Πόσο ευθύνη έχουν ΗΠΑ και ΕΕ για το ενδεχόμενο αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις για το ατομικό πρόγραμμα του Ιράν;

Η επιδείνωση της κατάστασης στις διαπραγματεύσεις για το ατομικό πρόγραμμα του Ιράν σχολιάζεται και σήμερα από τον γερμανικό τύπο.

Die Welt: «Το γεγονός ότι στο Ιράν κατέχουν την εξουσία οι φονταμενταλιστές δεν σημαίνει καθόλου πως οι Ιρανοί τώρα θα αφεθούν σε μια ατομική περιπέτεια. Η κυβέρνηση δεν αποτελείται από ‘κομάντος αυτοκτονίας’, αντίθετα ελπίζει και επιδιώκει να παραμείνει στην εξουσία επί μακρόν, εν ευημερία, εν ασφαλεία και κοινωνική γαλήνη. Όμως ούτε οι επικεφαλής της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να αποδεχθούν μια ‘εθνική υποχώρηση’, την οποία εμπερικλείει η απόρριψη του εμπλουτισμού ουρανίου από τη χώρα τους. Σε ένα σημείο μπορεί το καθεστώς της Τεχεράνης να πέφτει έξω: δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η Κίνα και η Ρωσία θα εμποδίσουν ένα εμπάργκο κατά του Ιράν. Και ένα εμπάργκο θα χτυπήσει κυρίως εκείνους που ψήφισαν τον νέο πρόεδρο του Ιράν, τα κατώτατα κοινωνικά στρώματα των αστικών και αγροτικών περιοχών της χώρας. Ίσως για τον ανώτατο πνευματικό ηγέτη της επανάστασης κάτι τέτοιο να είναι αδιάφορο. Όμως για τον πρόεδρο δεν είναι καθόλου.»

Tageszeitung: «Κύριοι υπεύθυνοι για την επικίνδυνη εξέλιξη στο Ιράν είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ με την τακτική τους: με την πολιτικά λανθασμένη, μη σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και εξ αρχής μη ρεαλιστική απαίτηση για διαρκή αναστολή του εμπλουτισμού ουρανίου. Έτσι οδηγήθηκαν γρήγορα σε αδιέξοδο. Αυτό που τους απομένει τώρα είναι η προοπτική των απειλών, των κυρώσεων και του πολέμου. Επιπλέον ενίσχυσαν και την ομάδα των σκληροπυρηνικών στην Τεχεράνη. Ακόμη όμως είναι δυνατή η αποδυνάμωση της σύγκρουσης εάν οι ΗΠΑ και η ΕΕ αντί με την τακτική τους να αποδυναμώνουν την Συνθήκη Μη διάδοσης Πυρηνικών Όπλων να την ενισχύσουν. Γι’ αυτό έχει κάνει ήδη από τον Ιανουάριο προτάσεις ο Ελ - Μπαραντέι επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας. Και δεύτερον πρέπει οι ΗΠΑ και η ΕΕ να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα τα προβλήματα ασφαλείας που θέτει επί τάπητος το Ιράν: εάν δοθούν εγγυήσεις μη επιθέσεως από τις ΗΠΑ και επιδειχθεί ενδιαφέρον για τη διασφάλιση αποπυρηνικοποιημένης ζώνης στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, που συμπεριλαμβάνει και την καταστροφή των 300 ατομικών κεφαλών του Ισραήλ, τότε θα περάσουν στην αποκλιμάκωση της κρίσης. Διότι όσο απορριπτέα είναι τα ατομικά όπλα του Ιράν, άλλο τόσο είναι και το ατομικό οπλοστάσιο του Ισραήλ.»

Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών στην Ιαπωνία σχολιάζεται ευρέως από τις γερμανικές εφημερίδες, οι οποίες επισημαίνουν βίους παράλληλους Κοϊζούμι – Σρέντερ.

Financial Times Deutschland: «Αυτό που ήταν για τον Σρέντερ ψήφος εμπιστοσύνης, ήταν για τον Κοϊζούμι η απόρριψη της μεταρρύθμισης των ιαπωνικών ταχυδρομείων στην Άνω Βουλή. Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός όμως δεν είναι τόσο κολλημένος στον τοίχο, όσο ο Σρέντερ. Ο Κοϊζούμι υπέκυψε στα ‘συντροφικά μαχαιρώματα’, αλλά στον λαό είναι δημοφιλής, ενώ κατόρθωσε στη θητεία του να αναζωπυρώσει την οικονομία της χώρας. Απομένει λοιπόν να εξουδετερώσει τους κομματικούς του αντιπάλους. Η διάλυση του κοινοβουλίου και η πρόωρη κήρυξη εκλογών αποτελεί απόδειξη ότι ο ενδοκομματικός αγώνας δεν του φθάνει.»

Tageszeitung: «Βίοι παράλληλοι Βερολίνο -Τόκιο. Τόσο για τον Σρέντερ, όσο και για τον Κοϊζούμι μπορεί η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες να αποδειχθεί πολιτική αυτοκτονία. Εφ’ όσον είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο, εάν οι επικείμενες εκλογές στις 11 και στις 18 Σεπτεμβρίου θα οδηγήσουν στην επίλυση των οικονομικών προβλημάτων τις δύο χώρες.»