FAZ: «Ιστορική μνήμη με κενά»
27 Μαρτίου 2021
Προχθές, την 25η Μαρτίου, 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821, το γερμανικό κοινοβούλιο συζήτησε ψήφισμα των Πρασίνων με το οποίο το οικολογικό κόμμα τάσσεται υπέρ του διαλόγου Ελλάδας-Γερμανίας για το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου. Όπως αναμενόταν, η πλειοψηφία απέρριψε το αίτημα επιβεβαιώνοντας ότι το ζήτημα έχει διευθετηθεί οριστικά σε νομικό και πολιτικό επίπεδο.
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επανέρχεται στο θέμα επισημαίνοντας σε ανταπόκριση από τη Βιέννη ότι πριν από 80 χρόνια, στις 6 Απριλίου του 1941, Βέρμαχτ δεν εισέβαλε μόνο στην Ελλάδα: "Εκτός από την Ελλάδα οι ναζί επιτέθηκαν και στη Γιουγκοσλαβία. Μόνο που στο αίτημα των Πρασίνων δεν γίνεται καμία τέτοια αναφορά. Λες και ο πόλεμος κατά του Βελιγραδίου έγινε σε διαφορετικό χρόνο και διαφορετική ήπειρο.
Δυστυχώς οι περισσότεροι Γερμανοί, συμπεριλαμβανομένης και της Κ.Ο. των Πρασίνων, γνωρίζουν πολύ λιγότερα για τα εγκλήματα της Βέρμαχτ, της Γκεστάπο και των SS στη Γιουγκοσλαβία από ότι στην Ελλάδα. Οι θηριωδίες στη Σερβία μοιάζουν σαν να βρίσκονται στη νεκρή γωνία της γερμανικής μνήμης για τα εγκλήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου."
Σε δεύτερη μοίρα οι επιζώντες στη Σερβία;
"Αν και δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει συμψηφισμός, όσον αφορά τους αριθμούς των νεκρών στη Σερβία, συντελέστηκαν εγκλήματα τα οποία ξεπερνούν όσα συνέβησαν στην Ελλάδα τα χρόνια της κατοχής. Μόνο που κανείς στη Γερμανία δεν το γνωρίζει. Στη πόλη Κραγκούγιεβατς για παράδειγμα η Βέρμαχτ εκτέλεσε μέσα σε δύο μόλις μέρες 2.800 ανθρώπους, ενώ στο Κράλιεβο της κεντρικής Σερβίας τα θύματα ήταν ακόμα περισσότερα.
Όταν επομένως στο αίτημα των Πρασίνων αναφέρεται ότι η Ελλάδα υπέφερε ιδιαίτερα από την κτηνώδη γερμανική κατοχή, τότε η πληροφορία αυτή δεν είναι βεβαίως λανθασμένη, αλλά δεν είναι πλήρης διότι δεν γίνεται αναφορά σε όσα συνέβησαν στη γειτονική χώρα. Με άλλα λόγια: Όταν τα γεγονότα της 6ης Απριλίου του 1941 περιορίζονται μόνο σε μια χώρα τότε υπάρχουν κενά στην αποτύπωση των ιστορικών γεγονότων. Για τους επιζώντες και τους απογόνους της ναζιστικής θηριωδίας στην πρώην Γιουγκοσλαβία η πρωτοβουλία των Πρασίνων είναι σαν να τους βάζει σε δεύτερη μοίρα.
Από τη σφαγή στο Κραγκούγιεβατς συμπληρώνονται στις 21 Οκτωβρίου 80 χρόνια. Εδώ και δεκαετίες διοργανώνονται στην πόλη τελετές μνήμης για τα θύματα, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν πλήθος άοπλοι πολίτες και μαθητές γυμνασίου. Ποτέ όμως δεν έχουν λάβει μέρος σε αυτές μέλη της γερμανικής κυβέρνησης. Μήπως αλλάξει αυτό στις φετινές τελετές μνήμης;»
Zeit Online: Έτσι δεν αντιμετωπίζεται ο Ερντογάν
«Πώς θα διαχειριστούμε την αυταρχική Τουρκία; Σε αυτό το ερώτημα δεν έδωσαν τελικά απάντηση οι ευρωπαίοι ηγέτες στη διαδικτυακή Σύνοδο Κορυφής. Αντί για κυρώσεις η ΕΕ δίνει κίνητρα. Η τελική απόφαση για το αν η ΕΕ θέλει να προσεγγίσει ή όχι την Τουρκία μετατέθηκε για τον Ιούνιο», γράφει η Zeit Online με τίτλο «Έτσι δεν αντιμετωπίζεται ο Ερντογάν»:
«Το πρόβλημα της ευρωπαϊκής πολιτικής είναι ότι επιθυμεί μια εντελώς διαφορετική Τουρκία. Σαν τα παντρεμένα ζευγάρια όπου ένας σύντροφος θέλει να αλλάξει ριζικά τον άλλο. Για τους ευρωπαίους ηγέτες υπάρχει η ιδανική Τουρκία, για την οποία και έφτιαξαν τη λεγόμενη θετική ατζέντα. Για την άλλη, την πραγματική Τουρκία ωστόσο δεν έχουν απάντηση.
Η ιδανική απέχει από την πραγματική Τουρκία
Εδώ και καιρό η Άγκυρα ελπίζει ότι η ΕΕ θα εμβαθύνει την τελωνειακή ένωση, θα δώσει πράσινο φως για εκατέρωθεν επισκέψεις σε ανώτατο επίπεδο και θα διευκολύνει την είσοδο Τούρκων στην ΕΕ. Όμως και η ΕΕ θέλει κάτι από την Τουρκία: Αποκλιμάκωση στην ανατολική Μεσόγειο, επικαιροποίηση της προσφυγικής συμφωνίας του 2016 και τερματισμό της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας σε Συρία, Ιράκ και Λιβύη. Όμως η Άγκυρα κινείται νωχελικά.
Έναντι της Ελλάδας η Τουρκία δέχθηκε τουλάχιστον να ξεκινήσει και πάλι διάλογο. Και η Άγκυρα ωστόσο επιθυμεί μια νέα προσφυγική συμφωνία λόγω των χρημάτων αλλά και λόγω της επαπειλούμενης ανόδου των προσφυγικών ροών. Η Τουρκία ωστόσο προσπαθεί να πείσει ότι οι Ευρωπαίοι χρειάζονται τη συμφωνία περισσότερο από ότι εκείνη.
Η ΕΕ θα πρέπει επομένως να αποδεχθεί ότι η ιδανική Τουρκία θα συνεχίσει να απέχει παρασάγγας από την πραγματική Τουρκία. Με κίνητρα για βελτίωση των διμερών σχέσεων όμως δεν πρόκειται να αλλάξει αυτός ο εταίρος.
Στέφανος Γεωργακόπουλος