να φύγουν αντίθετα ο Καντάφι επέλεξε έναν αιματηρό δρόμο. Ο Μπασάρ αλ Άσαντ τι θα επιλέξει;

«Είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς αυτό. Πάντως ο Άσαντ, όπως και οι άλλοι ηγέτες της περιοχής παρακολουθούν ακριβώς τι έγινε και τι γίνεται στην Τυνησία, στην Αίγυπτο, αλλά και στη Λιβύη και στην Υεμένη. Στην Υεμένη για παράδειγμα εάν ο πρόεδρος ανατραπεί και η αντιπολίτευση υποστηριχθεί από ξένες δυνάμεις και τις χώρες του Κόλπου θα ήταν και αυτό μια λύση. Αν από την άλλη πλευρά ο Καντάφι νικήσει θα είναι ένα μήνυμα για τον Άσαντ πως αξίζει να κρατήσει σκληρή στάση. Αν όμως ο Καντάφι ανατραπεί θα αποδυναμωθεί και η θέση του Άσαντ».

Το Ίδρυμα Επιστήμης και Πολιτικής συμβουλεύει εδώ και χρόνια με εκθέσεις και γνωμοδοτήσεις τους Γερμανούς βουλευτές και τις κυβερνήσεις. Στην ερώτηση τι θα συμβούλευε ο κ. Πέρτες στην περίπτωση της Συρίας τη γερμανική κυβέρνηση απαντά:

«Πιστεύω πως είναι σωστό να ασκήσουμε μεγάλες πολιτικές πιέσεις και να κάνουμε σαφές πως αποκλείεται να υπάρξει προσέγγιση της ΕΕ με τη Συρία εάν δεν σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παράλληλα όμως να πούμε σε εκπροσώπους του καθεστώτος πως είναι πρόθυμος να μιλήσει κανείς μαζί τους εάν πραγματικά δείξουν διάθεση πως θέλουν να προχωρήσουν σε σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Σημαντικό είναι επίσης η γειτονική Τουρκία να ασκήσει πιέσεις και να παίξει έναν υποστηρικτικό ρόλο στις μεταρρυθμίσεις».