1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله
اجتماعیآلمان

آلمان؛ از باجه‌های تلفن همگانی تنها خاطرات می‌مانند

۱۴۰۱ آبان ۲۴, سه‌شنبه

برای بسیاری باجه‌های تلفن همگانی باری نوستالژیک دارد؛ صف‌های طولانی، فرصت کم حرف زدن و جستجوی سکه. در آلمان قرار است تمامی این باجه‌ها برچیده شوند و به تاریخ و موزه بپیوندند. علاقمندان البته می‌توانند آنها را بخرند.

https://p.dw.com/p/4JYfO
عکس: Schoening/Bildagentur-online/picture alliance

امروزه برای تماس گرفتن با دیگران از طریق تلفن، لازم نیست شال و کلاه کرد و خود را به نزدیک‌ترین باجه تلفن همگانی رساند و گاهی دقیقه‌ها در صفی که در برابر آن تشکیل شده، منتظر ایستاد. حالا بیشتر مردم یک گوشی همراه در جیبشان است و کافی است برای برقراری تماس، اراده کنند. زمان زیادی می‌گذرد از آن دورانی که باجه‌های تلفن بخشی از تصویر جدانشدنی بسیاری شهرها و روستا بودند.

در آلمان هم به زودی آخرین باجه‌های تلفن به تاریخ می‌پیوندند. برای بیشتر شهروندان آلمانی که کمتر از ۳۰ سال سن دارند، تعریف کردن از اودیسه یافتن باجه تلفن و سکه و انتظار در صف و ... قابل تصور نیست. اما کم نیستند شهروندانی که بسیاری خاطره‌های تلخ و شیرین از این تلفن‌های همگانی دارند.

قرار است در آلمان ۲۱ ام ماه نوامبر (۳۰ آبان) تمامی ۱۲ هزار باجه تلفن همگانی که با سکه کار می‌کنند، غیرفعال شوند. خبری که شرکت مخابرات آلمانی تله‌کوم مستقر در شهر بن، منتشر کرده است.

اما پایان داستان باجه‌های زردرنگ آلمان قرار است در ماه ژانویه نوشته شود که بنا بر خبر تله‌کوم، باجه‌هایی که با کارت‌ کار می‌کنند هم غیرفعال شده و به این ترتیب امکان برقراری تماس در باجه‌های تلفن عمومی دیگر وجود نخواهد داشت.

پایان داستان ۱۴۲ ساله باجه تلفن همگانی در آلمان

برپایی نخستین باجه برمی‌گردد به سال ۱۸۸۱ در شهر برلین؛ یا آنطور که آن زمان می‌گفتند، کیوسک گفت‌وگو از راه دور.

شمار این باجه‌های تلفن همگانی در اواسط دهه ۹۰ میلادی به اوج خود رسید. در این زمان شرکت تله‌کوم بیش از ۱۶۰ هزار باجه تلفن در سراسر کشور، از مراکز خرید گرفته تا مناطق مسکونی یا کنار جاده برپا کرده و اداره می‌کرد.

برای چندین دهه شهروندان آلمان با این جمله نقش بسته بر روی باجه‌ها آشنا بودند که "کوتاه حرف بزن"، یا "خلاصه بگو" یا با اشاره به جمعیت منتظر در صف؛ "ملاحظه دیگران را هم بکن!"

دویچه وله را در تلگرام دنبال کنید

اما پای موبایل که به زندگی روزمره بازشد، این باجه‌ها مانند بسیاری وسایل دیگر، مثل دوربین و ساعت به وسایلی زائد تبدیل شدند که موبایل می‌توانست به تنهایی جای همه آنها را پر کند.

شرکت مخابرات آلمان می‌گوید، تا برچیده‌شدن آخرین اتاقک تلفن همگانی و تلفن‌های همگانی بدون حفاظ در این کشور هنوز به دوسالی زمان نیاز است (تا سال ۲۰۲۵). برچیده شدن این باجه‌ها به گفته تله‌کوم به معنای صرفه جویی در برق هم هست؛ به طور متوسط ۵۰۰ تا ۱۲۵۰ کیلووات ساعت در سال.

سینما و هالیوود و نوستالژی و تلفن همگانی

نوستالژی پیوند خورده با تلفن‌های عمومی اما شاید به فیلم‌های سینمایی دهه‌های گذشته هم بی‌ارتباط نباشد. کم نیستند فیلم‌های مشهوری که در آن‌ها قهرمان داستان در باجه تلفن با کسی تماس می‌گیرد یا قراری برای تماس می‌گذارد.

یک باجه تلفن همگانی که تبدیل به کتابخانه شده
بسیاری با تغییر کاربری هنوز از این باجه‌ها استفاده می‌کنند؛ مثل این یکی که کتابخانه‌ای کوچک شده است.عکس: Torsten Sukrow/SULUPRESS.DE/picture alliance

هیچکاک یکی از کارگردانانی است که به گونه‌ای نمادین از این وسیله در فیلم‌هایش بهره گرفته. در دهه ۶۰ میلادی در فیلم ترسناک پرندگان، ملانی، شخصیت داستان (با بازی تیپی هدرن) در صحنه‌ای در ابتدای فیلم به پرندگان در قفس نگاه می‌کند. و سپس در ادامه داستان با حمله پرنده‌ها در باجه تلفنی که خود به مثابه قفس است، گیر می‌افتد.

دویچه وله را در اینستاگرام دنبال کنید

هرچند جوانان و کودکان امروزه هیچ خاطره‌ای با این باجه‌ها ندارند اما کم نیستند بزرگسالان و میانسالانی که دیدن تلفن‌های عمومی برایشان نوستالژیک است. برای این دسته هم فکری شده؛ علاقمندان می‌توانند در موزه ارتباطات فرانکفورت به دیدن بیش از ۵۰ دستگاهی که به گونه‌ای با تلفن عمومی در ارتباط هستند بروند.

۵۰۰ یورو بدهید و کیفش را ببرید!

اما جالب اینجاست که بنا بر گزارش تله‌کوم این باجه‌های از کار افتاده که حالا قرار است از خاطره شهرها هم پاک شوند هنوز طرفداران زیادی دارند که آنها را می‌خرند و گاه با تغییر خلاقانه کاربری، از آنها به عنوان قفسه کتاب، کیوسک فروش بستنی یا  مینی استودیوی ضبط صدا استفاده می‌کنند.

یکی از سخنگویان این شرکت می‌گوید، در انباری مرکزی در نزدیکی شهر پتسدام آلمان همگی باجه‌های زردرنگ به فروش رسیده‌اند. آنچه باقیمانده باجه‌های صورتی رنگ (رنگ معرف تله‌کوم) هستند که می‌توان با پرداخت تقریبا ۵۰۰ یورو صاحب یکی از آنها شد. البته خودتان باید زحمت حمل و نقل این باجه تقریبا ۳۰۰ کیلویی را بکشید.