Γερμανικές επιρροές στο έργο του Πικάσο
Το Μουσείο Πικάσο στη Μάλαγα ερευνά σε μια νέα ειδική έκθεση τη σχέση του Πικάσο με τη Γερμανία. Αν και ο ίδιος δεν επισκέφθηκε ποτέ τη χώρα, πολλές πτυχές της γερμανικής τέχνης επηρέασαν το έργο του.
Μια ιδιαίτερη σχέση
Ο Πάμπλο Πικάσο είναι ίσως η πιο εβληματική φιγούρα του εικοστού αιώνα στον χώρο των εικαστικών. Μολονότι δεν επισκέφθηκε ποτέ τη Γερμανία, η χώρα αυτή επηρέασε έντονα την καλλιτεχνική του δημιουργία. Με τη στήριξη κυρίως γερμανών συλλεκτών και επιμελητών εκθέσεων κατάφερε να γίνει γνωστός σε Γερμανία και Γαλλία. Χωρίς τη γερμανική στήριξη δεν θα μπορούσε να είχε πάει στο Παρίσι.
Κανβάιλερ και Πικάσο
Ο γερμανός γκαλερίστας Ντάνιελ Χένρι Κανβάιλερ βρίσκεται πίσω από το «εμπορικό» ξεκίνημα του Πικάσο. Όταν ο Πικάσο ζωγράφιζε το 1907 τις «Δεσποινίδες της Αβινιόν», είχε την οικονομική στήριξη του Κανβάιλερ, ο οποίος από νωρίς πίστεψε στη μεγαλοφυία του νεαρού Πικάσο. Με το θεωρητικό του κείμενο «Ο δρόμος προς τον κυβισμό» έκανε γνωστό τον Πικάσο παγκοσμίως.
Πρώτη έκθεση στην Κολωνία το 1912
Εν έτει 1912 το Μουσείο Βάλραφ Ρίχαρντς της Κολωνίας παρουσιάζει για πρώτη φορά 22 ανατρεπτικά έργα του Πάμπλο Πικάσο σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα. Η χρηματοδότηση της έκθεσης έγινε από τον Κανβάιλερ και τον επίσης συλλέκτη Άλφρεντ Φλεχτχάιμ. Ο τοπικός τύπος έγραψε κακές κριτικές, αμφισβητώντας την καλλιτεχνική αξία των anant garde έργων του Πικάσο.
Μετάβαση στη σύγχρονη τέχνη
Το πρώτο κυβιστικό πορτρέτο που ζωγράφισε ο Πικάσο στο Παρίσι το 1908 σηματοδοτεί τη μετάβαση στη σύγχρονη τέχνη. Παράλληλα την ίδια εποχή στο Παρίσι βρίσκεται και η γερμανίδα ζωγράφος Πάουλα Μόντερζον Μπέκερ, η οποία επίσης θεωρείται πρωτοπόρος του κυβισμού. Τα έργα των δύο εικαστικών θεωρούνται κομβικής σημασίας για την κατανόηση των απαρχών της σύγχρονης τέχνης.
Η γοητεία της παρθένας γης
Όταν ο Πικάσο ασχολήθηκε το 1905-1906 με θέματα από την Αφρική, ένας κύκλος εικαστικών στη Δρέσδη κινούνταν επίσης στο ίδιο εικαστικό πλαίσιο. Την ώρα που ο ίδιος πάντρευε τον εξωτισμό με τον κυβισμό, στη Δρέσβη έμπαιναν τα θεμέλια για τη γέννηση του γερμανικού εξπρεσιονισμού.
Ματιά στη φύση
'Οπως ο εικαστικός κύκλος της Δρέσδης έτσι και ο Πικάσο εμπνεύσθηκε από τη φύση. Αγαπημένο θέμα εκείνη την εποχή στα έργα των εξπρεσιονιστών αλλά και του Πικάσο ήταν η αναπαράσταση λουόμενων στην άμμο, συνήθως σε εξωτικά τοπία. Ο Πικάσο έδινε περισσότερη έμφαση στον ουρανό, ανοίγοντας νέους δρόμους στην εικαστική του αναπαράσταση.
Οι ερωμένες ως μοντέλα
Εκτός από τον Πικάσο και ο γερμανός Μαξ Μπέκμαν συνήθιζε να απεικονίζει τολμηρά πορτρέτα γυναικών, συνήθως ερωμένων του, όπως η «Νάιλα» (1934). Τα έργα των δύο εκτίθενται σε αντιπαραβολή στη Μάλαγα. Παρά τις διαφορές, οι ομοιότητες στην επιλογή των μοτίβων είναι εμφανείς.
Αγάπη για τη γερμανική Αναγέννηση
Ο Πικάσο θαύμαζε τα έργα γερμανών αναγεννησιακών όπως του Ντύρερ, του Κράναχ και του Γκρούνεβαλντ, ενώ είχε μελετήσει σε βάθος τη γερμανική ιστορία της τέχνης. Η θρησκεία αποτελούσε κεντρικό θέμα σε πολλά έργα του. Στο Μουσείο Πικάσο παρουσιάζονται 55 σκίτσα του εμπνευσμένα από τη σκηνή της Σταύρωσης στο ιερό του Ιζενχάιμερ της Αλσατίας, με έντονες επιρροές από τη γερμανική Αναγέννηση.