5 χρόνια γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων στη Γερμανία

Αν και έχει καθιερωθεί ο όρος «γάμος», στην πραγματικότητα τα δικαιώματα ενός παντρεμένου ετεροφυλόφιλου ζευγαριού και ενός ομοφυλόφιλου δεν είναι τα ίδια. Οι ομοφυλόφιλοι που ‘αναγνωρίζουν’ τη σχέση τους στο δημαρχείο έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις, αλλά πολύ λιγότερα δικαιώματα από τα ετερόφυλα ζευγάρια.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ομοφυλοφίλων και Λεσβιών Γερμανίας Κλάους Γιετς υπογραμμίζει ότι η 10η Νοεμβρίου 2000, η ημέρα ψήφισης του νόμου για τον γάμο των ομοφυλόφιλων στο γερμανικό κοινοβούλιο, ήταν η ημέρα που έγινε πραγματικότητα το όνειρο πολλών ομοφυλοφίλων: «Η Ομοσπονδία μας ιδρύθηκε το 1990 και ήταν από την αρχή βασικός στόχος μας να αναγνωριστεί νομικά η ομοφυλόφιλη σχέση. Στις αρχές του 1990 αυτό έμοιαζε μάλλον με επιστημονική φαντασία, διότι για την κυβέρνηση Κόλ δεν υπήρχαν ομοφυλόφιλοι στη Γερμανία. Το 1998 με την αλλαγή της κυβέρνησης και τη συμμετοχή των Πράσινων στην κυβέρνηση, είχαμε την υποστήριξή τους.»

Στη Γερμανία υπολογίζονται σε τέσσερα εκατομμύρια περίπου οι ομοφυλόφιλοι. Πολλοί απ’ αυτούς τον Αύγουστο του 2001 έσπευσαν να θεσμοθετήσουν τη σχέση τους. Εν τω μεταξύ 15.000 ομοφυλόφιλα ζευγάρια νομιμοποίησαν τη σχέση τους με τη λεγόμενη ‘ληξιαρχική πράξη συμβίωσης’. Δεν είναι μεγάλος αριθμός, πρόκειται για λιγότερο από 1% των ομοφυλοφίλων, γεγονός που καταρρίπτει το βασικό επιχείρημα των δύο χριστιανικών κομμάτων ότι η κοινωνία μας θα αλλάξει ριζικά με τη θέσπιση του γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων και ότι έτσι θα υπονομευτούν τα θεμέλεια της 'κανονικής' ετεροφυλικής οικογένειας.

Ποια είναι τα δικαιώματα που έχουν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια;

Νομικά οι σύζυγοι θεωρούνται συγγενείς, δηλαδή επιτρέπεται να φέρουν το ίδιο όνομα και να παρουσιάζονται οικογενειακά, κοινωνικά και επαγγελματικά ως σύζυγοι. Εάν μάλιστα ο ένας είναι αλλοδαπός ή αλλοδαπή, μπορεί χωρίς πρόβλημα να πάρει άδεια παραμονής και εργασίας. Επίσης επιτρέπεται η υιοθεσία, εάν ο ένας από τους δύο έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο ή σχέση.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ομοφυλοφίλων και Λεσβιών Κλάους Γιέτς υπογραμμίζει πως τα δικαιώματα είναι λιγότερα από εκείνα των ετερόφυλων ζευγαριών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα συνιστά το φορολογικό σύστημα, όπου ενώ επιτρέπεται οι ομοφυλόφιλοι σύζυγοι να έχουν κοινή περιουσία, ο φόρος κληρονομίας είναι τόσο υψηλός, που στην πράξη καθίσταται αδύνατο να κληρονομήσει κάποιος ομοφυλόφιλος ή λεσβία τον σύζυγο ή την σύζυγό τους. Κι αυτό διότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν δικαιούνται διευκολύνσεων σε αντίθεση με τα ετερόφυλα ζευγάρια που τυγχάνουν διευκολύνσεων της τάξεως έως και 500.000 Ευρώ. Δηλαδή το κράτος αντιμετωπίζει ακόμη τους ομοφυλόφιλους συζύγους στο ζήτημα των παροχών και των διευκολύνσεων σα να είναι δύο ξένοι. Οι υποχρεώσεις όμως ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού έναντι του κράτους και της κοινωνίας είναι ίδιες με εκείνες ενός ετερόφυλου ζευγαριού: π.χ. σε περίπτωση διαζυγίου ο οικονομικά ασθενέστερος υποστηρίζεται από τον ή την πρώην σύζυγο, ενώ σε περίπτωση ανεργίας του ενός εκ των συζύγων μετράει και το εισόδημα του άλλου που εργάζεται, πράγμα που σημαίνει ότι ο άνεργος δικαιούται και λαμβάνει λιγότερο επίδομα.

Να σημειώσουμε όμως ότι εκκρεμεί η προσφυγή ομοφυλοφίλων στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Γερμανίας για την φορολογική ισοτιμία ομοφυλόφιλων και ετερόφυλων άτεκνων ζευγαριών. Εάν το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο αποφασίσει υπέρ της φορολογικής ισοτιμίας, όπως έχει ήδη αποφασιστεί σε επίπεδο πρωτοδικείου και διοικητικού εφετείου συγκεκριμένων κρατιδίων, τότε τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια θα απολαμβάνουν όλες τις παροχές και τις διευκολύνσεις που απολαμβάνουν και τα ετερόφυλα άτεκνα ζευγάρια.