1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Οι Ελληνοκύπριοι της Γερμανίας...ψηφίζουν: κυρίαρχο το 'όχι' και ο φόβος της παραμονής των τουρκικών στρατευμάτων.

23 Απριλίου 2004

Σήμερα το καλεί η μέρα δεν θα ασχοληθούμε με τους Ελληνες της Γερμανίας, αλλά με τους Ελληνοκύπριους της Γερμανίας. Στο σύντομο λοιπόν ραδιοφωνικό μας χρόνο θα καταγράψουμε την ψήφο των Ελληνοκυπρίων της Γερμανίας που για διάφορους λόγους σήμερα βρίσκονται εδώ και όχι στην Κύπρο με το ψηφοδέλτιο στο χέρι.

https://p.dw.com/p/AvrE
Η πράσινη γραμμή στην Κύπρο.
Η πράσινη γραμμή στην Κύπρο.Εικόνα: AP

Μιλήσαμε με 48 Κυπρίους από διάφορες πόλεις της Γερμανίας, όμως μόνον 20 δέχθηκαν να μιλήσουν μπροστά στο μικρόφωνο της εκπομπής μας, ενώ μπορούμε να χρησιμοποιούμε μόνον 6 απαντήσεις λόγω χρόνου. Ξεκινούμε με την 18χρονη Σοφία Μάρκου από τη Βόννη που λέει όχι στο σχέδιο Ανάν:

"Εγκρίνω την επανένωση, αλλά όχι υπό τους όρους που θέτει το σχέδιο Ανάν, διότι παραχωρεί πάρα πολλά στην τουρκική πλευρά, που είναι απαράδεκτα, γιατί δεν σέβεται τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων. Το 'ναι' για μένα θα έκφραζε την απόλυτη αναγνώριση του ψευδοκράτους, θα χάναμε δηλαδή την ταυτότητά μας, και θα νομιμοποιούσαμε έτσι την τουρκική εισβολή στην Κύπρο."

Λίγο πριν μπεί στο χειρουργείο η γιατρός Μαρία Γέρου, από το Εσσεν, μας λέει από το κινητό:

"Είναι καθαρό ξεπούλημα, εξυπηρετεί συμφέροντα άλλων χωρών και όχι της Κύπρου. Δεν βοηθάει ούτε τους Ελληνοκύπριους, ούτε τους Τουρκοκύπριους. Δεν θα είμαστε πλέον κράτος με οντότητα, αλλά 'κηδεμονευόμενα παιδιά'. Οχι πως είμαι εναντίον μιας λύσης, όλοι θέλουμε την λύση, αλλά όχι αυτήν που μας προτείνουν, συγνώμη, που μας επιβάλλουν".

Ο Αντώνης Κουκουλής, ιδιωτικός υπάλληλος, θα ψήφιζε επίσης όχι, διότι:

"Πρώτα απ' όλα δεν υπάρχει ανάγκη τόσης πίεσης. Γιατί να πιεζόμαστε να βρούμε τώρα μέσα σε 2-3 εβδομάδες μια λύση μόνον και μόνον για να μπούμε στην ΕΕ μαζί με τους Τούρκους; Το σχέδιο Ανάν όπως είναι, είναι πολύ αρνητικό για τους Ελληνοκύπριους. Δεν υπάρχει λόγος να ψηφίσουμε ένα κακό σχέδιο, τόσα χρόνια κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να πιέσει τους Τούρκους για να συμβιβαστούν σε μια λύση. Εκείνο όμως που με απασχολεί είναι το θέμα του τουρκικού στρατού, το οποίο ουσιαστικά μένει άλυτο. Επίσης με ανησυχεί ότι υπογράφουμε έτσι πως θέλουμε τους Τούρκους στην ΕΕ χωρίς κανένα άμεσο όφελος για τους Κυπρίους και τέλος θα μετέχουμε σε μια συνομοσπονδία 50% που σημαίνει ότι θα αδρανεί το κράτος, διότι θα έχουμε πάντα διαφορές."

Η Ελενα Οικονόμου, τραπεζικός υπάλληλος, καθ' οδόν για το σπίτι της λέει κι εκείνη όχι, γιατί φοβάται:

"Γιατί αν και το σχέδιο έχει πολύ σωστές, όχι δίκαιες, αλλά σωστές προσεγγίσεις με φοβίζει η ανασφάλεια που υπάρχει κατά πόσον θα μπορούν όλα αυτά να υλοποιηθούν στα δεδομένα χρονοδιαγράμματα. Με φοβίζει ότι θα μείνει ο τουρκικός στρατός, τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και θα έχει την επίβλεψη και για τα δυο μέρη. Με φοβίζει γιατί όλες οι διεθνείς οργανώσεις και κυρίως ο ΟΗΕ δεν είναι διατεθειμένες να μας δώσουν εγγυήσεις. Με φοβίζει ότι αυτό το σχέδιο τονίζει τις διαφορές μας, αν και πιστεύω ότι μπορούμε σε 9-10 χρόνια να είμαστε σαν ένας λαός με διαφορετική γλώσσα και θρησκεία."

Ο Σταύρος Αγγελίδης, εστιάτορας από το Μιλχάιμ του Ρουρ, είναι της γνώμης ότι παραχωρούνται πάρα πολλά στους Τουρκοκύπριους γι' αυτό λέει κι αυτός όχι στο σχέδιο Ανάν:

'Δίνουμε στην Τουρκία την ευκαιρία τώρα να 'πιάσει' όλη την Κύπρο. Θέλουμε φυσικά την ένωση με τους Τουρκοκυπρίους, αλλ' όχι να μην μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι στην πατρίδα μας. Θέλουν να είναι στην ΕΕ, τότε θα πρέπει να αποχωρήσει ο στρατός από τα κατεχόμενα για να ζήσουμε ειρηνικά και αγαπημένα."

Τέλος κλείνουμε με την κ. Νέλλυ Τσουγιοπούλου, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μίνστερ και ιδρυτικό μέλος του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας, που κατάγεται από την Αμμόχωστο και μας δηλώνει: 'εγώ θα ψήφιζα ναι':

"Καταλαβαίνω τις αντιρρήσεις των συμπατριωτών μου, αλλά από την άλλη θάθελα να το ξεπεράσουμε και να τελειώσει αυτό το ζήτημα. Και ανησυχώ για τους Ευρωπαίους. Περίμενα απ' αυτούς ότι θα άφηναν το ζήτημα της επίλυσης ανοιχτό. Φαίνεται όμως ότι φοβούνται πως θα έχουν δυσκολίες και έτσι το απαιτούν. Για μένα παρ' όλο που υποφέραμε, οι γονείς μου ήταν στα κατεχόμενα και ήρθαν μετά. Είμαι από την Αμμόχωστο, το 'ναι' το βλέπω όχι μόνον ως ένωση με τους Τουρκοκύπριους, αλλά και ως ένωση με την Ευρώπη. Νομίζω μάλιστα ότι η Κύπρος έχει να επωφεληθεί αρκετά από την ένταξη, γι' αυτό δεν θα έπρεπε να μπει με αρνητικούς όρους δηλαδή δεν θάπρεπε να κάνει κακήν εντύπωση."

Βιβή Παπαναγιώτου