1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بيانيه كانون نويسندگان ايران در دفاع از روزنامه‌نگاران

۱۳۸۲ تیر ۲۷, جمعه

سركوب روزنامه نگاران، دانشجويان و نويسندگان در ايران فراز تازه اى يافته است. قتل زهرا كاظمى در اين رابطه قابل بررسى است. از طرف ديگر فرياد دادخواهى ايرانيان بعد جهانى آشكارى پيدا كرده است.

https://p.dw.com/p/A65L

كانون نويسندگان ايران با انتشار بيانيه اى زير عنوان “پرسش بى پاسخ”، دستگيرى روزنامه نگاران را محكوم كرده است. در اين بيانيه آمده است:

“روزى نيست كه در اين سرزمين با خبر ناگوارى روبرو نشويم، با آنكه بس نوشته ايم و گفته ايم و هيچ گوش شنوايى نبوده است، هرگز از گفتن و نوشتن، باز نميمانيم. بارى ما را از اين اعتراضها كه مكرر و مكرر مى شود، گزيرى نيست كه ما نويسنده ايم و نوشتن حرفه ما است و خموشى چاره اين رفتارهاى ظالمانه نيست. تشكيل مجمع عمومى كانون نويسندگان را مانع شدند، از نشستهاى ماهانه بى بهره مانديم و اهل قلم، همچنان يكى پس از ديگرى به بهانه هاى وافى و البته به جرم نوشتن، روانه زندان مى شوند. اسماعيل جمشيدى، روزنامه نگار، نويسنده و عضو كانون نويسندگان ايران، هم اكنون در بند است. شمار ديگرى از روزنامه نگاران نيز از جمله حسين باستانى، سعيد فروغ‌زاد و سعيد فقيه نصيرى، در روزهاى اخير بازداشت شده اند و هولناك تر از همه، مرگ مشكوك زهرا كاظمى، خبرنگار. و فردا چه در پيش خواهد بود، پرسش بى پاسخ همه ما است.”

در رابطه با صدور اين بيانيه از دكتر فريبرز رييس دانا، اقتصاددان و عضو كانون نويسندگان ايران پرسيده ايم كه اوضاع را چگونه مى بينند. پاسخ آقاى رييس دانا:

“با اينكه وقايع خرداد پايان پيدا كرد و در تير واكنش دانشجويى چندان قوى نبود، اما ادامه اين دستگيريها، بازجوييها و اتفاقات ناگوار و غمبارى كه مثل مرگ زهرا كاظمى اتفاق افتاده و افكار عمومى ما را جريحه دار كرده، اينها همه نشان دهنده اين است كه قبل از اينكه ما اوضاعى را به گونه اى ببينيم، اوضاع از نقطه نظر بسيارى از مسئولين مثل اينكه جدى تر از اين حرفهاست كه فكر مى شود. دليل اش هم اين است كه اين همه سخت گيرى و پى گيرى روى مواردى كه تاكنون يك نمونه اى هم از حضور يك توطئه يا دخالت خارجى در آن ديده نشده، دارد انجام مى شود.”

كانون نويسندگان ايران همواره در لحظات بحرانى كشور با صدور بيانيه حضور اخلاقى و سياسى خود را نشان داده است. در اين باره فريبرز رييس دانا چنين مى گويد:

“كانون نويسندگان بنا به منشورش و بنا به سابقه ۳۷ ساله مبارزاتى اش براى توسعه فرهنگ، آزادى، آزادى انديشه و بيان و قلم، براى دفاع از حرمت نويسندگان وظيفه دارد كه در هر شرايطى، ولو اينكه متهم بشود به سوگيريهاى سياسى، در حالى كه كانونى صنفى و فرهنگى است، وارد عمل بشود و در آنجايى كه آزادى انديشه و بيان به خطر مى افتد، اهل قلم كه گرفتار مى شوند، بدون اينكه جرمى متوجه شان باشد، و حرمت نويسندگى به خطر مى افتد، وارد عمل مى شود. كانون نويسندگان ايران در بدترين شرايط، در شرايطى بدتر از اين عمل كرده، نوشته، گفته است، به وظيفه اش عمل كرده است. چندين شهيد قلم داشته است و الان هم دارد به وظيفه اش عمل مى كند. چه بسا اگر انجام اين وظايف نباشد، كار بسيار بسيار از اين كه هست، وخيم تر و آزاردهنده تر مى شود. كانون نويسندگان ايران كانون پرافتخارى است و صدور چنين بيانيه هايى نشانه حيات شاداب، سرزنده و متعهدانه اوست.”

انجمن دفاع از آزادى مطبوعات در ايران روز چهارشنبه دو بيانيه صادر كرد كه در يكى از آنها اعلام شده است كه اعضاى انجمن در صورت خاتمه نيافتن برخورد قوه قضاييه با روزنامه نگاران به زودى از كليه همكاران خود در همه رسانه هاى كشور خواهند خواست در تاريخ ۱۷ مرداد ماه، روز خبرنگار، در اعتراض به سركوب آزادى بيان و مطبوعات و روند بازداشت روزنامه نگاران دست به اعتصاب بزنند. به اين پرسش كه آيا كانون نويسندگان هم برنامه خاصى تدارك ديده است، دكتر رييس دانا چنين پاسخ مى گويد:

“تا آنجا كه من مى دانم راه و رسم كانون براى اين كه بدين ترتيب واكنش نشان بدهد نيست. يعنى دست كم تاكنون نشان نداده است. ممكن است بعدا نشان بدهد، دست به تظاهراتى، اعتصابى بزند، يا مثلا تجمعى ايجاد بكند. ولى من فكر مى كنم كه كانون حتما از حركت خبرنگاران حمايت مى كند، به ويژه اين كه اين موضوع قابل توجه است و بسيار مهم است به اطلاعتان برسانم كه در تجربه اى كه تقريبا همه ما داريم از اهل مطبوعات، از خبرنگاران اين چنين استقامت، شجاعت، رفتار انسانى، پاسخگويى و برخورد مسئولانه كه در ميان خبرنگاران ما ظاهر شده است، به ويژه خبرنگاران جوان ما، در كمتر جايى بوده است. علتش هم اين است كه اين خبرنگاران از اعماق جامعه بيرون مى آيند و خودشان آيينه و بيانگر دردها و نيازهاى اجتماعى هستند.

به همين سبب من در آينده احتمال مى دهم كه برخى برنامه هاى تلويزيونى يا پرونده سازى هايى عليه برخى از خبرنگاران درست بشود، كه مثلا متهم به فساد بشوند، پول گرفتن بشوند، چه بشوند، چه بشوند، براى اينكه موضوع لوث بشود. اما خب اين راهها ديگر فايده اى ندارد. آنچه كه الان جامعه روشنفكرى ايران و خوانندگان مطبوعات در باره اش داورى مى كنند، افتخارآفرينى خبرنگاران جامعه ما است، كه به رغم مخاطرات مى روند و جستجو مى كنند و حقيقت را پيدا مى كنند و پشت حقيقت مى ايستند و قبل از اينكه جناح بندى سياسى بكنند، از خود حقيقت دفاع مى كنند.”

کیواندخت قهاری روزنامه‌نگار و پژوهشگر