Απολογισμός της γερμανικής αποστολής στην Ολυμπιάδα: εν μέρει απογοητευτικός, εν μέρει εξαιρετικός.

Ποια ήταν όμως η ατμόσφαιρα των αγώνων; Ο Μάνφρεντ φον Ριχτχόφεν, Πρόεδρος της Γερμανικής Αθλητικής Ομοσπονδίας ανέφερε:
«Η ατμόσφαιρα πιστεύω ότι ήταν καλή, αν και διαπίστωσα, όπως και αρκετοί άλλοι, ότι σε ορισμένα αθλήματα οι κερκίδες ήταν άδειες. Μπορούμε όμως να παραπονεθούμε μόνο για το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες χωρίς να είναι απαραίτητο έδειξαν τη μεγάλη τους συμπάθεια στους δύο ντοπαρισμένους αθλητές».

Η κατάκτηση μεταλλίων είναι εξαιρετικά σημαντική για κάθε χώρα και κυρίως για τις αναπτυσσόμενες χώρες, διότι έτσι μπορούν να αναβαθμιστούν στα μάτια της διεθνούς κοινότητας συνεχίζει ο Γερμανός αθλητικός παράγοντας:

«Εάν αναλογιστείτε ότι τα μετάλλια αποτελούσαν αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης στην εποχή του κομμουνισμού, ότι η πολιτική στον τομέα του αθλητισμού αποτελούσε ύψιστη προτεραιότητα στις κομμουνιστικές χώρες και σε χώρες με άλλα ολοκληρωτικά καθεστώτα όχι μόνο στη σύγχρονη εποχή, αλλά και στην εποχή του ναζισμού, τότε βλέπετε ότι τα μετάλλια, και οι αθλητές προσφέρονταν για πολιτική εκμετάλλευση, για να προσελκύσουν την προσοχή της διεθνούς κοινότητας. Κοιτάξτε τι ικανούς ανθρώπους έχω, πόσο πετυχημένοι είναι, πόσο καταπληκτική είναι η απόδοση των πολιτών μου. Πιστεύω όμως ότι εφόσον πλέον συνυπάρχουμε ειρηνικά αυτό που μετρά είναι η επιτυχία. Κανείς δεν θέλει να είναι τελευταίος, όλοι θέλουν να κολυμπάνε στα μετάλλια ακόμη και στις αποκαλούμενες καπιταλιστικές χώρες».

Δηλαδή με λίγα λόγια ο αριθμός των μεταλλίων αντανακλά και την συνολική επίδοση ενός πολιτικού συστήματος;
«Έτσι νομίζουν πολλοί», συνεχίζει ο Ρίχτχόφεν «και οι πολίτες κάπως έτσι το αντιλαμβάνονται. Ακούν συνέχεια ότι αφού κερδίσατε τόσα μετάλλια, άρα είστε πολύ ικανοί. Ή από την άλλη πλευρά ακούτε ότι είστε αποτυχημένοι, αφού σε ορισμένα αθλήματα δεν τα πήγατε καθόλου καλά. Αυτό πιστεύουν αρκετοί Γερμανοί. Το γεγονός της μεγάλης απογοήτευσης της κοινής γνώμης από την επιστροφή του χρυσού μεταλλίου στην περίπτωση της αθλήτρια του ιππικού τρίαθλου δείχνει τη μεγάλη σημασία που δίνουν οι πολίτες μας στα μετάλλια».

Οι ΗΠΑ και η Κίνα είναι οι μεγάλες δυνάμεις του παγκόσμιου αθλητισμού, ενώ την μεγάλη έκπληξη έκαναν χώρες όπως η Αυστραλία, η Ιαπωνία και η Γαλλία. Η Γερμανία κατατάχθηκε τελικά στην 6η θέση από πλευράς αριθμού μεταλλίων, μια σχετικά άσχημη κατάταξη για τη χώρα που ήταν 5η το 2000 στο Σίδνεϋ και 3η στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης:

«Πρέπει να θέσουμε τα πράγματα για μια άλλη φορά στη σωστή βάση. Το τελικό αποτέλεσμα της γερμανικής ολυμπιακής ομάδας είναι εν μέρει εξαιρετικό εν μέρει απογοητευτικό. Θα πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις αφού υπάρξει συνολική ανάλυση των αποτελεσμάτων και αλλαγή των στόχων που θα θέσουμε για το μέλλον. Πρέπει με απόσταση να γίνουμε το καλύτερο έθνος στην αθλητική Ευρώπη. Νομίζω ότι προς το παρόν δεν είμαστε σε θέση να φτάσουμε τις επιδόσεις των ΗΠΑ και της Κίνας. Θα έχουμε επίσης μεγάλες δυσκολίες με την Αυστραλία. Αλλά στην Ευρώπη πρέπει να γίνουμε το νούμερο ένα».