Spiegel: «Δεν γίνεται χωρίς φράχτες»

Στην αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη μέσω Λευκορωσίας αναφέρεται το κύριο άρθρο του Spiegel και σημειώνει: «Για να μην ευωδοθεί το κυνικό παιχνίδι του Λουκασένκο, η Ευρώπη θα πρέπει να ακολουθήσει μια στρατηγική που μπορεί να φαίνεται  κυνική με την πρώτη ματιά. Η ΕΕ πρέπει να συμμετέχει στη χρηματοδότηση συνοριακών εγκαταστάσεων προς τη Λευκορωσία, όπως ζητήθηκε από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Η δήλωση της φον ντερ Λάιν ότι η ΕΕ δεν θα διαθέσει πόρους για «φράχτες και τείχη» ακούγεται ηθικά ωραία. Αλλά είναι ψέμα. Τα εξωτερικά σύνορά της ΕΕ προστατεύονται σε πολλές περιοχές μέσω φυσικών φρακτών, με τη σιωπηρή ανοχή της Κομισιόν και των κρατών-μελών που τους αρέσει να φαίνονται φιλελεύθερα. Ήταν η φον ντερ Λάιεν πέρυσι που επαίνεσε τους Έλληνες ως «ευρωπαϊκή ασπίδα» όταν η κυβέρνηση απώθησε τους πρόσφυγες με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και δακρυγόνα».

Και το σχόλιο συνεχίζει: «Είναι επίσης σωστό: όποιος θέλει να ελέγξει τη μετανάστευση, χρειάζεται ασφαλή σύνορα. Για μια ρυθμιζόμενη μεταναστευτική πολιτική ανοιχτών συνόρων με οικονομικά και ανθρώπινα κριτήρια, δεν υπάρχουν πολιτικές πλειοψηφίες στη Γερμανία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Οι φράχτες δεν αποτελούν αντίφαση σε μια ανθρώπινη μεταναστευτική πολιτική. Δημιουργούν τις προϋποθέσεις για αυτό. Η ΕΕ θα πρέπει να δώσει χρήματα στη Λιθουανία, τη Λετονία και την Πολωνία να κλείσουν γρήγορα τα σύνορά τους. Η ανθρωπιστική στάση προς τους πρόσφυγες στην παραμεθόριο περιοχή πρέπει να συνδέεται με το μήνυμα ότι η ίδια η ΕΕ θα καθορίσει ποιος επιτρέπεται να εισέλθει και ποιος όχι. Από την άλλη πλευρά οι κυβερνήσεις θα πρέπει να υποχρεωθούν να παραιτηθούν από pushbacks και παρόμοιες μεθόδους. Δεν επιτρέπεται τα χρήματα της ΕΕ να δίνονται για παραβιάσεις του νόμου. Οι φράχτες είναι εντάξει μόνο αν έχουν πύλες. Θα πρέπει να ανοιχτούν δρόμοι στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη να έρχονται νόμιμα στην Ευρώπη».

Ο λόγος για ένα νέο λοκντάουν

Για τη μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων στη Γερμανία και ένα ενδεχόμενο λοκντάουν η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: « Δυστυχώς, ο ιός επέστρεψε πιο γρήγορα και πιο βάναυσα από ό,τι φαντάζονταν οι πολιτικοί. Τα περιστατικά κινούνται πλέον από ρεκόρ σε ρεκόρ, όλο και περισσότερες μονάδες εντατικής θεραπείας λειτουργούν στα όριά τους. Η χώρα είναι χωρίς αμφιβολία πραγματικά σε δεινή κατάσταση, χειρότερα από ποτέ». Και συνεχίζει λίγο παρακάτω το σχόλιο: «Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θέλει ένα νέο λοκντάουν. Αλλά το πιο σημαντικό καθήκον της πολιτικής στην πανδημία είναι να εξασφαλίσει τη φροντίδα στις έκτακτες ανάγκες. Σε κάποια κρατίδια, ο δείκτης είναι πάνω από 1000. Πολλές μονάδες εντατικής θεραπείας είναι ήδη γεμάτες, αν και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη. Πρέπει λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς αν είναι έξυπνο να απεμπολήσει το πιο σκληρό, αλλά και πιο αποτελεσματικό μέσο για την καταπολέμηση της πανδημίας, το λοκντάουν, απλώς από ματαιοδοξία. Η απάντηση είναι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν απίστευτα κοντόφθαλμο και θα συνιστούσε το λάθος μήνυμα τη λάθος στιγμή».

Τέλος, για το ίδιο θέμα η Tagesspiegel γράφει: «Τα αιτήματα για λοκντάουν, περιορισμούς ή το αντίθετο, έχουν γίνει πινγκ πονγκ μεταξύ της παλιάς κυβέρνησης και της μελλοντικής κυβέρνησης, έτσι ώστε μόνο ένα πράγμα παραμένει στον κόσμο για άλλη μια φορά: η αβεβαιότητα. Και η αίσθηση ότι οι πανδημίες γίνονται απλώς αποδεκτές».

Μαρία Ρηγούτσου