Διεθνές διεπιστημονικό συνέδριο στην Ουάσιγκτον: Φρούδες ακόμα οι ελπίδες για έγκαιρη πρόβλεψη των σεισμών

Επ΄αυτού ειδικοί και αρμόδιοι δεν έχουν αμφιβολία. Ωστόσο: αυτό, που δεν μπορούν να προβλέψουν τα επιστημονικά εργαλεία είναι η ένταση του σεισμού, αυτό είναι βεβαίως και το καθοριστικό για τις καταστροφές που θα προκληθούν.

Στο θέμα αυτό οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια, όπως φάνηκε και στο παγκόσμιο διεπιστημονικό συνέδριο, το μεγαλύτερο του είδους, που ολοκληρώθηκε προχθές στην Ουάσιγκτον η Αμερικανική Εταιρεία Προώθησης των Επιστημών. Κυρίως μετά το τελευταίο καταστροφικό τσουνάμι, το αίτημα για καλύτερη πρόγνωση σεισμών έγινε όλο και πιο έντονο, αλλά ο Τhomas Jordon από το πανεπιστήμιο της νότιας Καλιφόρνιας ξεκίνησε με την κακή είδηση: τουλάχιστον για μεγάλο διάστημα δεν μπορούμε να υπολογίζουμε με προγνώσεις: "Το ερώτημα είναι: μπορεί κανείς να προβλέψει ένα σεισμό; Εξ όσων γνωρίζουμε σήμερα, δεν υπάρχουν συμβάντα, που να προαναγγέλουν ένα σεισμό", σημειώνει ο δρ. Jordon.

Οι σεισμογράφοι είναι στο μεταξύ εξαιρετικά αυαίσθητοι, τα δεδομένα των δονήσεων συγκεντρώνονται και αξιολογούνται αποτελεσματικά από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μικρές δονήσεις, λέει ο Jordon μπορούν να προβλεφθούν μέχρι και 24 ώρες πριν εκδηλωθούν. Αλλά η γή δεν αποκαλύπτει όλα τα μυστικά της. Και κυρίως πότε ένας σεισμός αποκτά καταστροφική δυναμική. "Κατά τα φαινόμενα, η αφετηρία για μικρούς και μεγάλους σεισμούς είναι η ίδια. Το πρόβλημά μας όμως δεν είναι να προβλέψουμε πότε αρχίζει ένας σεισμός, αλλά πότε τελειώνει", εξηγεί ο δρ. Jordon. Με άλλα λόγια: είναι αδύνατο να προβλεφθεί, πότε ένας σεισμός ξεπερνάει το στάδιο μιας υπόγειας δόνησης και ισοπεδώνει πόλεις και χωριά. Αυτό το διαπιστώνουν και οι σεισμολόγοι αφού έχει συντελεστεί.

Και η συμβολή της επιστήμης; Σήμερα εκφράζεται με δύο τρόπους, λέει ο David Applegate της εθνικής γεωλογικής υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρώτον, προσδιορίζοντας τις περιοχές υψηλού κινδύνου και με χρονικό ορίζοντα δεκαετιών να υπολογίσουμε την πιθανότητα ενός ισχυρού σεισμού. Η δεύτερη πτυχή είναι ο περιορισμός των ζημιών: "Δεν προσδιορίζουμε μόνον τον τόπο και την ένταση ενός σεισμού, αλλά δίνουμε στα επιτελεία διαχείρισης κρίσεων και στις υπηρεσίες μεταφορών έναν ακριβή σεισμολογικό χάρτη. Ετσι μπορούν να ξέρουν πού και ποιός χρειάζεται βοήθεια".

Οι σεισμολόγοι πάντως συνεχίζουν να αφουγκράζονται τα μηνύματα που στέλνει η γη. Κυρίως στα σημεία που οι πλάκες συγκρούονται στις ακτές του ειρηνικού στη βορειοδυτική Αμερική και την Ιαπωνία, τα μηχανήματα καταγράφουν ρυθμικούς ήχους. Σημαίνουν ίσως κάτι; Σίγουρα. Τί ακριβώς όμως, αυτό παραμένει ακόμη αίνιγμα.