Καλώς ήρθες 2021!

Τέτοιες στιγμές προσφεύγει κανείς στο προσωπικό του ημερολόγιο μνήμης που σφραγίστηκε φέτος από την πανδημία. Όταν όλα ξεκίνησαν ήταν άνοιξη, σήμερα έχουμε χειμώνα. Λίγες ώρες μας χωρίζουν από τον νέο χρόνο.

Προσφεύγουμε, γιατί νιώθουμε την ανάγκη ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του να το ευχαριστήσουμε που απλά μας “άκουσε” αυτή τη δύσκολη χρονιά. Ακουμπήσαμε την αγωνία για την πανδημία. Μοιραστήκαμε τον θαυμασμό για όσους, γνωστούς και άγνωστους, τα έβαλαν μαζί της οργώνοντας θαλάμους Covid-19 και εντατικές. Για όσους γνωστούς και άγνωστους, έτειναν χέρι βοήθειας για να απαλύνουν αγωνίες, ανασφάλειες που αφήνει πίσω της αυτή η χρονιά. Τι απέμεινε; Όχι μόνο καινούργιες λέξεις, όπως το lockdown, νέοι τρόποι συμπεριφοράς στην καθημερινότητά μας, όπως η κοινωνική απόσταση, εξελιγμένοι τρόποι εργασίας, όπως η τηλεργασία.

Δεν προσθέσαμε στις μίνιμαλ ενδυματολογικές επιλογές – υποχρεωτικά – μόνο τη μάσκα. Προσθέσαμε τη γνώση του πόσο κοντά έφεραν αυτοί οι μήνες τους ανθρώπους. Και τη βεβαιότητα ότι τίποτα δεν είναι πιο αβέβαιο από την ίδια τη ζωή. Αυτό εξάλλου είναι κομμάτι της γοητείας της.

Αφήνοντας πίσω τα κουρέλια της ανθρώπινης έπαρσης, ας τιμήσουμε το πνεύμα της ημέρας με κάτι το πιο γιορταστικό για να ευχαριστήσουμε το 2020, που φώτισε πτυχές που είχαμε ξεχάσει. Είδαμε πιο καθαρά παρά ποτέ τα προσωπικά μας όρια, αναθεωρήσαμε προτεραιότητες, εκτιμήσαμε με τρόπο ουσιαστικό τη δήθεν βαρετή καθημερινότητα. Βυθομετρήσαμε απόψεις. Ανακαλύψαμε πάλι αξίες θαμπωμένες από τον χρόνο. Και το πιο σημαντικό, που μας αφήνει ως παρακαταθήκη η χρονιά: Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Για όλα αυτά και πολλά άλλα, ίσως να είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να ευχαριστήσουμε το 2020.

Και να καλωσορίσουμε το 2021 στη ζωή μας, σε αυτήν τη μαγευτική πορεία στον αέναο κύκλο ζωής….

Ειρήνη Αναστασοπούλου