روز جهانی پیکنیک به روایت تصویر
هجدهم ژوئن روز جهانی پیکنیک است. واژه پیکنیک و پیکنیک رفتن چه زمانی ابداع شده است؟ یک پیکنیک دونفره در لندن، برلین یا نیویورک چقدر خرج برمیدارد؟ گرانترین و ارزانترین شهرها برای پیکنیک کدام هستند؟ در اینجا ببینید:
از دیرباز با گرم شدن هوا و روئیدن گلها و سبزهزارها، میل به گشت و گذار به همراه صرف غذا هم در بین انسانها افزایش مییافته است. یونانیها به آن "اِرانوس" (Eranos) و رومیها به آن "پراندیوم" (Prandium) میگفتند. در بسیاری از فرهنگها گرچه این کار انجام میشد، اما تا قرنها برای رفتار "بیرون رفتن به همراه صرف اندکی غذا" واژهای وجود نداشت.
در اکثر منابع به نام تونی ویلیس (Tony Willis)، نویسنده فرانسوی اشاره شده که برای نخستین بار در سال ۱۶۹۲ از واژه "پیک نیک" (pique-nique) استفاده کرد. این ترکیب از دو واژه "piquer" نوک زدن و "nique" کوچک تشکیل شده است.
انگلیسیها هم واژه پیک نیک را متعلق به خود میدانند و طبق اسناد معتقدند که لرد چسترفیلد در سال ۱۷۴۸ در نامهای به پسر خود از یک جمع به عنوان "picnic" یاد میکند. البته باید گفت که با همین معنی و مفهوم در زبان سوئدی نیز در سندی که مربوط به سال ۱۷۳۸ است واژه پیکنیک به کار رفته است. (عکس: تابلو پیکنیک، اثر کارل اشپیتزوگ تقریبا ۱۸۶۴ کشیده شده است)
برگزاری پیکنیک در قرن نوزدهم در دوران سلطنت ملکه ویکتوریا، بخصوص در بین اشراف در بریتانیا از محبوبیت زیادی برخوردار شد. پیکنیک هنوز هم در بریتانیا، نوعی رسم اجتماعی به شمار میرود که بخصوص در جنب رقابتهای سوارکاری و یا تنیس ویمبلدون برگزار میشود.
واژه پیکنیک در دهههای اخیر وارد زبان فارسی شده. علیرغم اینکه ژاپنیها هم قرنهاست بخصوص در جشن شکوفههای گیلاس، پیکنیک برگزار میکنند اما واژه "پیکونیکو" در دهههای اخیر به زبان آنها راه یافته است.
این اثر پیکنیک به سبک ژاپنی زیر شکوفههای گیلاس را روایت میکند و آن را کاواهارا کایگاه (Kawahara Keiga) ، نقاش ژاپنی در اوایل قرن نوزدهم میلادی با قلم و جوهر رنگی روی زمینهای ابریشمی آفریده است.
باربارا کلم (Barbara Klemm) عکاس آلمانی از هنرمدانی است که بخشی از فعالیتهای خود را به تهیه عکسهایی با سوژه "پیکنیک" اختصاص داده است. در نمایشگاه "وقت پیکنیک" که سالها پیش در فرانکفورت برگزار شد، عکسهای گوناگونی از این عکاس به نمایش گذاشته شدهاند، از جمله این عکس تماشایی که در سال ۱۹۸۵ میلادی در پکن گرفته شده است.
"روز مردگان" از تعطیلات مهم در مکزیک محسوب میشود. مکزیکیها که در این روز یاد ازدسترفتگان خود را گرامی میدارند، ضیافت پیکنیک خود را بر سر گور عزیزانشان برگزار میکنند. فلیکس پستمر (Felix Pestemer)، نقاش معاصر آلمانی این رسم را در اثری که در سال ۲۰۱۲ خلق کرده، به تصویر کشیده است.
با گسترش شهرها و ایجاد فضاهای سبز در درون آنها پیکنیک به امری فراگیر تبدیل شد. کیفهایی با لوازم و ظروف مخصوص غذاخوردن در بیرون نیز طراحی و تولید شدند.
این چمدان را شرکت معروف "لویی ویتون" برای پیکنیکدوستانی طراحی کرده که در فضای باز هم ترجیح میدهند خوراک و نوشیدنیهای خود را در ظرفهای لوکس سرو و صرف کنند.
این میز تاشو در سال ۱۹۱۰ از چوب طراحی شده و میتوان آن به عنوان چمدان حمل کرد و پیکنیک مجللی برای شش نفر به راه انداخت. این میز در نمایشگاه "تاریخ پیک نیک" که سالها پیش در فرانکفورت برگزار شد به نمایش درآمد.
پیکنیک پدیدهای است که قشر فقیر یا ثروتمند نمیشناسد. البته کم و کیف برگزاری آن بین اقشار مختلف جامعه متفاوت است. خودروی رولزرویس و شامپاین جزیی مهم از بساط پیکنیک این زوج سالخورده از طبقه اشرافی بریتانیا است.
سایت "اکسپاتیستان" (Expatistan) قیمت یک پیکنیک دونفره در شهرهای گوناگون جهان را ارزیابی کرده. در این ارزیابی دو نفر با تاکسی مسافت ۸ کیلومتر را در یک کلانشهر طی میکنند تا به محل پیکنیک برسند. آنها یک شیشه شراب، نان (برای دو نفر) ۵۰۰ گرم پنیر و یک کیلو سیب همراه دارند. تفاوت قیمتها اما در دنیا بسیار جالب است.
گذراندن یک پیکنیک در برلین ۳۳ یورو و ۴۰ سنت خرج بر میدارد. پس از آن لندن با ۳۴ یورو و ۴۸ سنت، مونیخ ۳۴ یورو و ۶۳ سنت، پاریس ۳۶ یورو و ۹۰ سنت، سیدنی ۳۷ یورو و ۱۶ سنت و بالاخره نیویورک با ۳۸ یورو و ۴۳ سنت به ترتیب گرانترین شهرها هستند. (عکس: پیکنیک در پاریس)
در میان کلانشهرهای جهان ارزانترین پیکنیک را میتوان در ریو دوژانیرو با ۲۳ یورو و ۷۳ سنت و بالاخره ژوهانسبورگ با ۱۶ یورو و ۸۹ سنت برگزار کرد. (عکس از ساحل ریودوژانیرو)