«Μάχη με τη λάσπη» στη Μάνδρα

Στις δραματικές στιγμές που βιώνουν οι κάτοικοι της Μάνδρας μετά τις φονικές πλημμύρες εστιάζει ανταπόκριση της Tagesspiegel από την Αθήνα. Η εφημερίδα του Βερολίνου κάνει λόγο για «μάχη με τη λάσπη», περιγράφοντας το σκηνικό καταστροφής που καταγράφεται στη συγκεκριμένη περιοχή της δυτικής Αττικής και επιχειρώντας να αναζητήσει τους λόγους που οδήγησαν στην τραγωδία.

«21 νεκροί έχουν εντοπιστεί μετά την καταστροφική πλημμύρα πριν από μία εβδομάδα. Κανείς στη Μάνδρα δεν πιστεύει ότι αυτός θα είναι ο τελικός απολογισμός των θυμάτων. Μυρίζει ψυχρή, φρέσκια γη, περιφράξεις είναι μέσα στην υγρασία. Πάνω στην καφεκόκκινη λάσπη, που δεν λέει να εξαφανιστεί από τους δρόμους, γλιστράει ένας μοτοσυκλετιστής. Η μηχανή μουγκρίζει για λίγο και μετά επικρατεί πάλι ησυχία. Κάτοικοι της περιοχής σπεύδουν να βοηθήσουν. Όλοι τους φορούν λαστιχένιες μπότες», περιγράφει ο γερμανός ανταποκριτής.

Το δημοσίευμα εστιάζει στο πλήθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πληγείσα περιοχή και φιλοξενεί δηλώσεις του εκτελεστικού γραμματέα του Δήμου Μάνδρας-Ειδυλλίας Στάθη Ραγκούση, ο οποίος τονίζει ότι ήταν θετική συγκυρία το γεγονός ότι η πλημμύρα ξεκίνησε το νωρίς το πρωί. Όπως λέει, «τα σχολεία ήταν ακόμη κλειστά και τα παιδιά δεν κυκλοφορούσαν ακόμη στους δρόμους. Σε διαφορετική περίπτωση θα θρηνούσαμε εκατοντάδες θύματα». Ο Στάθης Ραγκούσης εκτιμά ότι ακόμη κι αν ο δήμος διέθετε καλύτερο σύστημα απορροής υδάτων, θα ήταν αδύνατο να αντεπεξέλθει σε αυτές τις ποσότητες νερού.

Η καταστροφή ήταν θέμα χρόνου

Το δημοσίευμα επισημαίνει όμως ότι γεωλόγοι και αρχιτέκτονες στην Ελλάδα έχουν διαφορετική άποψη. «Ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής Αρχιτεκτονικής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, παρουσίασε αυτήν την εβδομάδα ένα πολεοδομικό σχέδιο από το 2003. Τότε, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, το δημοτικό συμβούλιο της Μάνδρας αποφάσισε να επεκτείνει μαζικά τη βιομηχανική ζώνη πιο κοντά στους πρόποδες του όρους Πατέρας, κάτω από το οποίο βρίσκεται ο μικρός δήμος. Δύο κατά κύριο λόγο ξηρές κοίτες ποταμών αποκόπηκαν και εν μέρει τσιμεντοποιήθηκαν. Το υπουργείο Περιβάλλοντος συμφώνησε. Ήταν χρόνια ακμής στην Ελλάδα. Ο δήμος απέκτησε νέες θέσεις εργασίας. Οποιοσδήποτε στη Μάνδρα, εφόσον ήθελε, γνώριζε αυτήν την αλλαγή του πολεοδομικού σχεδίου. Σήμερα η πόλη μέσα στη λάσπη, μισή ώρα μακριά από την Αθήνα, γίνεται σύμβολο κερδοσκοπίας και κρατικής αποτυχίας».

Η ανταπόκριση επισημαίνει ότι ειδικοί στην Ελλάδα τονίζουν ότι το ερώτημα δεν ήταν εάν θα συνέβαινε μια τέτοια καταστροφή στη Μάνδρα, αλλά το πότε θα γινόταν. «Ο γεωλόγος Ευθύμιος Λέκκας, εξειδικευμένος στη διαχείριση φυσικών καταστροφών, εκτιμά ότι υπάρχουν 300 ζώνες υψηλού κινδύνου. Ένα μεγάλο μέρος αυτών βρίσκεται στην Αττική, γύρω από την Αθήνα, όπου ζουν οι μισοί των δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων», υπογραμμίζει η Tagesspiegel.

Η κρίση ζωντάνεψε την street art της Αθήνας

Στην εξαιρετική άνθηση που σημείωσε η τέχνη του δρόμου στην ελληνική πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια αναφέρεται ανταπόκριση του ειδησεογραφικού δικτύου n-tv. Όπως σημειώνει στην ιστοσελίδα του (n-tv.de), η σοβαρή οικονομική κρίση στην Ελλάδα πλήττει αισθητά και την Αθήνα. Ωστόσο παρά τη δυσχερή κατάσταση -ή ειδικά εξαιτίας αυτής- η αθηναϊκή καλλιτεχνική σκηνή ανακαλύπτει τον εαυτό της εκ νέου. Κατά κύριο λόγο ανθεί η street art».

«"Κάθε πρόσοψη εγκαταλειμμένου κτηρίου είναι για εμάς ένας καμβάς", λέει ο Cacao Rocks. Αυτός έχει αφήσει τα ίχνη του σε πολλούς τοίχους – είναι ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες γκραφίτι στην Αθήνα. Όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι ο μόνος. Η οικονομική και εν συνεχεία η προσφυγική κρίση έκαναν την ελληνική πρωτεύουσα να εξελιχθεί σε σημείο συνάντησης της διεθνούς street art σκηνής, λέει. Το κέντρο της πόλης με όλα τα άδεια μαγαζιά και τις πολυκατοικίες αλλά και τα χαμηλά ενοίκια προσέλκυσε καλλιτέχνες και τους έδωσε χώρο να πειραματιστούν», γράφει το δημοσίευμα.

Το n-tv σημειώνει ότι στο αποκορύφωμα της κρίσης τα γκραφίτι έγιναν μέσο έκφρασης «της εξαθλίωσης, της απογοήτευσης και της οργής των Ελλήνων, τις οποίες μετέφεραν μέσω των ΜΜΕ σε όλον τον κόσμο. Καλλιτέχνες του δρόμου όπως οι iNO, Lotek, Cacao Rocks και WD, έγιναν έτσι επώνυμοι και αξιοποιούν το γεγονός ότι έχουν γίνει γνωστοί προκειμένου να εικονογραφήσουν την καθημερινότητα της σημερινής Ελλάδας. Στο μεταξύ τα έργα τους έχουν γίνει πιο πολύχρωμα και φουτουριστικά», παρατηρεί το δημοσίευμα, επισημαίνοντας ότι η αθηναϊκή street art τραβά πλέον και το ενδιαφέρον των ξένων τουριστών που επισκέπτονται την ελληνική πρωτεύουσα.

Άρης Καλτιριμτζής